Τα μάτια σου είναι δυο κλειστά παράθυρα
το μεσημέρι και τα χείλια σου
σαν κάποιες σιωπές κοπώσεως
τα πεύκα στο λόφο σταμάτησαν
την πνοή του ανέμου
και στα μαλλιά σου ακινητούνε μνήμες
κάπου, ανάμεσα στο στήθος και τα δάχτυλά σου
αναπαύονται τα πουλιά…