Στα γρήγορα: Δεύτερο album για το project της Michelle Zauner επηρεασμένο από το σύμπαν (όπως υπονοείται και από τον τίτλο του) αλλά μιλώντας για τα επίγεια, στην Dead Oceans.
Την ακούσαμε: Με αρκετά shoegaze ήχο για να ανοίγει επάξια εμφανίσεις των Slowdive (όπως και έκανε) αλλά με λίγη παραπάνω dream pop καθαρότητα που φέρνει τη φωνή μπροστά από τα όργανα, το album είναι μία ευχάριστη νότα για τους σεσημασμένους των παραπάνω ειδών. Στις καλύτερες στιγμές του θυμίζει τους «μεγάλους» προαναφερθέντες (“Diving Woman”) και στις πιο αδύναμες δίνει την αίσθηση ότι κάπως έτσι θα ακουγόταν η Lana Del Rey αν είχε μπλέξει με…indie υπόκοσμο.
Τρέξε μακριά: Αν σου θίξαμε τη Lana.
T’ είπες τώρα; «Aν και η Zauner ακόμα είναι θλιμμένη, το σώμα της έχει τις δικές του ιδέες. Κι αν οι Japanese Breakfast στρέφονται στα αστέρια, οι καλύτερες στιγμές της Zauner πατάνε στο εδώ και το τώρα.» – Pitchfork
Να τ’ αφήσω; 85/100 –Metacritic