O Γιάννης Αλεξίου τα τελευταία χρόνια μένει στο Λονδίνο και τα πρωινά συνήθως τον βρίσκεις με άσπρα ιατρικά ρούχα να είναι εργοθεραπευτής σε νοσοκομείο της πόλης. Σε κάποια φάση όμως μπορεί να τα πετάξει και να φύγει τρέχοντας γιατί θα πρέπει να είναι στην ώρα του σε κάποιο casting για ρόλο σε διαφήμιση, βιντεοκλίπ, ταινία αφού παράλληλα είναι ηθοποιός. Τα πηγαίνει περίφημα, η διαφήμιση για την εταιρία κινητής τηλεφωνίας Phones 4U, τον έκανε πασίγνωστο σε Βρετανία και Ιρλανδία, έχει πάρει μέρος σε βιντεοκλίπ των Sigur Ros ενώ τώρα βρίσκεται κάπου στη Λατινική Αμερική για τον ρόλο του Leonidas the Greek στα γυρίσματα της νέας ταινίας που συμμετέχει, στο Here Lies. Μας τα λέει καλύτερα ο ίδιος.
Τι ακριβώς κάνεις στο Λονδίνο; Στο Λονδίνο μένω τα τελευταία εννιά χρόνια. Έχω σπουδάσει εργοθεραπευτής και στο τελευταίο έτος της σχολής πήρα υποτροφία. Έτσι, πήγα να κάνω την πρακτική μου σ’ ένα ιδιωτικό νοσοκομείο. Αφού τελείωσα, ήρθα στην Ελλάδα και έπιασα δουλειά στη ΝΕΤ ως βοηθός παραγωγής.
Αυτό πώς έγινε; Είναι δύο διαφορετικές δουλειές. Το έκανα ταυτόχρονα με τη σχολή. Στη ΝΕΤ βρισκόμουν παράλληλα ενώ σπούδαζα. Ήμουν στο πρόγραμμα 10-2 με την Πόπη Τσαπανίδου και τη Ρίκα Βαγιάνη από το 2002 έως το 2004.
Και από βοηθός παραγωγής βγήκες μπροστά. Η πρώτη δουλειά έκατσε τυχαία όταν γνώρισα έναν άνθρωπο που με βοήθησε να μπω στο χώρο δίνοντάς μου αυτή την ευκαιρία. Ήθελα να δω εάν πραγματικά είναι αυτό που θέλω να κάνω. Έτσι ξεκίνησα με την προϋπόθεση να καταλάβω πως λειτουργούν τα πράγματα και σε περίπτωση που μου άρεσε να γινόμουν ηθοποιός. Στη συνέχεια ξεκίνησα μαθήματα υποκριτής, έδωσα εξετάσεις στο Εθνικό, πέρασα στους πρώτους 50 αλλά όχι στα τελικά. Τότε ήρθε η υποτροφία για την άλλη δουλειά. Πήγα στο Λονδίνο γιατί τότε πίστευα ότι, ενώ η ζωή μου στην Ελλάδα ήταν πάρα πολύ καλή, ήταν ίσως η μοναδική ευκαιρία που είχα για να ζήσω στο εξωτερικό. Το είχα σαν στόχο. Έκανα μεταπτυχιακό στο management σχετικά με τους οργανισμούς υγείας και όταν άρχισα να κάνω αιτήσεις για καινούριες δουλειές πάνω στο αντικείμενο αυτό συνειδητοποίησα ότι δε με ενδιαφέρει. Με έκανε χαρούμενο ήταν το θέατρο. Έκανα οντισιόν για δραματικές σχολές, μπήκα στο Central School of Speech and Drama και μετά την αποφοίτηση πήγα στη Ρωσία στο Moscow Art Theatre (το έχουν ιδρύσει ο Στανισλάφσκι με τον Τσέχοφ) και έκανα δύο μήνες method acting. Έπειτα γύρισα στο Λονδίνο όπου δούλεψα τόσο στο νοσοκομείο όσο και ως ηθοποιός.
Τώρα δουλεύεις παράλληλα; Ναι θέατρο και νοσοκομείο. Όταν έχω casting, φεύγω στο ενδιάμεσο, το κάνω και ξαναγυρνάω. Η δουλειά στο νοσοκομείο συνεχίζεται, έχω φτάσει στην ανώτατη βαθμίδα πλέον, διατηρώ όμως μια ευέλικτη σύμβαση. Όλοι γνωρίζουν ότι είμαι ηθοποιός, έχω κάνει διαφημιστικά και με αναγνωρίζουν. Η διευθύντρια μου είναι ΟΚ μ’ αυτό και μου δίνουν την ελευθερία ας πούμε, το ιδανικό, να τρέχω σε casting, να παίρνω άδειες όταν παίζω σε παραστάσεις ή όταν κάνω ταινίες.
Είναι εύκολα τα πράγματα στο Λονδίνο; Δεν είναι καθόλου εύκολα. Μπορεί να είναι δέκα φορές πιο ανταγωνιστικά απ’ ότι στην Ελλάδα. Οι αιτήσεις για την κάθε δουλειά, για το κάθε διαφημιστικό ή βίντεο κλιπ φτάνουν τις χιλιάδες.
Σε αντιμετωπίζουν περίεργα που είσαι Έλληνας; Όχι σε καμία περίπτωση. Πιστεύω ότι συμβαίνει το αντίθετο. Είμαι διαφορετικός από αυτό που συνηθίζεται στην Αγγλία -δε μοιάζω με Άγγλο ηθοποιό, δεν έχω την δική τους προφορά και σε κάθε casting μου δίνουν διαφορετικούς ρόλους από αυτούς που υπάρχουν στην πλειονότητα. Και έτσι έχω καταφέρει να πάρω κάποιους ίσως επειδή είμαι μεσογειακός, άλλο από αυτό που έχουν συνηθίσει.
Πώς λειτουργεί η βιομηχανία στην Αγγλία; Στην Αγγλία όλα έχουν να κάνουν με το αν δουλεύεις μόνος σου ή με ατζέντη. Τα πράγματα τα τρέχουν οι ατζέντηδες. Μπορεί να έχεις διαφορετικό για διαφημιστικά και άλλον για θέατρο και ταινίες ή μπορεί να έχεις τον ίδιο που κάνει και τα πάντα.
Ποια είναι η πιο σημαντική δουλειά που έχεις κάνει εκεί; Μάλλον το πολύ μεγάλο μουσικό βίντεο, τη διασκευή στο Paper Airplane από τον Ιταλό DJ Francesco Rossi, που έχει παιχτεί στο ΜΤV σε όλο τον κόσμο και έχει πάει ψηλά στα charts. Eπίσης πριν δυο χρόνια περίπου είχα συμμετάσχει σε βίντεο κλιπ των Sigur Ros, στο Painter.
Έχεις κανονίσει τις επόμενες δουλειές σου; Φέτος τελείωσε μια ταινία που γυρίσαμε τον περασμένο χρόνο και θα αρχίσει να διαγωνίζεται σε φεστιβάλ. To “Dream” του Εντουάρντο Παζολίνι, της γνωστής οικογενείας. Η μητέρα του μάλιστα είναι το γένος Βισκόντι, οπότε καταλαβαίνεις πως δε θα μπορούσε να γίνει τίποτε άλλο πέρα από σκηνοθέτης. Ήταν από τις σημαντικότερες εμπειρίες της ζωής μου. Η ταινία γυρίστηκε στην Τοσκάνη και είναι εποχής. Ο ρόλος μου αφορούσε ένα στρατιώτη μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο που ψάχνει τη φάση του. Η ταινία θα διαγωνιστεί σε αρκετά κινηματογραφικά φεστιβάλ και η αρχή έγινε μάλιστα σ’ αυτό του Προτσίτα στην Ιταλία. Επίσης, θα πάρω μέρος σε μια μαύρη κωμωδία με στοιχεία γουέστερν στο “Hear Lies” του Άγλλου σκηνοθέτη Κάρλ Στράφι, και παίζω τον κακό, τον Leonidas the Greek. Φαντάσου κάτι μεταξύ Django Unchained και In Brugges. Yπάρχει εταιρία παραγωγής με βάση το Λος Άντζελες που ενδιαφέρεται να την βγάλει σε κινηματογράφους και μετά σε DVD. Tα γυρίσματα θα γίνουν σε Λατινική Αμερική, Ισπανία και Αγγλία.
Θα σκεφτόσουν την επιστροφή στην Ελλάδα; Προς το παρόν δεν είναι στα σχέδια μου να επιστρέψω, γιατί τα πράγματα πάνε καλά. Με ενδιαφέρει να κάνω κάποια πράγματα στην Ελλάδα, αν βέβαια είναι αξιόλογο αυτό που θα μου προτείνουν και αν θα με αντιπροσωπεύει καλλιτεχνικά.
Στην Αμερική θα πήγαινες; Είναι ένα από τα πράγματα που έχω αρχίσει σκέφτομαι. Το μόνο το οποίο με κολλάει λίγο είναι το γεγονός ότι χρειάζομαι visa παραμονής για να πάω εκεί. Δε το έχω ψάξει ακόμα για να είμαι ειλικρινής. Υπάρχει περίπτωση να πάω αρχικά για δυο-τρεις μήνες να δω πως είναι τα πράγματα. Δεν θέλω όμως να κάνω καινούρια αρχή από το μηδέν. Αυτή τη στιγμή, είμαι καλά με αυτά που έχω καταφέρει στο Λονδίνο. Και οι δύο δουλειές μου κάνουν και τις θέλω. Η μία είναι πάθος, η άλλη μου παρέχει οικονομική ασφάλεια. Δε θα το άφηνα να για να ξεκινήσω από το τίποτα στην Αμερική απλά και μόνο για να πω ότι το προσπάθησα. Αν πας καλά στην Αγγλία, μπορώ να πάω και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αφού γίνονται διάφορα αμερικάνικα castings εκεί που είμαι και που ξέρεις; Ίσως μου βγάλουν αυτή τη visa στο τέλος.
