«Γνωρίζω όλο και περισσότερους ανθρώπους γύρω μου που παραπονιούνται ότι αντιμετωπίζουν πρόβλημα αϋπνίας. Ναι, κι εγώ το τελευταία χρόνια δυσκολεύομαι να κοιμηθώ και κάπως έτσι έκατσα κι έγραψα το Hotel». Η Γιώτα Αργυροπούλου που έγραψε το κείμενο της παράστασης Hotel κι ερμηνεύει τη Γυναίκα Α είναι απολύτως ειλικρινής. «Όταν δεν μπορείς να κοιμηθείς αισθάνεσαι σιγά σιγά τον χωροχρόνο να αλλάζει. Πολλές φορές το μυαλό που ξενυχτά σκέφτεται μυστήρια πράγματα που τα ανακαλείς με έκπληξη το πρωί. Νομίζω ότι πολλοί γύρω μου παραδέχονται πια ότι αντιμετωπίζουν διαταραχές ύπνου, προφανώς έχει να κάνει με τις δύσκολες κοινωνικές συνθήκες που επιβιώνουν. Όσο ψάχναμε, με τα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας blindspot, ό,τι αφορά την αϋπνία τόσο ανακαλύπταμε πράγματα. Υπάροχουν στοιχεία ότι συνδέεται άμεσα με τις περιρρέουσες κοινωνικές συνθήκες αλλά πολλές φορές συνδέονται και με προσωπικά προβλήματα. Πολλές φορές η αϋπνία είναι ένα καμπανάκι που χτυπά για να σου υπενθυμίσει ένα πρόβλημα που έχεις, ένα πρόβλημα που προσπαθείς να θάψεις ενώ καλό θα ήταν να επιστρέψεις για να το λύσεις. Κι αυτό ακριβώς θίγει το έργο».
Η Γιώτα Αργυροπούλου, έχει γράψει το κείμενο κι ερμηνεύει τη Γυναίκα Α
Η Χαρά Κότσαλη υποδύεται τη Γυναίκα Β
Στην σκηνή του θεάτρου της ΑΣΚΤ έχουν στηθεί δυο γυάλινα δωμάτια που δεν επικοινωνούν μεταξύ τους. Τα δωμάτια ανήκουν στο Hotel, που δεν είναι απλώς ένα κτίριο αλλά μια ολοκληρωμένη υπηρεσία. Σύμφωνα με την πλοκή του έργου, αποστολή του Hotel είναι να παρέχει την καλύτερη δυνατή φροντίδα στους επισκέπτες του, παρέχοντας πρωτοποριακές θεραπείες και συνεχή ερευνά σχετικά με τη φύση του ύπνου και τις διαταραχές του. Στο δεξί δωμάτιο έρχεται να διανυκτερεύσει ο Άνδρας, ενώ στο αριστερό δωμάτιο η Γυναίκα Α και η Γυναίκα Β καλούνται να αναπαραστήσουν στιγμιότυπα από τη ζωή του Άνδρα προκειμένου να πάρουν, τουλάχιστον αυτή τη φορά, την τροπή που εκείνος επιθυμεί,την τροπή που δεν πήραν στην πραγματική ζωή. Αυτή είναι η μέθοδος του Hotel, ένα κάλεσμα στο να επιστρέψεις σε όσα σε απασχολούν, σε όσα ακόμη δε λύθηκαν και έρχονται ξανά και ξανά στο μυαλό σου όταν ακουμπάς το μάγουλό σου στο μαξιλάρι και δεν σε αφήνουν σε ησυχία, δε σε αφήνουν να κοιμηθείς.
Ο τρόπος του Hotel φαντάζει σκληρός, ανά στιγμές γίνεται απάνθρωπος, άλλες φορές είναι ψυχρός -άλλωστε όλα τελούνται στο πλαίσιο μιας οικονομικής συναλλαγής- αλλά το ερώτημα τελικά που προκύπτει είναι άλλο: Είναι αποτελεσματικός; Ο κάθε θεατής θα δώσει τελικά τη δική του απάντηση. Ο σκηνοθέτης Μιχάλης Κωνσταντάτος του προσφέρει διαφορετικές οπτικές προκειμένου να τον βοηθήσει να δει την πιο ολοκληρωμένη εικόνα. Πώς γίνεται αυτό; Καθώς παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα στην σκηνή, μέσα από οθόνες βλέπουμε την παράλληλη δράση που εκτυλίσσεται στους άλλους χώρους του Hotel. Το μοντάζ γίνεται επί τόπου κι έτσι η θεατρική εμπειρία παίρνει κινηματογραφική χροιά, πράγμα διόλου τυχαίο αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Μιχάλης Κωνταντάτος προέρχεται από τον χώρο του κινηματογράφου. Τον θυμομάστε άλλωστε από το Luton, το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του πριν 2 χρόνια.
«Ανάλογα με την ματιά του κάθε ένα που μοντάρει -είμαστε 2-3 που εναλλάσσονται- η οπτική αλλάζει και συνεπώς η ιστορία μπορεί να πάρει μια διαφορετική τροπή. Υπάρχει βέβαια ένα στόρι στο οποίο μένουμε όλοι πιστοί αλλά το διαφορετικό επί τόπου μοντάζ σου δίνει εναλλακτική οπτική. Κι αυτό έχει ενδιαφέρον».
Ο σκηνοθέτης Μιχάλης Κωνσταντάτος
Ο Βασίλης Παναγιωτακόπουλος έχει αναλάβει την οργάνωση της παραγωής,αποτελεί το πιο πρόσφατο μέλος της ομάδας blindspot
Εδώ συντελείται το μοντάζ, σε πραγματικό χρόνο
Καλώς ήλθατε στο Hotel