Στα γρήγορα: Δεύτερο album για τις τρεις αδερφές από το L.A., τέσσερα χρόνια μετά το ντεμπούτο τους, Days Are Gone και αφού έλιωσα σόλες, κιθάρες και μυαλά στο ενδιάμεσο να περιοδεύουν ασταμάτητα για δύο χρόνια.
Την ακούσαμε: Ο ήχος των HAIM αποτελεί τη χρυσή τομή ανάμεσα στο soft rock των Fleetwood Mac και τους r’n’b ρυθμούς και τα αρμονικά φωνητικά που παραπέμπουν στον Michael Jackson της Dangerous εποχής. Οι μελωδίες κινούνται σε καθαρές ποπ γραμμές οι οποίες όμως δεν γίνονται άνευρες ή απλοϊκές και το πάντρεμα των δύο στοιχείων καταλήγει σε ένα αποτέλεσμα που θα ικανοποιήσει περισσότερο τους fans των Fleetwood Μac, μιας και το r’n’b στοιχείο είναι περισσότερο συμπληρωματικό.
Τρέξε μακριά: Αν η φράση Fleetwood Mac σε έκανε να αναρωτηθείς αν πρόκειται για κάποιο νέο entry στα McDonalds.
Τ’ είπες τώρα; «Προς το παρόν, δείχνουν εφησυχασμένες στην ζώνη ασφάλειάς τους, προσπαθώντας -και καταφέρνοντάς το συχνά- να φέρουν σε πέρας τη δημιουργία γυαλιστερής χωρίς βάθος ποπ τελειότητας.» –The Guardian
Να τ’ αφήσω; 70/100 –Metacritic