Δέκα χρόνια μετά το Όσκαρ του για το σενάριο της Syriana, την οποία είχε επίσης σκηνοθετήσει, ο Stephen Gaghan επιστρέφει για να πετάξει τον Matthew McConaughey και τον Edgar Ramirez (του Hands of Stone) στα αχαρτογράφητα βάθη της ζούγκλας της Ινδονησίας, και να τους βάλει να ψάχνουν για χρυσάφι και ανθρωπιά, ανάμεσα στα άγρια θηρία. Με τον Robert Elswit του There Will Be Blood στη διεύθυνση φωτογραφίας, να φροντίζει ώστε τα ματάκια μας να χορταίνουν πλούσιες, μεστές εικόνες απ’ τη ζούγκλα της Ινδονησίας, και με σκαμπρόζικη διάθεση να αλαφραίνει την αληθινή ιστορία του, ο Gaghan υπογράφει μια παραλλαγή του Wolf of Wall Street στην ζούγκλα των χρυσοθήρων, κι η Bryce Dallas Howard συνοδεύει τους κυρίους στην οθόνη σε μια παραδοσιακά χολιγουντιανή, χορταστική κι ανεβαστική, παλαιάς κοπής βόλτα για σινεμά.
Πάει πάνω από μια δεκαετία από τότε που νομίζαμε ότι είχαμε ξεμπερδέψει με τη Samara, την αμερικανική εκδοχή της ιαπωνικής Sadako, που είχε όχι μονάχα στοιχειώσει εφιάλτες εκατοντάδων θεατών ως μια απ’ τις πιο τρομακτικές φιγούρες που αποτυπώθηκαν ποτέ σε οθόνη, αλλά είχε καθορίσει για χρόνια ολόκληρα την αισθητική του κινηματογραφικού τρόμου. Πάνω που νομίσαμε όμως ότι είναι ασφαλές να ξεσκονίσουμε τις παλιές μας βιντεοκασέτες, η μακρομαλούσα σιλουέτα με το φουσκωμένο δέρμα και τη σάπια, μουσκεμένη ρόμπα, που βγαίνει από την οθόνη και κυνηγάει όποιον δει το στοιχειωμένο video-souvenir της, είναι έτοιμη για τη νέα, ψηφιακή εποχή, και υπό της σκηνοθετικές οδηγίες του του Βραζιλιάνου F Javier Gutierez, που με το σκηνοθετικό του ντεμπούτο είχε διεκδικήσει το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου στο Φεστιβάλ Βερολίνου, η Samara έρχεται για άλλη μια βόλτα στα πιο σκοτεινά ουρλιαχτά μας. Το μόνο μπορείτε να κάνετε, είναι να την δείτε σε αίθουσα με ψηλά καθίσματα, για να έχετε κάτι να κρύβεστε από πίσω…
Η μεγαλύτερη αντίπαλος που έχει μια γυναίκα, είναι η γυναίκα που ζέσταινε το κρεβάτι πριν αναλάβει η ίδια –ή τουλάχιστον έτσι πιστεύει η περπατημένη πια ηρωίδα της Dakota Johnson, που μπαίνει όλο και πιο βαθιά στο σκοτεινό σύμπαν του βαθύπλουτου μερακλή κυρίου Gray, σ’ αυτό το sequel του Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι: της ταινίας που έσπασε τα ταμεία πέρυσι, με τον ίδιο τρόπο που είχε τσακίσει τις προθήκες των βιβλιοπωλείων η ομότιτλη σειρά από νουβέλες της EL James. Και μπορεί η ταινία να έχει στην αφίσα της μια μάσκα, όμως με την ξεναγό μας σ’ αυτόν τον κόσμο βίτσιων κι απολαύσεων να θέλει να μάθει όλη την αλήθεια για τον εκλεκτό της, φέτος οι μάσκες πέφτουν. Όπως και τα ρούχα. Ε, και μερικές ξυλιές.
Ίσως η μόνη οσκαρική ταινία που μετράει στ’ αλήθεια τελικά, η υποψήφια σε τέσσερις κατηγορίες ιστορία ενός ανθρώπου παρατημένου απ’ τη ζωή, που ξαφνικά αποκτά ξανά σκοπό όταν καλείται να αναλάβει την επίβλεψη του ορφανεμένου έφηβου ανιψιού του, είναι το ταξίδι ενός ανθρώπου στο μεδούλι του επώδυνου παρελθόντος του, και μια βαθιά καταβύθιση του Kenneth Lonergan στην καρδιά της θλίψης. Ιδωμένο απ’ την ευαίσθητη, ουμανιστική, κι εν τέλει αισιόδοξη, και γεμάτη ελπίδα ματιά ενός σεναριογράφου που, αφού μας πρωτοσυστήθηκε με την αναζωογονητική κωμική ματιά του Analyze This / Ανάλυσέ το, εδραίωσε το μυθοπλαστικό του τσαγανό με την επική βεντάλια χαρακτήρων που ήταν το Gangs of New York / Συμμορίες της Νέας Υόρκης. Τώρα, που έρχεται να δοκιμάσει στα δύσκολα τη σκηνοθετική του ματιά, παραδίδει ένα ερμηνευτικό ρεσιτάλ από τον Casey Affleck, κι ένα τσουχτερό δράμα για το χάσμα γενεών, αλλά και τις εκρηκτικές θερμοκρασίες που μπορεί να πιάσει το αίμα που βράζει –ειδικά όταν είναι αίμα συγγενικό.
Εντάξει, είναι γεγονός πως μια ταινία όπου ο Batman κυκλοφορεί και μιλάει με τη φωνή του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, δεν είναι πολύ ψηλά σε κανενός την λίστα των ενδεχόμενων θεαμάτων για τον μήνα που έρχεται, κρατάμε όμως τα δαχτυλάκια μας σταυρωμένα, ελπίζοντας ότι η διανομή θα έχει αρκετές κόπιες της ταινίας στην αυθεντική φωνητική της έκδοση, για να κρατήσει ψηλά τον ενήλικο δείκτη αυτής της animated εκδοχής του πιο σκοτεινού απ’ τους σκοτεινούς υπερήρωες της DC –κι ας είναι στη LEGO του μορφή. Ο Άλφρεντ εξακολουθεί να ανησυχεί για το πότε θα νυκοκυρευτεί ο μάστερ Μπρους, κι ελπίζει να τον βοηθήσει προς τα εκεί ο ορφανός Ρόμπιν του οποίου την φροντίδα έχει αναλάβει –όμως όταν έχεις τόσα πολλά hi-tech γκατζετάκια στη διάθεσή σου, και μια ολόδικιά σου Bat-σπηλιά για να τα απλώσεις, ποιος θέλει στ’ αλήθεια να νοικοκυρευτεί; Άσε δε που υπάρχουν εκεί έξω κι ένα σωρό κακοί!