Στα γρήγορα: Τέταρτη δισκογραφική δουλειά για τον «παλιόφιλο» του Ariel Pink, έξι χρόνια μετά το We Must Become the Pitiless Censors of Ourselves.
Την ακούσαμε: “I’m the phantom over the battlefield” λέει ο Maus στο “Over Phantom”. Αφού πέρασε τα δύο τελευταία χρόνια μελετώντας για το διδακτορικό του στην πολιτική φιλοσοφία κι αφού κατασκεύασε το δικό του synthesizer, κυκλοφόρησε το Screen Memories, στο «πεδίο μάχης» της μουσικής ιστορία των 80s. Η ατμόσφαιρα είναι τόσο σκοτεινή όσο χρειάζεται για να θεωρηθεί άξιο πνευματικό τέκνο των Sisters of Mercy, γλιστράει και σε post punk μονοπάτια, τα synths δίνουν μία πιο φωτεινή new wave νότα και το σύνολο μαλακώνει υπό ένα μπαρόκ ποπ πρίσμα. Αν θεωρήσουμε ότι ισχύει η ρήση του Gille Deleuze (στο οποίο ο Maus κάνει αναφορά στο “The People Are Missing”), “The Brain Is The Screen”, τότε οι «μνήμες» που παράγει η «οθόνη» του δίσκου έχουν την υφή μίας νεφελώδους ρετρό 80s δυστοπίας που θα μπορούσε να είναι σκηνή από ταινία του David Cronenberg.
Τρέξε μακριά: Ποιοί είναι ο Sisters of Mercy;
Τ’ είπες τώρα; «Αν και η πραγματική αποκάλυψη δεν δείχνει να υποχωρεί, το Screen Memories αγγίζει μία χορδή με τρόπο που οι περισσότεροι οι καταφανείς πολιτικοί δίσκοι ποτέ δεν πετυχαίνουν.» –Pitchfork
Να τ’ αφήσω; 77/100 –Metacritic