H νέα διευθύντρια της Athens Biennale στην Popaganda

Πριν τέσσερις ημέρες ένα μέιλ από την Athens Biennale μάς ενημέρωνε ότι αποκτά νέα εταίρο και συνδιευθύντρια, τη Νάγια Γιακουμάκη, η οποία ως Διευθύντρια Έρευνας και Διεθνών Δικτύων, θα συνεργάζεται στενά με τον ιδρυτικό διευθυντή Poka-Yio για να συμβάλει στην «επίτευξη ενός ευρέως προγράμματος εκθέσεων και δημόσιων εκδηλώσεων».Ούτε μια λέξη δεν υπήρχε στο ενημερωτικό σημείωμα για τις αποχωρήσεις του Μασιμιλιάνο Μολόνια και της Ξένιας Καλπακτσόγλου, των μέχρι εκείνη τη στιγμή δυο συνδιευθυντών μαζί με τον Poka -Yio. Η τελευταία διοργάνωση «ΟΜΟΝΟΙΑ» ξεκίνησε το 2015 και θα τρέχει ως το 2017. Γιατί οι δυο εκ των τριών επικεφαλής εγκαταλείπουν στα μισά; «Ο Μασιμιλιάνο έχει προσωπικές καλλιτεχνικές επιδιώξεις. Μπορεί να φεύγει στα μισά του έργου αλλά έχει ρίξει πολύ δουλειά μέχρις εδώ”, λέει ο Poka –Yio, τονίζοντας ότι η Νάγια Γιακουμάκη ήταν η πρώτη και μοναδική επιλογή του για το κενό που δημιουργηθήκε. «Την ξέρω, γνωρίζω την δουλειά της στην Whitechapel Gallery του Λονδίνου. Θα συμβάλλει στη διασύνδεση με φορείς και άτομα του εξωτερικού. Από κοινού θα φτιάξουμε μια ομάδα υποστηρικτών απ΄το εξωτερικό.

Λίγα λεπτά προτού μπει σε σύσκεψη στη Whitechapel , όπου από το 2005 είναι επιμελήτρια, η νέα συνδιευθύντρια μάς μίλησε για το ρόλο της στην Biennale: «Δέχτηκα αμέσως την πρόταση γιατί πιστεύω στον τρόπο που έχει κινηθεί η Biennale έως σήμερα. Οταν ξεκινούσε το 2007 δημιούργησε μια καινούρια εναλλακτική πλατφόρμα στην Ελλάδα για την παρουσίαση της σύγχρονης τέχνης, εκεί που υπήρχαν πολύ περιορισμένα πεδία δράσης, κυρίως ιδιωτικές γκαλερί και αραιές πρωτοβουλίες σε άλλους χώρους από ένα περιορισμένο αριθμό επιμελητών».  

Επειδή η Athens Biennale 2015-2017 : «OMONOIA»  είναι σε εξέλιξη εδώ και κάποιους μήνες, « σε πρώτη φάση δεν θα μπω για να τροποποιήσω αυτά που έχουν ήδη συμφωνηθεί αλλά θα συνεργαστώ με τον Poka-Yio και τους υπόλοιπους συνεργάτες στην ολοκλήρωση των προγραμμάτων.» Ο ρόλος θα είναι «να διευθύνω την καλλιτεχνική έρευνα αλλά και την εξάπλωση των δικτύων σε καινούρια πεδία με την συνεργασία νέων συντελεστών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Ζώντας σε μια χώρα, την Αγγλία,αλλά δουλεύοντας σε δυο, είναι φυσικό ότι θα βασιστώ σε συνεργασίες και εμπειρίες που έχουν προκύψει κι από τις δύο χώρες. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι έχω μια πολύ καλή εικόνα από διάφορα μοντέλα ινστιτούτων κυρίως στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, κάτι που αυτόματα ανοίγει πολλές πιθανότητες. Πιστεύω βαθιά ότι μια γερή δομή βοηθάει στην σταθερότητα των θεσμών. Προς αυτή την κατεύθυνση θα δουλέψω».

Ποιο ρόλο πρέπει να έχει, κυρία Γιακουμάκη, μια Μπιενάλε σήμερα στην Αθήνα της κρίσης; Πρέπει να μπορεί να συμπορεύεται με αυτά που συμβαίνουν κοινωνικά και πολιτικά. Πρέπει να είναι πεδίο ανοικτό για πολλούς, είτε αυτοί είναι άνθρωποι του χώρου της τέχνης είτε όχι. Πρέπει να διατηρεί κριτική στάση και διαλλακτικότητα. Τέλος, πρέπει να είναι ανοικτή σε ιδέες, προτάσεις, αυτοκριτική και διάλογο.

Η Νάγια Γιακουμάκη είναι επιμελήτρια και καλλιτέχνις, που από το 1991 διδάσκει σε πανεπιστήμια στο Ηνωμένο Βασίλειο και στο εξωτερικό σε θέματα Επιμέλειας και Εικαστικών Τεχνών. Διευθύνει το ΝΕΟΝ Curatorial Exchange & Award, μια πρωτοβουλία που χρηματοδοτείται από τον οργανισμό NEON και οργανώνεται από την Whitechapel Gallery, και η οποία προωθεί επαγγελματικές σχέσεις για ανερχόμενους επιμελητές. Εχει επιμεληθεί μια σειρά από εεκθέσεις και νέες παραγωγές έργων τέχνης συμπεριλαμβανομένων των John Latham: Anarchive (2010), This is Tomorrow (2011), Rothko in Britain (2012), Aspen Magazine: 1965-1971 (2012), Black Eyes and Lemonade: Curating Popular Art (2013), Supporting Artists: ACME’s first decade (2013-2014), Stephen Willats: Concerning Our Present Way of Living (2014) and most recently Intellectual Barbarians: The Kibbo Kift Kindred (2015-2016) and Imprint 93 (2016).
Ιωάννα Κλεφτόγιαννη