Μπορεί να αποτελεί ένα «ίδρυμα» συνδεδεμένο κυρίως με τη μουσική, αλλά το Gagagrin έχει και κινηματογραφική παράδοση. Πέραν του ότι ο χώρος της Λιοσίων πριν γίνει το Gagarin 205 ήταν σινεμά (κινηματογράφος Αντινέα που λειτούργούσε από το 1939, ενώ στη δεκαετία του ’90 έγινε σινεμά β’ προβολής), ο ιθύνων νους του, Νίκος Τριανταφυλλίδης, δεν παρέλειπε να εκφράζει και την αγάπη του για τον κινηματογράφο, διοργανώνοντας συχνά κινηματογραφικά φεστιβάλ. Ένα από αυτά ήταν και το φεστιβάλ μουσικών ταινιών, Gimme Shelter, που ντεμπούταρε το 2002.
Ύστερα από εννέα χρόνια απουσίας, το Gimme Shelter επέστρεψε πέρυσι στην Λιοσίων με μια σειρά προβολών μαζί με παράλληλα δρώμενα όπως μίνι live sets. Το Gimme Shelter συνεχίζει και φέτος να κάνει τις Δευτέρες μουσικές και κινηματογραφικές και οι μπάντες που πρόκειται να εμφανιστούν ζωντανά στις επερχόμενες προβολές μιλούν για τις… μπάντες και τις ταινίες για τις οποίες θα προθερμάνουν το έδαφος στην σκηνή.
Το Scream For Me Sarajevo, όπως και οτιδήποτε έχει κάνει ο μεγάλος Bruce, εντός κι εκτός Maiden, είναι για μας μεγάλη έμπνευση. Βλέποντας την ταινία, καταλαβαίνει κάποιος τη δύναμη της μουσικής, ακόμα και σε καιρό πολέμου, πολιορκίας και ανθρώπινης θηριωδίας. Πόσω μάλλον όταν η μουσική αυτή προέρχεται από την μορφή που λέγεται Bruce Dickinson, που εδώ απέδειξε και πόσο μεγάλος άνθρωπος είναι, εκτός από τεράστιος καλλιτέχνης. Στο σετ μας τη Δευτέρα 26.11 θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να τιμήσουμε την μουσική κληρονομιά του Bruce Dickinson και των Iron Maiden, να φτιάξουμε την καλύτερη δυνατή ατμόσφαιρα και να προετοιμάσουμε το κοινό για μια καταπληκτική ταινία. Τα λέμε στο Gimme Shelter!
Όταν αποφασίσαμε να φτιάξουμε την μπάντα, συναντηθήκαμε και συζητούσαμε για δίσκους, ταινίες και διάφορα. Η συζήτηση κατέληξε στο ποιος είναι ο αγαπημένος Sabbath δίσκος. Όλοι είπαμε διαφορετικό, όμως γνωρίζαμε από πριν ποίος είναι για να μην πούμε ότι είχαμε ήδη τοπ-10. Οι Black Sabbath είναι μικρόβιο που κολλάς όταν είσαι μικρός και δεν φεύγει. Απ’ όταν ακούσεις την αρχή του ομώνυμου τραγουδιού δεν υπάρχει γυρισμός. Οι Sabbath είναι γραμμένοι στο DNA της μπάντας μας και συνήθως όταν γράφουμε ριφ προσπαθούμε να τα κάνουμε «λιγότερο Σάμπαθ» για να μη φάμε καμία μήνυση.
Δεν υπάρχει heavy metal χωρίς Black Sabbath….Aς ξεκινήσουμε με αυτό. Όλοι όσοι, ασχολούμαστε με το σκληρό ήχο οφείλουμε τα πάντα σε αυτούς. Η τετράδα από το το Birmingham μας έδωσε τα φώτα και εμείς με τη σειρά μας θα τους τιμήσουμε με αυτό το tribute που θα ετοιμάσουμε για τις 3 Δεκέμβρη. Οι Karma πάντα ήταν μια μπάντα διασκευών και μας αρέσει να τιμούμε αυτούς με τους οποίους μεγαλώσαμε και είναι τα είδωλά μας. Θα σας δούμε όλους εκεί στις 3 Δεκέμβρη.
Το 1969 οι Stooges κυκλοφορούν το ομώνυμο ντεμπούτο τους άλμπουμ και ο Iggy γίνεται πανκ είδωλο όχι μόνο για τη μουσική του αλλά και για την εκρηκτική του παρουσία, που δεν περιορίζεται μόνο πάνω στη σκηνή. Το “I wanna be your dog” με τον χαρακτηριστικό φαζαριστό ήχο στις κιθάρες και το εμμονικό πιάνο του John Cale είναι πια ένα rock classic. Είναι από τα πρώτα κομμάτια που μπορείς να μάθεις στην κιθάρα και να αποφασίσεις να κάνεις τη δική σου μπάντα. Το 1998, σχεδόν 30 χρόνια μετά, η νέα μπάντα του Josh Homme, οι Queens of the Stone Age κυκλοφορούν το πρώτο single από το ντεμπούτο άλμπουμ τους. Οι ομοιότητες ίσως είναι και τυχαίες, αλλά το 2016 ο Iggy και ο Homme βρίσκονται μαζί και ηχογραφούν το Post Pop Depression και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Νομίζω ότι το να πει ή να γράψει κάποιος λίγα λόγια για τους Pearl Jam εμπεριέχει ένα παράδοξο: τα λίγα λόγια είναι φτώχεια. Μα τι γιατί; Αυτοί οι κατεργάρηδες, απ’ το 13 φορές πλατινένιο Ten (1991) μέχρι το χρυσό Backspacer (2009), έχουν κάνει τα charts εξοχικό τους. Στη δισκογραφία τους οι λέξεις χρυσό και πλατινένιο διαδέχονται η μία την άλλη πιο γρήγορα κι απ’ το τίκι τάκα της Μπαρτσελόνα (αίσχος πια μ αυτή την ομάδα) ενώ τα στάδια όταν ακούνε το όνομα Pearl Jam παθαίνουν κρίση πανικού εκλιπαρώντας να μεταμορφωθούν από υπερσύγχρονα αθλητικά στολίδια σε παρακμιακά 5Χ5 στου Ρέντη, μπας και γλιτώσουν απ’ τους ροκ σατανάδες. Εμένα μη με ρωτάτε, Pumpkin-άκιας ήμουν μικρός, αλλά οι Pearl Jam είναι σαν το παλιό καλό κρασί. Όσο παλιώνω, τόσο πιο φίλοι μου είναι. Άσε που τώρα θυμήθηκα τον Eddie Wedder να κάνει stage dive απ’ το φεγγάρι και ανατρίχιασα λίγο.