Categories: ΜΟΥΣΙΚΗ

Σαν βγεις στον πηγαιμό για τη Χαβάη

Κάθε όνειρο είναι πάντα για όλους μας ένα νησί, δεν είναι; Λίγο στρογγυλή γη με δροσέρο νερό γύρω γύρω. “Σαν βγείς στο πηγαιμό για την Ιθάκη…” Μην το φανταστείτε σαν επιγραφή σε τζάμι λεωφορείου παρακαλώ. Ούτε σαν διαφημιστικό ταξιδιωτικού πρακτορείου. Ο χωροχρόνος για μεγαλεπήβολες φράσεις είναι καθοριστικός. Σα να κρεμάς στην είσοδο μιας πτέρυγας παράλυτων παιδιών την επιγραφή με περήφανα γράμματα και βαριά κορνίζα: Νους υγιής, εν σωματι υγιεί. Τα έκανες άθελα σου θάλασσα. Αλλά ας μιλήσουμε όντως για θάλασσα.

Ξαπλωμένος σε μια παραλία. Σε ποιά παραλία; Ας πούμε στη Χαβάη! Διαβάζεις λοιπόν βιβλίο. Διαβάζεις βιβλίο; Πες αλήθεια. Πότε ήταν η τελευταία φορά; Δε μπορείς να συγκεντρωθείς, έτσι δεν είναι; Έλα παράγγειλε κι άλλο κρασί. Θες να μιλήσουμε για το ADHD. Εδώ το λέμε ελλειμματική προσοχή / υπερκινητικότητα – ΔΕΠΥ πιο σύντομα. Λένε οτι πρόκειται περί επιδημίας. Άλλα έλα, έτσι το λες εσύ για να έχεις μια δικαιολογία να χαϊδεύεις συνέχεια την οθόνη του κινητού σου και αυτοί να έχουν μια δικαιολογία να σου πουλούν φάρμακα. Και έτσι μπορείς χωρίς τύψεις να στέλνεις υπεραπλουστευτικές ορθογραφίες. Θες να πεις “ναι” αλλά δεν έχεις πολύ χρόνο και συγκέντρωση για έψιλον γιώτα. Σου έχουν στείλει ποτέ το έκτρωμα ne; Βόμβα!

Εντάξει, βιβλία δεν διαβάζαμε εδώ και καιρό. Δεν είναι το kindle το πρόβλημα. Αλλά μια συζήτηση μπορείς να κάνεις μέχρι το τέλος; Ή τέλος πάντων μπορώ να σου πώ εγώ κάτι και να μην κοιτάς αριστερά και δεξιά; Στα μάτια κοίτα με. Αχ να πηγαίναμε σινεμά και να μην άνοιγες κάποια στιγμή το κινητό σου. Με ενοχλεί το φωτάκι της οθόνης σου. Μου χαλάει την ατμόσφαιρα. Άσε που φαίνεται χαζή η φάτσα σου όταν φωτίζεται μόνο αυτή μες τη μαυρίλα, δεν το ‘χεις καταλάβει; Σαν ευχούλης είσαι.

Θέλω τώρα να ξαπλώσω στην άμμο μιάς παραλίας να ξεπλυθώ. Κι εσύ το θες, το ξέρω. Ή μήπως θες λίγη ντοπαμίνη για να ξεπεράσουμε το σύνδρομο;

Αλλά παίρνεις αρκετή ντοπαμίνη στην καθημερινότητά σου. Έτσι είναι σήμερα. Πρεζάκια ντοπαμίνης. Σου έστειλε μια ωραία κοπέλα μήνυμα στο φέισμπουκ και αγαλλίασε η ψυχή σου. Σε κάλεσαν στα εγκαίνια ενός καινούριου κουλ κλαμπ και σκίρτησε το θυμικό σου. Τι να πω για τις φωτογραφίες… Ψυχανεμίστηκες… Στο ινσταγκραμ είσαι αγκαλιά με τους φίλους σου και δείχνετε τόσο ευτυχισμένοι και πετυχημένοι. Είστε σε ένα νησί ne. Ποιός ήταν αυτός ο ωραίος δίπλα σου; Ξανακοίτα τη φωτογραφία πολλές φορές για να χαραχτεί στη μνήμη σου, να μην την ξεχάσεις. Αν και δε χρειάζεται πλέον να θυμάσαι τίποτα. ‘Εχεις το icloud. Αυτό το άσπρο γλυκούλι συννεφάκι που σε ακολουθεί πάντα και σε προστατεύει σιωπηλό εκεί από ψηλά. Μην κουράζεις τη μνήμη σου. Γιατί ό,τι και να μη θυμάσαι, έχεις μαζί σου και τον άλλο Ιεράρχη, το google. Ή αμα ξεχάσεις κάτι θα στείλεις μήνυμα στον φίλο σου το 40άρη που αυτός είναι ακόμη της γενιάς που θυμούνται. Εσύ είπαμε έχεις το icloud. Μέχρι και στη Χαβάη να θες να πάς βρε αδερφέ θα είναι εκεί όλη σου η ατζέντα. Αχ η Χαβάη! Πάλι στο θέμα μας. Θες να πας και συ ε; Έλα πάμε εκεί να φοράμε τα γνωστά πουκαμισάκια με τα λουλούδια και να δείχνουμε ακόμη πιό σέξυ και υγιείς και από τον Tom Selleck.

Να σε ρωτήσω κάτι. ‘Ασχετο. Μου ‘ρθε τώρα. Έχεις παρατηρήσει ότι δεν μπορείς πλέον την ησυχία; Ή μήπως είμαι μόνο εγώ; Για πες μου, τι κάνεις το πρωί, μόλις ξυπνήσεις για παράδειγμα; Βάζεις ραδιόφωνο; Τηλεόραση; Μη μου πεις ότι ακούγεται απόλυτη ησυχία γιατί δε θα σε πιστέψω. Ξέρεις, κάτι εχω πάθει με την ησυχία. Τη φοβάμαι, μου φέρνει θλίψη. Όλη μέρα παίζει ράδιοφωνο ή ειδήσεις ή ο Letterman (είναι η κατάλληλη συνοδεία κατά το μεσημεριανό φαγητό). Έχω φτάσει στο παθέτικ σημείο να αφήνω να παίζει από το YouTube κάποιο stand up comedy act χωρίς να το παρακολουθώ. Έτσι για να μην έχει ησυχία απλά και να ζεσταίνουν την ατμόσφαιρα τα γέλια. Όταν είμαι έξω δε, ή θα ακούγεται η φασαρία της πόλης, ή θα βάζω μουσική από τα ακουστικά. Μου λείπει βέβαια το τηλέφωνο λιγάκι. Παρατήρησες οτι για να βγούμε μου έστειλες μήνυμα στο What’s app; πόσο καιρό έχεις να κανονίσεις κάτι από το τηλέφωνο; μου λείπει η φωνή του/της. Μου ήρθε άλλη αναλαμπή! Άκου ένα τραγούδι φοβερό με βαρκούλες και λουλούδια, με γεφυρούλες, χορωδίες και ξεχασμένα λόγια αγάπης. Είναι γυρισμένο στη Χαβάη το 1961 και τραγουδάει ο ‘Ελβις.

Έλεγα για την ησυχία, ναι. Μα οι αισθήσεις πλέον είναι αυξημένες. Αφή-όραση-ακοή, πιο πολύ από τις άλλες. Να μιλήσω πρώτα για την μεγάλη ευχαρίστηση που μου δίνει το πληκτρολόγιό μου. Μμμμμμ…είναι πραγματικά αισθησιακή τελετουργία να ισορροπώ με τις άκρες των δαχτύλων μου στην ταστιέρα του υπολογιστή. Και το κάνω πλέον όλο και πιό γρήγορα. Δείξε μου επίσης. Ναι! Δείξε μου μια ωραία εικόνα. Στο φέισμπουκ για παράδειγμα. Κάνε ποστ μια φωτό και μετά ένα κειμενάκι να δεις πόσα λάικ θα πάρει το ένα και πόσα το άλλο. Ανεξαρτήτως περιεχομένου. Εντάξει, μίλα μου και λίγο. Πες όμως κάτι ωραίο. Γιατι άκουσα τόσα αυτή τη βδομάδα, για μια πολιτικό από την Γαλλία που είναι, λέει, μαύρη και έγινε χαμός γιατί την παρομοίασαν με χιμπατζή σε άρθρα στις εφημερίδες και ξεσηκώθηκαν οι ελευθεριστές που γίνονται ακόμη ρατσιστικά σχόλια το 2013. Τους πήρε μια βδομάδα βέβαια να τοποθετηθούν. Δεν έχουν χρόνο, βλέπεις, ούτε κι αυτοί. Μετά έγινε και αυτό στις Φιλιππίνες. Ναι, ξέρω, απαίσιο. Παρατήρησες οτι ήταν πρωτοσέλιδο την πρώτη μέρα, μετά απλά το ανέφεραν δυό-τρείς φορές και μετά τέλος; έλα να μπούμε στο ίντερνετ από το κινητό να στο αποδείξω. Βλέπεις είναι μακριά από μας και δε μας νοιάζει. Σε μας δεν θα έρθουν τσουνάμια. Με τη Φουκουσίμα όμως χαμός είχε γίνει. Ζούμε τρομερές εποχές ε; γουστάρεις ε; Περιπέτεια.

Έλα πάμε να παντρευτούμε στη Χαβάη! Έτσι κάνουν! Το είδες κι αυτό το επεισόδιο στην έκτη σεζόν του Mad Men ε; Μου έκανε πρόταση, που λες, ένας φίλος μου για πλάκα την προηγούμενη βδομάδα, χα χα. Μου είπε οτι το όνειρο του είναι να πάει εκεί και να ζήσει στο νησί. Σαν βγείς στον πηγαιμό για την Ιθάκη…” Τα έζησα όλα πλέον. Η ζωή ήταν σα βιβλίο. Θυμάσαι που βγαίναμε παλιά τις νύχτες και γινόταν χαμός; κουράστηκα. Τα είδα όλα πια. Θέλω να πάω στη Χαβάη και να κοιτάω τη θάλασσα κάθε πρωί.¨ Άσε που από τη Χαβάη κατάγεται ο Obama ο μπαμπά μα. Το πατρικό μας κοίτα!

Τι λες; Γελάς; Δεν είμαστε ρομαντικοί πια; Τι λες καλέ! Κάτσε, περίμενε. Την προηγούμενη βδομάδα έγινε η Χαβάη η 15η πολιτεία στην οποία επιτρέπεται ο γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλων. Ναι! Από τις 2 Δεκεμβρίου θα μπορούν να παντρεύονται και ζευγάρια του ίδιου φύλου στο ακριβό αυτό νησί. Εντάξει, προηγήθηκαν αρκετά ευτράπελα μέχρι να περάσει ο νόμος. Για παράδειγμα μια Δημοκρατική, ανοιχτά δηλωμένη γκέι πολιτικός ονόματι Jo Jordan, καταψήφισε το σχετικό νόμο και είπε αινιγματικά  “μπορεί να καταψηφίζω κάτι το οποίο επικροτώ. Νομίζω πως έχω το δικαίωμα”. Μάλιστα. Επίσης ενώ πολλοί εξέφρασαν τη συνήθη φοβία για την πιθανή  έξαρση της παιδοφιλίας και του AIDS, ακούστηκε και ο πρωτοφανής φόβος κάποιων οτι η νομοθεσία αυτή ίσως να διώξει τους Κινέζους τουρίστες από το νησί. Ντόνιονιονιο. Τι; δεν πιστέυεις οτι κάνουμε πρόοδο καθόλου ως κοινωνία; σε βλέπω σκεπτικό.

Κοίτα να δεις. Μη μου κοροιδεύεις τη γενιά μου. Τόση ώρα κάνω το χαζό. Κρατιέμαι να μη σου την πω. Όχι άλλο μανιχαϊσμό. Βαρέθηκα να ακούω για την “τοτινή” εποχή της μαμάς μου και την τωρινή εποχή των έκπτωτων ηθών. Το γνωστό βιολί ότι οι γονείς μας ξέρανε να αντιστέκονται τη 17 Νοέμβρη, να κλαίνε για τον Κέννεντυ την 22 Νοεμβρίου μπλα μπλα. Ενώ εμείς ούτε ένα δάκρυ δε ρίξαμε για τους χιλιάδες που πέθαναν σε μια μέρα στις Φιλιππίνες και γι΄αυτούς που ζουν πεινασμένοι για λίγο ακόμη, ενώ εμείς πίνουμε το κρασί μας σε μια ζεστή ευρωπαϊκή γωνία. Είμαστε λένε  Ατομιστές.

Υπάρχει το νησί. Εντάξει; Άκουσέ με. Για τους παλιούς ήταν η Ηθάκη (το ήτα δεν πρόκειται περί ανήθικου ορθογραφικού λάθους), για εμάς ας πούμε οτί είναι ένα νησί στη Χαβάη. Ναι, μας ταιριάζει πιό πολύ η Χαβάη. Ένα νησί που είναι μια απόμερη κουκίδα μέσα στον Ειρηνικό και χωράει μέσα της  όλο το Ίντερνετ για το πνεύμα μας και τα  ακριβά συγκροτήματα ξενοδοχείων για το σώμα μας. Και ναι έλα να το κοροιδέψουμε μαζί δεν έχω πρόβλημα. Έχω πρόβλημα με την εθελοτυφλία σου. Μη μου μιλάς για την απλότητα του ψαρά, του αγρότη και της νοικοκυράς. Δεν την ξέρω. Και αν προσπαθήσω να την γνωρίσω, θα αποτύχω. Και θα νιώθω για πάντα ανολοκλήρωτος. Έχεις δίκιο σίγουρα. Τότε ίσως να ήταν πιό απλά. Αλλά τώρα ας βρούμε την έννοια της συμπάθειας. Άσε με να βγαίνω στο πηγαιμό για την Χαβάη- ενός φανταστικού νησιού που κάνει πάντα ζέστη και από τα ραδιόφωνα ακούγεται  τώρα ένα συμπαθητικό, άκακο νούμερο ένα χιτ που μιλάει για ανθρώπους που δεν παντρεύτηκαν.

Sissi Rada

Share
Published by
Sissi Rada