Categories: ΧΟΡΟΣ

Η γκοθ «Ζιζέλ» του Κώστα Τσιούκα χορεύει στον ρυθμό του Larry Gus.

Ξεχάστε το μπαλέτο, τις τουτού, τις αιθέριες κινήσεις, τη μουσική του Αντόλφ Αντάμ

Στη Ζιζέλ του Κώστα Τσιούκα η ρομαντική, γκοθ ιστορία αγάπης του 19ου αιώνα, παραμένει ρομαντική και γκοθ αλλά, κινείται στους ρυθμούς του 2019. Η συμμετοχή του Παναγιώτη Μελίδη aka Larry Gus δίνει τον ρυθμό στην παράσταση. Με διάφορους ρόλους. Αφηγείται, ώστε στους θεατές να μη διαφεύγει η εξέλιξη της δράσης, τραγουδάει ζωντανά και χορεύει μαζί με το corps de ballet. Μαζί του 18 άτομα επί σκηνής θα μας παρουσιάσουν την ιστορία της Ζιζέλ που αγάπησε, προδόθηκε, πέθανε, ενσωματώθηκε στην ομάδα των θηλυκών βαμπίρ που εκδικούνται τους άνδρες αναγκάζοντας τους να χορεύουν μέχρι θανάτου και τελικά συγχώρεσε. Μη σας φανεί παράξενο αν κάποια στιγμή ενώ παρακολουθείτε την παράσταση στο χώρο Η της Πειραιώς 260 σας έρθει να σηκωθείτε όρθιοι και να χορέψετε. Μου συνέβη ενώ παρακολουθούσα την πρόβα. 

Ο Larry Gus και το το corps de ballet στις πρόβες.

Κώστας Τσιούκας Με τον Παναγιώτη δουλέψαμε για πρώτη φορά μαζί στην προηγούμενη δουλειά μας το Χοροί μας χωρεί μας και είχαμε πολύ καλή συνεργασία.

Larry Gus Φοβερός τίτλος, ε;. Είχα πει ένα τραγούδι εκεί σε στίχους Ευθύμη Φιλίππου. Μέσω του Ευθύμη γνωριστήκαμε ουσιαστικά. Το τραγούδι αυτό ήταν το πρώτο μου σε ένα τέτοιο πλαίσιο και είχα σοκαριστεί από τη χαρά μου. Και μετά όταν ο Κώστας άρχισε να δουλεύει τη Ζιζέλ μου ζήτησε να είμαι κι εγώ στην παράσταση. Κάνω τον αφηγητή, τραγουδάω κιόλας, χορεύω και λίγο.

Eίναι σαν παραδοσιακό ελληνικό ανσάμπλ μαζί με Frank Ocean. Tα πράσινα μαλλιά του Ocean και η συναισθηματική γνησιότητα. Υπάρχει ειλικρινής αγάπη για την ιστορία της Ζιζέλ, δεν την αντιμετωπίζουμε με ειρωνεία, δεν είναι post-modern για το post-modern – Larry Gus

KT Στην κίνηση μας ενδιαφέρει το φολκλόρ στοιχείο και κάνουμε μια μείξη των παραδοσιακών χορών με τη rave κουλτούρα. Από μικρός έκανα παραδοσιακούς χορούς αλλά έβλεπα και πολύ ΜΤV κι αυτός ήταν ο τρόπος μου να αντιμετωπίζω τον χορό. Αυτά τα εργαλεία είχα, με αυτά συνέχισα. Ο λόγος που με ενδιαφέρει το corps de ballet είναι γιατί μου θυμίζει λίγο τις ομάδες παραδοσιακών χορών που είναι μπουλούκια που ταξιδεύουν· γι’ αυτό είμαστε 18 άνθρωποι επί σκηνής.

LG Κι εγώ μικρός, για δέκα χρόνια χόρευα παραδοσιακούς χορούς σε ομάδα στη Βέροια, κι έχω ταξιδέψει κιόλας. Είναι φοβερό πώς ο Κώστας έχει κάνει αυτό το update και όλα δένουν οργανικά και ρέουν. Υπάρχει ένα τραγούδι που είναι σα να χορεύουμε μπάλο. Από την πρώτη μέρα που άρχισα να μελετάω είπα του Κώστα ότι είναι σαν παραδοσιακό ελληνικό ανσάμπλ μαζί με Frank Ocean. Αυτό σκεφτόμουν:  τα πράσινα μαλλιά του Ocean αλλά και τη συναισθηματική γνησιότητα. Υπάρχει ειλικρινής αγάπη για την ιστορία της Ζιζέλ, δεν την αντιμετωπίζουμε με ειρωνεία, δεν είναι post-modern για το post-modern.

Στον ρόλο της Ζιζέλ η Λένα Μοσχά.

Στον ρόλο του Άλμπρεχτ ο Κώστας Τσιούκας.

KT Η αγάπη ως συναίσθημα δεν υπήρχε μόνο στο Μεσαίωνα, είναι κάτι το διαχρονικό. Και σήμερα μπορεί κάποιος να μαραζώσει, να περάσει πολύ δύσκολα συναισθηματικά. Ο τρόπος που προσεγγίζουμε την αγάπη μπορεί να είναι διαφορετικός αλλά και τόσο ίδιος τελικά.

Με ενδιαφέρει πολύ η αφήγηση στον χορό και γι’ αυτό πριν από κάθε σκηνή ο Παναγιώτης αφηγείται τι θα γίνει ώστε να γίνει πολύ ξεκάθαρο το τι θα δούμε. Στο μπαλέτο πολλές φορές δεν καταλαβαίνεις τη δράση, έχεις απλώς μια ιδέα. Έχουμε επίσης ενσωματώσει στοιχεία παντομίμας και μια σκηνή μπαλέτου, αλλά πιο πολύ θυμίζει παιδιά που χορεύουν μπαλέτο.

Δουλεύω συχνά με ερασιτέχνες γιατί με ενδιαφέρει η αθώα προσέγγιση στην κίνηση, ο sou generis χορός κι όχι ο έντεχνος, επιτηδευμένος – Κώστας Τσιούκας

LG Το τονίζω όμως πάλι: δεν είναι παρωδία. Είναι κάτι πολύ γνήσιο κι αυτό ακριβώς με συγκινεί, το πώς η βάση της προσέγγισης είναι ειλικρινής και το πόσο δουλεμένο είναι.

KT Το corps de ballet αποτελείται από χορευτές αλλά κι από ηθοποιούς· υπάρχουν επίσης και ερασιτέχνες. Δουλεύω συχνά με ερασιτέχνες γιατί με ενδιαφέρει η αθώα προσέγγιση στην κίνηση, ο sou generis χορός κι όχι ο έντεχνος, επιτηδευμένος.

LG Σε όλα τα θεάματα ταυτίζομαι με δημιουργούς και περφόρμερς που νιώθω ότι είναι προσεγγίσιμοι. Δεν με ενδιαφέρει ο auteur, που εμφανίζεται ως αυθεντία και παρουσιάζει κάτι που δεν είναι δυνατόν ποτέ να το φτάσεις. Μου φαίνεται πολύ πιο εμπνευσμένο να βλέπεις κάτι που θα σε κάνει να πεις «uέλω και μπορώ να το κάνω κι εγώ,  γιατί στο κάτω κάτω έχει το αποτέλεσμα να παρακινήσεις και κάποιον άλλον να κάνει κάτι. Είναι συγκλονιστικό. Έχω ακραία χαρά με όλο αυτό, είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια.

Στιγμιότυπα από την πρόβα.

LG Ο χορός είναι δύσκολο πράγμα, παρότι είναι κάτι που το νιώθω μέσα μου. Φέρνω ένα παράδειγμα στο μυαλό μου για να χαλαρώσω. Εάν δεν σε παίρνει ο ύπνος ή θα τον παίξεις ή θα αρχίσεις να νιώθεις όλους τους μυς του κορμιού σου με βαθιές ανάσες ξεκινώντας τεντώνοντας το μικρό σου δαχτυλάκι, μετά πηγαίνοντας στη γάμπα, και σιγά σιγά θα χαλαρώσεις.

Κάθε φορά που μπαίνω μέσα σε αυτό το μεγάλο σώμα των ανθρώπων που χορεύουν, και που είναι τόσο τέλεια κατανεμημένο, νιώθω ότι είμαι σε ένα κρεβάτι αλλά περιτριγυρισμένος από αγάπη και από ανθρώπους που προσπαθούν να κάνουν κάτι μεγαλύτερο κι από αυτούς. Είναι σιγά σιγά σα να χαλαρώνουμε όλοι μαζί, να κάνουμε τους μυς μας, οι μυς μας να έρχονται όλοι στην ίδια θέση, να απλώνονται, να συστέλλονται και μετά βγαίνει αυτό το πράγμα από μόνο του.

ΚΤ Θα θέλαμε να το δείξουμε κι αλλού μετά το φεστιβάλ. Να πάρουμε ένα πούλμαν και να πάμε στην Καρδίτσα -είμαι από εκεί- στη Βέροια που έχει μεγαλώσει ο Παναγιώτης, στην Κέρκυρα που έχουμε έναν φίλο. Δουλεύουμε πολύ ομαδικά. Σκέφτομαι στο πούλμαν ο καθένας να πάρει από έναν μικρόφωνο, να λέμε τραγούδια και αστεία και έτσι να ταξιδεύουμε.

Ζιζέλ
Χορογραφία: Κώστας Τσιούκας, Βοηθός Χορογράφου: Αντώνης Αντωνόπουλος, Oeil Extérieur: Τάσος Κουκουτάς, Σκηνικά – Κοστούμια: Ντόρα Οικονόμου, Φωτισμοί: Ηλίας Μπέλμπας, Ερμηνεύουν: Λένα Μοσχά (Ζιζέλ), Κώστας Τσιούκας (Άλμπρεχτ), Άννα Απέργη (Ιλαρίων), Βίκυ Κυριακουλάκου (Μπέρτα), Λήδα Δάλλα (Μύρτα), Larry Gus (Αφηγητής), Στοιχειά Ουίλις: Κατερίνα Αλέξη, Ασπασία-Μαρία Αλεξίου, Ελένη Βεργέτη, Πένυ Ελευθεριάδου, Λίνα Ιωαννίδου, Μαρία-Μυρτώ Μόσχου, Μαρίνα Μπάμπαλη, Μαριλένα Πετρίδου, Ιωάννα Πιατά, Κατερίνα Σπυροπούλου, Μουσικοί: Larry Gus, Lowtronik, The Singing Head, Θεόδωρος Καστέλης.
Με την υποστήριξη του Outset Contemporary Art Fund (Greece). Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Πειραιώς 260, χώρος Η, 5 & 6 Ιουνίου, στις 21:00.
Λίνα Ρόκου

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κέρκυρα. Το 1998 ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει στο τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού. Από το 2001 εργάζεται ως δημοσιογράφος.