Μπορεί να γεννήθηκε στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, αλλά οι επιρροές του Αθηναίου Jef Maarawi περισσότερο γέρνουν στην βόρεια πτέρυγα της Αμερικής και τους folk τραγουδοποιούς της. Ενεργός μουσικά για πάνω από μία δεκαετία, στο τέλος του 2017 κυκλοφόρησε την πρώτη του ολοκληρωμένη προσωπική δουλειά, Comfort Food, στην Inner Ear.
Επίσης Αθηναίος, χωρίς μακρινή καταγωγή, o Μάνος Αγγελάκης δείχνει πιστός στη διαχρονική ταυτότητα του singer-songwriter, ίσως στην λίγο πιο δυναμική κιθαριστική εκδοχή της. Κυκλοφόρησε κι εκείνος πέρυσι το πρώτο του LP, The Circle of Influence, στην Bashment Records του Ταφ Λάθος.
Φαίνεται πως οι δυο τους μοιράζονται αρκετά κοινά για να μοιραστούν και την ίδια σκηνή, κι αυτό ακριβώς πρόκειται να κάνουν την Κυριακή 7 Οκτωβρίου στο six d.o.g.s. Μια καλή αφορμή για να καθίσουν ο ένας απέναντι στον άλλο, στα γραφεία της Popaganda, και να αλληλοβομβαρδιστούν με, όχι απαραίτητα, αναμενόμενες ερωτήσεις…
Λοιπόν Jef… Jeff Buckley ή Tim Buckley; Δεν έχω ακούσει πολύ πέρα από το Grace. Η live εκτέλεση του Grace στο BBC και ο πιο ποιητικός θάνατος στην ιστορία της ροκ μουσικής. Jeff Buckley, λοιπόν, με ένα εφ και μερικούς τόνους μότζο παραπάνω.
Σε ποια δεκαετία θα ήθελες να είχες ζήσεις μουσικά και γιατί; Δεκαετία του ’60, στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Βόρεια, εκεί που άρχισε να γεννιέται το όλο vibe του Sambalanço με τον Jorge Ben Jor και τους Trio Mocotó, να προλάβαινα μετά από μια βούτα στην Ιπανέμα ένα πάρτυ σε κάποια αυλή στην περιοχή της Τιζούκα, εκεί που γεννήθηκε ο ήρωας μου, ο Tim Maia. Backyard Samba. Ο Chico Buarque να εμφανίζεται πρώτη φορά, το καθεστώς της Bossa Nova να δίνει χώρο στην φωνή του Black Rio.
Αν δεν είχες ασχοληθεί με το τραγούδι και την υποκριτική, τι άλλο θα μπορούσες να κάνεις; Θα μου άρεσε πάρα πολύ να είμαι ένας από αυτούς τους τύπους στην ψαραγορά του Τσουκίτζι που επιβλέπει την δημοπρασία των τόνων και μιλάει πολύ γρήγορα χτυπώντας ένα καμπανάκι.
Έχεις καταγωγή από Βραζιλία και ζεις, αν το έχω καταλάβει καλά, κυρίως στην Αθήνα. Διαφορές και ομοιότητες στην κουλτούρα των δύο λαών; Έχω ακούσει πολλές φορές για το πόσο μοιάζει το ταμπεραμέντο των Βραζιλιάνων με των Ελλήνων. Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει. Μπορεί αυτό να το λένε όσοι κατάγονται από το Σάο Πάολο, όπου η μεσογειακή επιρροή είναι μεγάλη, αλλά στ’ αλήθεια δεν υπάρχει ένα είδος Βραζιλιάνου. Αυτό χαρακτηρίζει κιόλας εκείνη την χώρα: η αιώνια αναζήτηση μιας ταυτότητας, κάτι που έγινε εν τέλει και η ταυτότητα της.
Γίνεται η λεγόμενη…Αποκάλυψη! Επιβιώνουν μόνο: 1 είδος, 1 αντικείμενο και 1 τρόφιμο. Ποια θα ήταν αυτά, στο δικό σου σενάριο; Λαγοί, καμπανάκια και καρότα.
Jef Maarawi
Είσαι παιδί του circle of influence αποκλειστικά, ή παίζεις μπάλα και με το circle of concern; Ξεκάθαρα παιδί του circle of influence, επηρεάζομαι από τα πάντα και συνέχεια. Ίσως θα ‘πρεπε να παίξω μπάλα και με το circle of concern για να μάθω να φιλτράρω λίγο τα πράγματα περισσότερο και να μην επηρεάζομαι τόσο από ό,τι και να συμβαίνει γύρω μου αλλά…ώπα, μισό. Ναι, άστο. Ξεκάθαρα παιδί του circle of influence.
Ποιός είναι ο μουσικός ήρωας που θα θυσίαζες ένα νεογνό δελφίνι για να γνωρίσεις; Δεν θα ήθελα με τίποτα να θυσιάσω ένα νεογνό δελφίνι -ή ακόμη κι ένα ηλικιωμένο δελφίνι- αλλά αν ίσχυε το ίδιο με τη θυσία μίας κατσαρίδας, θα το έκανα για να φέρω πίσω στη ζωή τον Bowie. Κι ας μην τον γνώριζα.
Μανώλης Αγγελάκης
Το τεστ Rorschach είναι παντελώς ξεπερασμένο κατά την άποψη σου; Δεν έχω ιδέα πώς ακριβώς λειτουργεί και πώς μπορείς να κάνεις διάγνωση μέσα από αυτό. Αλλά νομίζω είναι διαχρονικότατο. Ο καθένας δίνει άλλη ερμηνεία, στα ίδια ακριβώς σχέδια. Το ίδιο ισχύει και για οποιοδήποτε πράγμα συμβαίνει ή υπάρχει στη ζωή. Ο κάθε ένας έχει τη δική του ερμηνεία, τη δική του πραγματικότητα. Ήξερε ο Rorschach. Επιπλέον, είναι σκαλωτικό art-wise.
(Υ.Γ. Δεν έχω την παραμικρή ιδέα για το πώς λειτουργεί σε επίπεδο ψυχανάλυσης).
Αν ξαφνικά ο αλγόριθμος της Google έπεφτε θύμα μιας cyber επίθεσης από ένα άγνωστο γκρουπ Σκανδιναβών ακτιβιστών με εξειδίκευση δράσεων κατά την δοκιμή προϊόντων αισθητικής σε ζώα και αυτή η επίθεση είχε ως αποτέλεσμα την εντελώς τυχαία προβολή ενός τραγουδιού σου σε όλους του ανθρώπους που έχουν πρόσβαση στο ίντερνετ, ποιο τραγούδι σου θα ήθελες να είναι αυτό, γιατί θα ήθελες να είναι αυτό και, πάνω απ’ όλα, θα με έβγαζες για φαγητό μετά για να το γιορτάσουμε; Αρχικά, θα σε βγάλω έξω να γιορτάσουμε, όπως και να ‘χει. Σε μια τέτοια επίθεση κατά της δοκιμής προϊόντων αισθητικής σε ζώα σίγουρα θα κόλλαγε το “Lab Rat” για ευνόητους λόγους, αλλά θα προτιμούσα να άκουγαν όλο το δίσκο και να σταματήσει παράλληλα αυτού του τύπου η εκμετάλλευση των ζώων. Ζητάω πολλά;
Τι είναι εθισμός θα σένα; Οτιδήποτε το οποίο αν δεν είναι στη μέρα μου, θα με κάνει να θεωρήσω αυτόματα τη συγκεκριμένη μέρα χάσιμο χρόνου. Συνήθως είναι μία εγκεφαλική κατάσταση στην οποία βρίσκομαι σε μία περίοδο. Έχει τον χαρακτήρα της εμμονής δηλαδή. Κολλάω σε ένα πράγμα, σε μία σκέψη για το πώς πρέπει να δουλεύω κάτι τη δεδομένη περίοδο και τίποτα δεν δουλεύει αν δεν γίνουν τα πράγματα όπως τα σκέφτομαι. Για μένα, μάλλον, εθισμός και εμμονή είναι συνώνυμα.