Το κομμάτι-ορόσημο του Lennon αποτελεί ακόμη πηγή έμπνευσης και σημείο διαλόγου, έστω κι αν η εποχή είναι πολύ πιο κυνική από τα ’70ς, ίσως γι’ αυτό το τραγούδι να ηχεί στ’ αυτιά μας ακόμη πιο ουτοπικό. Βέβαια, ο Lennon το έγραψε πολύ περισσότερο με μια μεταφορική έννοια και δεν ήταν τόσο απόλυτος ως προς τη θεματική του. Άλλωστε και ο ίδιος ήταν πάντα των αντιθέσεων και λοιδωρήθηκε για αυτό, κυρίως εξαιτίας του χλιδάτου τρόπου ζωής που είχε μετά τους Beatles. Όμως, ένα ακόμη στοιχείο του Lennon ήταν η αφοπλιστική ειλικρίνεια και ειδικά εκείνη την περίοδο, όπου περνούσε μαζί με τη Yoko από την ψυχολογική θεραπεία του Dr. Arthur Janov. Επόμενο και λογικό λοιπόν οι δυο δίσκοι που κυκλοφόρησε το 1970 και ’71 να είναι το αποτέλεσμα αυτών των επισκέψεων στον γιατρό.
Αλλά πάντα υπήρχε κάτι πολύ εριστικό κάτω από τον ήπιο τόνο του «Imagine», ένας υπόγειος θυμός για τα πράγματα που είναι πολύ απλά αλλά ποτέ δε λύνονται. Και μετά, όταν το όνομά του μετατράπηκε από το πόπ είδωλο των 60s σε μια περσόνα της αντικουλτούρας με αριστερίζουσες απόψεις -και μεγάλο κεφάλαιο από πίσω- τότε η κοινή γνώμη άρχισε κι αυτή με τη σειρά της να βλέπει με μισό μάτι τις κινήσεις του.
Παρ’ όλα αυτά, το «Imagine» είναι η επιτομή του all-time classic. Και σήμερα, 43 χρόνια μετά την αρχική του σύλληψη, ήρθε η ώρα να το δούμε σε μια διαφορετική μορφή: Οπτικοποιημένο ως κόμικ, από τον Pablo Stanley. Ο κομίστας χρωμάτισε τους στίχους, τους έδωσε εικόνα και έφτιαξε αρκετά πάνελ σχεδόν πιστά στο πνεύμα του κομματιού, σε κείμενο που ανέβηκε στο site The Mind Unleashed.