Όταν η πραγματικότητα καταναλώνεται από την ίδια την εικονοποίησή της, τότε το επιχείρημα που δικαιώνει αυτή την κατεύθυνση εμπεριέχει τα στοιχεία της βαθμιαίας απο-ταυτοποίησης. Η κυριαρχία της απαίτησης για συμμόρφωση, εγείρει ζητήματα υποταγής σε αυτό το Ρεύμα.. Το εργαλείο γίνεται επέκταση των σωματικών άκρων, αλλά όχι μόνο. Yποκαθιστά την αναμέτρηση με την πραγματικότητα, συστήνοντας έναν «τύπο χτυπήματος» της ψευδοπραγματικότητας. Αναρωτιέμαι τι θα συμβεί εάν το “Superintelligence” του Nick Strom λάβει σάρκα και οστά.
To έργο βρίσκεται στην Αθήνα.
Χαιρετισμοί,