Στα γρήγορα: Μετά την κυκλοφορία του περσινού του δίσκου Eternally Even, που έθεσε σοβαρή υποψηφιότητα για τον καλύτερο δίσκο του 2016, ο frontman των My Mornign Jacket επιστρέφει με έναν δίσκο με διασκευές στην ΑΤΟ και δεύτερο σε αυτή τη λογική, μιας και έχει προηγηθεί το Tribute To το 2009.
Την ακούσαμε: Οι Beach Boys συναντούν τον Isaac Hayes (“I Just Wasn’t Made For These Times”). Οι Sonny & Cher αποκτούν μία ρετρό φρεσκάδα (“Baby Don’t Go”). Η κινηματογραφική αισθητική των δεκαετιών του ’40 και του ’50 είναι εδώ μέσα από το “Midnight, The Stars And You” (και αυτή δεν είναι η μόνη του κινηματογραφική σύνδεση μιας και το ορίτζιναλ κομμάτι του Al Bowly ακουγόταν στο The Shining του Stanley Kubrick). Ο Elvis ακούγεται σαν να «πειράχτηκε» από τους Fleet Foxes (“Crying In The Chapel”). Ο James νιώθεις ότι ζει στο πετσί του το ρόλο του country τροβαδούρου διασκευάζοντας Dylan (“I’ll Be Your Baby Tonight”). Παίρνει ένα κομμάτι της Abbey Lincoln (“The World Is Falling Down”) και το μετατρέπει στα 4 πιο ζεστά σπαραξικάρδια λεπτά που έχουμε ακούσει πρόσφατα, για να «χαιρετήσει» από τους “Blue Skies” της Ella Fitzgerald. Ο Jim James φοράει το tuxedo του, προβάλει στον προτζέκτορα τους δικούς του ρετρό ήρωες και γίνεται στα αυτιά μας νοσταλγός όλων εκείνων που πλέον κρύβονται σε ασπρόμαυρα καρέ και σκονισμένα αυλάκια βινυλίου.
Τρέξε μακριά: Αν έχεις πάνω από τρία άγνωστα ονόματα στο παραπάνω κείμενο.
Τ’ είπες τώρα; «Μετατρέπεται σε αυτό που θα μπορούσε να μοιάζει με έναν προβλέψιμο φόρο τιμής στην ηλιόλουστη και smooth 60s rock, μέσα από μία συναρπαστική και εφευρετική ματιά στο ποπ παρελθόν.» –The Guardian
Να τ’ αφήσω; 75/100 –Metacritic