Floating Points
Phoenix – Ti Amo
(Κυκλοφορεί στις 9/6)
Κλασική περίπτωση μπάντας που αν δεν επέστρεφε στη δισκογραφία κανείς δεν θα θυμόταν ότι είχε υπάρξει. Όχι και τόσο κλασική όμως τώρα που το ξανασκέφτομαι, γιατί ακόμη και αν τους έτρωγε η μαρμάγκα θα τους θυμόμασταν εσαεί από τη συμμετοχή τους στο soundtrack του Lost In Translation. Το λοιπόν: έκτος δίσκος, τέσσερα χρόνια μετά από τον πέμπτο, και -διατί να το κρύψωμεν άλλωστε;- θα διασκεδάσουμε δεόντως με αυτό το τσιριμπιμ τσιριμπομ τύπου-indie rock που ενδείκνυται για τους Πριμαβερίστας που κρέμασαν τη φανέλα τους. Ή αν προτιμάτε: “Dance Music For Old People”, όπως έλεγε εκείνο το αφισέτο του Rob Gordon.
Fleet Foxes – Crack-Up
(Κυκλοφορεί στις 16/6)
Είμαι πραγματικά περίεργος σχετικά με το αν και πως μπορεί να ερεθίζουν τους υποδοχείς κάποιου εικοσάχρονου, πάνω κάτω, τα τραγούδια των Fleet Foxes. Τους δικούς μου, πάντως, όταν ήμουν σε εκείνη την ηλικία κάτι τέτοιες μπάντες τους άφηναν εκ πεποιθήσεως παγερά αδιάφορους, ως οφείλει να κάνει μια τόσο «γεροντίστικη» μουσική σε μικρά αγόρια που πάλι τρέχουν μόνα, πιο γρήγορα απ’ το μυαλό, πιο γρήγορα απ’ το νόμο, σ’ ένα κόσμο που στροβιλίζεται αδιάκοπα, σε μια κούρσα από κουρασμένα άλογα, που λέει και το γνωστό λαϊκό άσμα. Με τις συμπληγάδες των 40 όμως στον ορίζοντα, αυτό το υπέροχο κάτι-σαν-πολυφωνικό folk-rock είναι σαν νοβοκαΐνη για την ψυχή. Γνώμη μου, που λέει κι ένας φίλος που δεν αγοράζει δίσκους.
Ride – Weather Diaries
(Κυκλοφορεί στις 16/6)
Αν κρίνω από τα δύο singles, πάμε για μετριότητα εξίσου χρυσή, παρόμοια βαρετή και ανώδυνα θορυβώδη με το Damage & Joy των Jesus & Mary Chain. Θλίβομαι ελαφρώς. Αλλά δεν μετανιώνω που έχω ήδη προπαραγγείλει το δίσκο. :/
Royal Trux – Platinum Tips + Ice Cream
(Κυκλοφορεί στις 16/6)
Υπήρξε κάποτε, που λέτε παιδιά μου, μία πολύ μικρή φέτα χρόνου που καθώς την τρώγαμε πιστεύαμε ότι οι Royal Trux ήταν η μοναδική ελπίδα σωτηρίας της όποιας αξιοπρέπειας του rock ‘n’ roll. Προς τιμήν τους ο Neil Hagerty και η Jennifer Herrema, ως φύσει και όχι θέσει ρεμάλια, μας διέψευσαν και έφτασαν στο επικίνδυνο σημείο να μην ξέρουμε αν μπορούν να σώσουν και την αξιοπρέπεια των ίδιων τους των εαυτών. Μιάμιση δεκαετία και βάλε μετά την τελευταία τους δουλειά το ζεύγος επιστρέφει στη δισκογραφία όχι με νέο υλικό (μάλλον ευτυχώς) αλλά με επανεκτελέσεις δώδεκα κλασικών τραγουδιών τους, και μάλιστα, «ζωντανές και χωρίς πρόβες» – γιατί ναι ρε, είναι οι Royal Trux, ποιος τις γαμάει τις πρόβες;
Floating Points – Reflections – Mojave Desert
(Κυκλοφορεί στις 30/6)
Το σάουντρακ μιας μικρού μήκους ταινίας, της πρώτης από μια σειρά μαγνητοσκοπήσεων/ηχογραφήσεων που ο μαν θα κάνει σε διαφορετικές τοποθεσίες ανά τον κόσμο. Μέχρι να επιβεβαιώσει τους φόβους μου και να εξελιχθεί σε «νέο M83» (ώστε να μπορούμε κιόλας με την άνεσή μας να τον παίζουμε στα αθηναϊκά FM – ουδέν κακό αμιγές καλού) θα συνεχίσω να λέω ότι η μουσική του Sam Shepherd είναι ό,τι πιο ενδιαφέρον μπορεί να ακούσει κανείς εδώ και τέσσερα-πέντε χρόνια. Ο άνθρωπος παίζει κανονικά με το μυαλό του ακροατή (θα μου πεις, νευροεπιστήμονας δεν είναι;) ή τέλος πάντων με το μυαλό όποιου ακροατή δεν περιμένει από εκείνον απλά να τον «κάψει» όπως οι Fuck Buttons.