Γεννημένη στην Πολωνία, αλλά μεγαλωμένη στην Αμερική, και συγκεκριμένα στο Ντιτρόιτ, γρήγορα ήρθε σε επαφή με την ντόπια, θρυλική dance σκηνή της motorcity. Κομβική στιγμή για την καριέρα της ήταν όταν το 1998 εντάχθηκε στην M-nus του Ritchie Hawtin, αναλαμβάνοντας ρόλο opening DJ στα tours του. Απο τότε μέχρι και τώρα η Μagda, μια ομολογουμένως υψηλής ποιότητας DJ και performer, είναι περιζήτητη έχοντας κάνει μερικές φορές το γύρο του πλανήτη εξελίσσοντας το στυλ και τον ήχο της.
Παρέα με τους Troy Pierce και Marc Houle έστησε το label Items and Things, με τις «παράξενες μουσικές που συγκέντρωναν και οι 3 στα ταξίδια τους», έχει κυκλοφορήσει συλλογές Fabric και Balance κι έχει ρεμιξάρει απο Plastikman μέχρι Depeche Mode. Το 2010 κυκλοφόρησε το πρώτο και μόνο μέχρι στιγμής άλμπουμ της, From The Fallen Page, πάντα στην M-nus. Μαζί της, το Σάββατο 20/1 στα decks του six d.o.g.s., θα βρεθούν o resident Pan, καθώς και ο συνιδρυτής του Audiorama, BODJ.
Με αφορμή, λοιπόν, την εμφάνιση της στην Αθήνα τhς στείλαμε κάποιες ερωτήσεις, τις οποίες απάντησε με θέρμη….
φωτό: Cybelle Codish
Τι μουσική παίζεις αυτόν τον καιρό στα DJ sets σου; Eχω την τάση να παίζω πιο λιτή, απλή, minimal (stripped down το ανέφερε η ίδια) μουσική, ανεξαρτήτως είδους. Η πιο επιθετική και τραχιά μουσική δεν είναι για μένα. Μου αρέσει ο τρόπος με τον οποίο, ο χώρος μεταξύ των ήχων δημιουργεί το δικό του δυναμικό αποτέλεσμα. Κάποιοι από τους πιο επιδραστικούς δίσκους που ξέρω χρησιμοποιούν μόνο 3 -4 διαφορετικούς ήχους. Απο την αρχή της καριέρας μου έπαιζα techno, house και electro στα sets μου. Μου αρέσει το στοιχείο της έκπληξης και οι αλλαγές μέσα σε ένα set, αρκεί να δένουν με το σύνολο.
Πώς θα περιέγραφες τη μουσική που γράφεις; Αυτήν την στιγμή εκείνο που με συναρπάζει και διασκεδάζει είναι να γράφω μουσική με φίλους. Ο καθένας έχει τον τρόπο του να γράφει μουσική και συγκεκριμένα ταλέντα, οπότε ο συνδιασμός φέρνει αναπάντεχα αποτελέσματα. Αυτή τη στιγμή ασχολούμαι με δύο projects. Το label Perm που είναι μια κολεκτίβα 4 ανθρώπων και το label Blotter Trax που κινείται σε πιο electro μονπάτια. Εχουμε μια κυκλοφορία τον Μάρτιο, ουσιαστικά μια σειρά από τζαμαρίσματα, μαζί με τον BMG των Echtomorph. To να ηχογραφείς έτσι είναι συναρπαστικό και διασκεδαστικό, καθώς δεν υπήρχε υπολογιστής και δεν μπορεί να γίνει κανένα editing, είναι όλα ένα γραμμένα επι τόπου, τελειώς ωμό αποτέλεσμα. Τα λάθη λειτουργούν ως εκπλήξεις και η αίσθηση της μουσικής είναι οργανική.
φωτό: Cybelle Codish
Πώς έζησες την περίφημη σκηνή του Ντιτρόιτ μεγαλώνοντας; Ηταν πολύ μικρή συγκριτικά με την επίδραση που είχε παγκοσμίως. Τα πάρτι συνέβαιναν κάθε τόσο και ήταν κατα βάση παράνομα. Υπήρχαν ένα σωρό εγκατελειμένα κτίρια και μυστικά lofts προς χρήση. Αυτό που αγαπούσα τότε ήταν ο crossover χαρακτήρας που είχε η μουσική σκηνή. Εβλεπες τις ίδιες φάτσες σε ένα μικρό funk και soul party, σε ένα warehouse rave της Underground Resistance και σε μια βραδυά με electro και new wave. Όποιο και να ήταν το μουσικό είδος, όλοι μοιράζονταν τις ίδιες βαθιές μουσικές ρίζες της πόλης και την πλούσια ιστορία της. Ηταν αξέχαστα τότε.
Ποιές ήταν οι βασικές επιρροές σου; O Juan Atkins και η Metroplex, όπως και οι Drexciya και Dopplereffekt. O Daniel Bell ήταν η εισαγωγή μου στο μινιμαλισμό και οι Kenny Dixon Jr. και Theo Parrish μου έμαθαν το left field funk και house. Ενα από τα καλύτερα πράγματα τότε ήταν το ‘The New Dance Show’, ένα dance party που μεταδιδόταν από τη δημόσια τηλεόραση με underground techno, electro κτλ.
Μπορείς να θυμηθείς τον πρώτο δίσκο που αγόρασες; Θυμάμαι να επιστρέφω από ένα UR party και να θέλω να βρώ αυτά τα δύο κομμάτια που άκουσα. Ημουν από αυτούς τους ανθρώπους που πήγα στο δισκάδικο και τραγουδούσα την μελωδία στον άνθρωπο που δούλευε. Προφανώς δεν είχε ιδέα για το τι του έλεγα αλλά τελικά κατάφερα να βρώ τους δίσκους. Ο ένας ήταν το ‘Αcid Rain’ στην UR και το άλλο ήταν το ‘DJ di’gital’ στην Direct Beat.
Έχεις ανεκπλήρωτα μουσικά όνειρα; Θέλω να συνδεθώ με τον μουσικό εξοπλισμό μου σε ένα πιο βαθύ και προσωπικό επίπεδο και να συνειδητοποιώ καλύτερα τις ιδέες που έχω στο κεφάλι μου. Το να πρέπει να αφήνω το στούντιο κάθε βδομάδα για live εμφανίσεις διακόπτει την ροή δουλειάς, οπότε η προτεραιότητα μου είναι να μείνω συνδεδεμένη με τις ηχογραφήσεις μου.
Τι μπορούμε να περιμένουμε από την Magda στο άμεσο μέλλον; H κυκλοφορία μου στην Blotter Trax, το launch της Perm και γενικότερα όσο το δυνατόν περισσότερες κυκλοφορίες και μουσική