Φωτογραφία: Κωνσταντίνος Πρωτόπαππας
Φωτογραφία: Κωνσταντίνος Πρωτόπαππας
O Jack Heart είναι ένας φανταστικός ήρωας και το μουσικό alter ego του Νικόλα Κοκολάκη, που τον έχουμε δει τα τελευταία χρόνια να συμμετέχει σε διάφορα μουσικά εγχώρια σχήματα. Δεν ξέρω αν ο Jack είναι ρομαντικός, τρυφερός ή μελαγχολικός, ξέρω όμως ότι στο κεφάλι του φτιάχνονται όμορφες μελωδίες σαν αυτές που φτάνουν στ’ αυτιά μας μέσα από το πρώτο του άλμπουμ Emotional Piñata. Την Πέμπτη θα δώσει μία συναυλία -με τη συνοδεία πολλών φίλων του, μουσικών- στο six d.o.g.s όπου θα παίξουν τα κομμάτια του άλμπουμ, παλιότερα και καινούργια τραγούδια και έχοντας την περιέργεια να μάθω περισσότερα γι’ αυτόν, τον τόσο ιδιαίτερο, Βαλέ Ντάμα, τον επισκέφθηκα στις πρόβες. Με τα πολλά, καταλήξαμε να φτιάχνουμε ταινία και μάλιστα τόσο ενδιαφέρουσα που σκέφτομαι να ζητήσω έναν μικρό ρόλο.
Είναι αλήθεια ότι στα προβάδικα ακούγονται ωραίες ιστορίες; Έχεις να μου διηγηθείς κάποια; Άκουσα τις προάλλες μία εξαιρετική ιστορία, ο ντράμερ και ο μπασίστας μίας μπάντας έβγαλαν μαχαίρια στην πρόβα, αφού διαπληκτίστηκαν για μία τσάντα με λεμόνια και τα πράγματα θα είχαν φτάσει σε σημείο άνευ επιστροφής αν εκείνη την κρίσιμη ώρα δεν ακουγόταν η φωνή του Ringo Starr στο ραδιόφωνο να λέει “Peace man”. Κάπως έτσι τελικά όλοι ήρθαν στα συγκαλά τους. Μοιράστηκαν τα λεμόνια και ο ντράμερ παντρεύτηκε την αδερφή του μπασίστα. Η μπάντα διαλύθηκε βέβαια αλλά τώρα πια είναι οικογένεια. Εγώ πιστεύω βέβαια ότι αυτή η ιστορία είναι αποκύημα της φαντασίας αυτού που την είπε. Άλλη μία πολύ σκληρή ιστορία για γερά στομάχια και παντελώς αληθινή που έχει συμβεί σε προβάδικο είναι η εξής: Ήταν λέει μια μπάντα που είχε live -ας πούμε μία Πέμπτη 8/6- και επειδή δεν προλάβαιναν με τις πρόβες, εκεί που ήταν να κάνουν μία τρίωρη πρόβα -ας πούμε την Τρίτη πριν το live-, η πρόβα είχε εν τέλει διάρκεια πέντε ώρες. Άκουσον, άκουσον. Συγγνώμη για τις σκληρές εικόνες.
Μιας και είμαστε σε προβάδικο, ας φτιάξουμε τη δική μας ιστορία. Ας υποθέσουμε ότι ο Jack Heart είναι ένας κινηματογραφικός ήρωας. Τι τύπος είναι; Αρκετά εξωστρεφής, σχετικά οξυδερκής, συνοπτικά σημειολογικός, βραχυπρόθεσμα ρομαντικός, δια του σφάλματος σωστός. Αδύνατος, Με μουστάκι, δύο δαχτυλίδια και πρόστυχα μανικετόκουμπα.
Φωτογραφία: Θοδωρής Μάρκου
Με ποιον θα άραζε στον καναπέ ενός προβάδικου και θα έγραφε τραγούδια; Με τον Bill Murray, τον Elton John και τα αρκουδάκια της αγάπης. Φωνή, πιάνο, πιάνω και χορωδία.
Ποια θα ήταν η μούσα του; Ξεκάθαρα η Patsy Cline. Ίσως και η Crystal Gayle.
Η ταινία θα ήταν love story ή είμαι εκτός θέματος; Η ταινία θα ήταν ένα, εκτός θέματος, love story. Δηλαδή, σε όλη την ταινία θα ακολουθήσουμε τον πρωταγωνιστή να βιώνει τα δεινά της ζωής και να ανταπεξέρχεται δύσθυμα, μα αποτελεσματικά, στις κακοτοπιές της σύγχρονης κοινωνίας. Η διαλεκτική του έρωτα θα μας απασχολήσει έντονα και θα εμβαθύνουμε διακριτικά στην ειλικρίνεια των ανθρώπινων συναισθημάτων. Μία εσάνς υπερρεαλισμού θα κρύβεται σε καίρια σημεία, καθώς ο αέρας θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην συναισθηματική αποκλιμάκωση. Θα έχει και bars μέσα, θα έχει και υπερβολές, θα έχει και παραβολές, θα έχει και προβολές.Ίσως έχει και έναν μεταμοντέρνο κυνηγό με ψεύτικο τόξο και βέλη, μα με αληθινό μαχαίρι. Μακάρι να έχει βεγγαλικά. Τελικά θα συνειδητοποιήσουμε ότι η πραγματική ιστορία ήταν για ένα ζευγάρι που έμενε στο διπλανό σπίτι από τον πρωταγωνιστή και που πιάστηκε στα δίχτυα ενός ερωτικού -ιστορικού- τριγώνου. Εκτός θέματος love story λοιπόν. Η ταινία θα ξεκινούσε με αυτό το τραγούδι:
Θα είχε happy ending; Για να είμαι πιο ακριβής, θα είχε ξεκάθαρο τέλος ή θα ψαχνόμασταν να βρούμε τι έγινε; Το τέλος θα ήταν ξεκάθαρο για το ερωτικό τρίγωνο, όχι και τόσο για τον πρωταγωνιστή. Θα έλεγα ότι θα είχε happy ending για τους επτά από τους δέκα συμμετέχοντες συνολικά.
Ποια μπάντα ή ποιος καλλιτέχνης θα έκανε cameo εμφάνιση στην ταινία και σε ποια σκηνή; Και ποια θα ήταν η ατάκα του που θα ήταν καταλυτική για τη συνέχεια της ταινίας; Δεν θα άντεχα χωρίς κλισέ γενικά. Ο μπάρμαν θα ήταν ο Tom Waits και θα είχε την ικανότητα να ελέγχει πόσα μποφόρ βοριά θα έχει. Μόνο με το βοριά όμως θα μπορούσε να το κάνει αυτό. Με το νοτιά θα ήταν πραγματικά ανήμπορος. Οπότε θα παίξει καθοριστικό ρόλο ένα απαγορευτικό απόπλου, καταμεσής του καλοκαιριού. Δεν αποκαλύπτω άλλα όμως για να δείτε και την ταινία.
Σε ποια πόλη θα διαδραματιζόταν και σε ποια δεκαετία; Στην Αθήνα το 2017, στη Μασσαλία το 1928 και στο Buenos Aires το 1964.
Γιατί Jack Heart και όχι Ace of Spades; Η φιγούρα που απεικονίζεται στον Βαλέ Κούπα έχει στην Αφροδίτη του το εννιά μπαστούνι και οικόσημο ένα αμπέλι, οπότε υπάρχει εννοιολογική συνάφεια με τα μπαστούνια εν γένει. Θα σε παραπέμψω εδώ: thecardsoflife.com/jack-of-hearts-person. Το επόμενο βήμα θα είναι το Jack Diamond όπου θα κάνω διασκευές Neil Diamond. Ελπίζω να φτάσω εν τέλει στο δύσκολο εγχείρημα που θα λέγεται Drama Queen of Hearts.