Στα γρήγορα: Σόλο ντεμπούτο για το έτερον ήμισυ των Yussef Kamaal στην Black Focus.
Την ακούσαμε: Ίσως κάποιος να μην καλύπτεται από το όρο jazz για τη συγκεκριμένη κυκλοφορία κι αυτό όχι γιατί δεν έχει τον αυτοσχεδιαστικό χαρακτήρα που αρμόζει σε αυτή, αλλά γιατί περισσότερο επαναδιαπραγματεύεται την jazz στην πιο street αισθητικά εκδοχή της. Με πρωταγωνιστές τα πλήκτρα, το funk groove είναι εδώ στην mid-tempo μορφή του. Για την ακρίβεια, όλα δίνουν την αίσθηση μίας θολής και ονειρικής ραθυμίας, πρόκειται για μουσική που «φωνάζει» ότι έρχεται από ένα βροχερό και ασπρόμαυρο Λονδίνο και δεν σταματά να δείχνει τις «αλήτικες» καταβολές της. Το funk μπάσο, τα μεθυσμένα εφέ στα πλήκτρα, τα κοφτά ντραμς, και τα electro ψήγματα δίνουν την αίσθηση ότι κάπως έτσι θα ακούγονταν οι Boards of Canada αν συναντούσαν τους A Tribe Called Quest.
Τρέξε μακριά: Τι είναι η λούπα;
Τ’ είπες τώρα; «Τώρα που η σκηνή το χρειάζεται περισσότερο, ο Kamaal Williams επιστρέφει για να δείξει πως γίνεται.» –Pitchfork
Να τ’ αφήσω; Ακόμη κι αν έχεις αλλεργία στην jazz.