Ο Αντωνάκης Χριστοδούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Σπούδασε ζωγραφική και φωτογραφία στην ΑΣΚΤ και Fine Art Media στο πρόγραμμα MFA του Slade School of Fine Art του UCL στο Λονδίνο. Η δουλειά του περιλαμβάνει φωτογραφία, σχέδια, κολάζ, βίντεο και κεραμικά. Έχει παρουσιάσει δουλειά του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, στη Μεγάλη Βρετανία, στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Κορέα και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Ποια ιδέα υπάρχει πίσω από το έργο σου; Της επιρροής της μυθολογίας, με την πολύ ευρύτερη έννοια όμως. Με αφετηρία την αρχαία ελληνική μυθολογία έχω καταλήξει τα τελευταία χρόνια να πιστεύω πως η τηλεόραση –και συνοδευτικά το ίντερνετ (δεδομένου πως ο μισός πλανήτης παρακολουθεί τις αγαπημένες του τηλεοπτικές σειρές μέσω διαδικτύου) μπορεί να θεωρηθεί ως ένα σύγχρονο μυθολογικό σύστημα. Έχει παρόμοια δομή και γλώσσα με όλα τα μυθολογικά συστήματα των διαφόρων αρχαίων πολιτισμών (με πιο οικείο σε μας το ελληνικό) και σίγουρα καλύπτει πολλές παρόμοιες ανάγκες. Φυσικά δεν πάω να το παίξω προφήτης απλώς με χαροποιεί πολύ όταν προκύπτουν στοιχεία στην ερευνά μου που μπορούν να αποδείξουν αυτή τη θεωρία.
Ποια είναι τα μέσα που χρησιμοποιείς στη δουλειά σου; Όταν μιλούσα για τα Αετώματα του Παρθενώνα, Κενταύρους και Αρχαίες Ελληνικές Τραγωδίες χρησιμοποιούσα κυρίως ως μέσα τη φωτογραφία, το βίντεο και προγράμματα όπως το Photoshop και το After Effects. Αντίθετα όταν στη συνέχεια άρχισα να δουλεύω πάνω σε θεματικές όπως οι τηλεοπτικές σειρές, τα μπλογκς και η διαδικτυακή πορνογραφία, θεώρησα πιο “φρόνιμο” να χρησιμοποιήσω πιο παραδοσιακά μέσα όπως η ζωγραφική, το κολάζ και η κεραμική. Από υλικά προτιμώ το λαδοπαστέλ και τις ξυλομπογιές, αποφεύγω το λάδι (παρόλο που σαν υλικό το συμπαθώ ιδιαιτέρως) γιατί αργεί να στεγνώσει και δεν έχω υπομονή.
Ποια εποχή της ιστορίας της τέχνης αποτελεί σημείο αναφοράς για σένα; Θα ήθελα να κάνω παρέα με τον Andy Warhol στις αρχές της δεκαετίας του 60.
Παραστατική τέχνη, αφαίρεση, εννοιολογική τέχνη, οικειοποίηση, αρχείο, κτλ. Με ποιο εικαστικό ρεύμα ταυτίζεσαι, με ποιο όχι; Με έχουν επηρεάσει περισσότερα από όσα φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση. Για να είμαι ειλικρινής ταυτίζομαι συνήθως με συγκεκριμένους καλλιτέχνες παρά με ομάδες. Μπορώ να αναφέρω κάποια παραδείγματα όπως ο Henri Matisse, ο Νίκος Χατζηκυριάκος -Γκίκας, ο Γιάννης Τσαρούχης, η Karen Kilimnik, ο David Hockney και ο John Baldessari. Δεν μπορώ να καταλάβω τα πολύ εννοιολογικά έργα του τύπου ένα λευκό τελάρο και μια γραμμή δίπλα σε ένα κομμάτι ακατέργαστου πηλού. Ενδεχομένως αυτό είναι δικό μου πρόβλημα και όχι των έργων ή των δημιουργών τους.
Ποιος είναι ο σκοπός της τέχνης; Δυστυχώς μπορώ να αναφερθώ στο σκοπό της τέχνης σε προσωπικό επίπεδο μόνο. Ζωγραφίζω κυρίως ώστε να μπορώ να βρίσκομαι σε μια καλή σχετικά ψυχολογική κατάσταση. Επιπλέον είναι και αυτό ένα επάγγελμα και αυτό το επάγγελμα επέλεξα να κάνω, οπότε όταν κερδίζω χρήματα μέσω αυτού ικανοποιούμαι ακόμη περισσότερο.
Αντωνάκης Χριστοδούλου, TOO COOL FOR SCHOOL, Eleftheria Tseliou Gallery, έως τις 2 Νοεμβρίου 2013.