Από «τα χρόνια τα παλιά», τα «τρανζιστορικά», μέχρι σήμερα που οι διαδικτυακοί σταθμοί αυξάνονται και πληθύνονται, η γοητεία του ραδιοφώνου παραμένει πάνω απ’ όλα η εξής μία: η απουσία της εικόνας. Όπως με ένα καλό βιβλίο, έτσι και ο ακροατής έχει την ελευθερία να αφήσει την φαντασία του να πλάσει εικόνες με μόνο γνώμονα τη φωνή του ραδιοφωνικού παραγωγού. Μία από τις πιο εμβληματικές ραδιοφωνικές φωνές, μια κατηγορία από μόνη της, όπως λένε, είναι της Αφροδίτης Σημίτη.
Ήταν πριν από ένα χρόνο, στις 15 Απριλίου, όταν προστέθηκε στο διαδικτυακό ραδιοφωνικό σύμπαν ο Join Radio, καλύπτοντας το κενό που άφησε πίσω του ο Best με το κλείσιμο του, το Νοέμβριο του 2013. Χρειάστηκαν, λοιπόν, μερικοί μήνες ζυμώσεων μέχρι τελικά να στηθεί το studio στο Χαλάνδρι. Και να γεμίσει από την πρώτη του μέρα με ανθρώπους πρόθυμους να στελεχώσουν μια προσπάθεια που εξαρχής είχε ένα και μόνο κεντρικό άξονα, την αγάπη για τη μουσική και το άναμμα της κόκκινης ένδειξης «on air». Ξέρετε, αυτούς τους «εραστές»
«Έχοντας φύγει από τον Best κακήν κακώς, το να πάω κάπου αλλού δε μου έλεγε κάτι. Ξεκίνησα τον Join λοιπόν χωρίς να έχω κάτι στο μυαλό μου. Η επόμενη που πήρα ήταν η Άννα (σ.σ. Αναστασίου) και στην αρχή ήμασταν προετοιμασμένες να παίζουμε μουσική και να κάνουμε εκπομπή όλη μέρα, δε μας πείραζε. Αυτό όμως δεν χρειάστηκε γιατί ένας ένας, φίλοι και νέο αίμα, μόλις το άκουγαν έπαιρναν τηλέφωνο για να έρθουν. Θέλαμε νέο αίμα, βρήκαμε και είναι καλύτερο από ποτέ. Ακολουθούμε φυσικά κάποιους κανόνες, αλλά είναι εκείνοι που θέτουμε στους εαυτούς μας», λέει η Αφροδίτη μεταδίδοντας με τον πιο άμεσο τρόπο τη θετική της σκέψη, εκείνη που άλλωστε ήταν η κινητήριος δύναμη για τη δημιουργία του Join.
Το ιδιαίτερο του νέου αυτού στοιχήματος είναι και ο τρόπος που λειτουργεί, γιατί, αν και ιντερνετικός, έχει καθημερινό ζωντανό πρόγραμμα ενώ και οι 40 περίπου που απαρτίζουν την ομάδα, σιχαίνονται τη λέξη «playlist». «Ακόμη και τα Σαββατοκύριακα έχουμε διαφορετικά sets από πολλούς djs, νέους και παλιούς. Ενώ αν έπρεπε να κατατάξω κάπου μουσικά τον Join θα ήταν εναλλακτικό ροκ και ηλεκτρονική μουσική. Βέβαια έχουμε και διαφορετικές ζώνες, όπως dance. Παίζουμε τη μουσική που μας αρέσει και μας εκφράζει και αυτή είναι η ουσία».
Συνεχίζει σχολιάζοντας την επέλαση του διαδικτύου σε συνδυασμό με την κρίση και τους πάλαι ποτέ «γκλαμουράτους» ομίλους. Τελικά η κατάσταση πού έχει φτάσει πια; «Έχω ζήσει όλες τις φάσεις. Από τα πολλά λεφτά, τη χλιδή στους ομίλους, τα απίστευτα ποσά που ξόδευαν σε φωτογραφίσεις και άλλες αηδίες. Αλλά επειδή ακριβώς ήμασταν σε ραδιόφωνα, δε μας πήρε η μπάλα. Παρ’ όλο που ήμασταν στους σταθμούς του Κωστόπουλου ή του Λυμπέρη, που είχαν τη σφραγίδα του lifestyle, εμείς με κάποιο μαγικό τρόπο, γλιτώναμε. Ήταν λογικό να γίνει αυτό το ξεσκαρτάρισμα. Είχαμε πάρα πολλούς σταθμούς για την κουτσουλιά που είμαστε σαν χώρα. Όπως έχουμε τα πάντα σε μεγάλο πλήθος: πάρα πολλές εφημερίδες, τηλεοπτικά κανάλια, φούρνους, σουβλατζίδικα».
Τελικά όμως τα web radios κερδίζουν όντως ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας του ακροατηρίου; Ή είναι ένας ακόμη αστικός μύθος; «Ουσιαστικά καταργήθηκε η δουλειά μας, γιατί δεν μπορείς να ζεις πλέον από αυτό. Οπότε καλύτερα άμα θες να συνεχίσεις να το κάνεις, να το κάνεις και όπως σου αρέσει. Αφού έτσι κ αλλιώς δε θα ζήσεις από αυτό. Είναι θέμα χρόνου και αλλαγής συνήθειας για να ενταχθεί το web radio στην καθημερινότητά μας. Όλοι έχουμε δουλέψει στο επίγειο, κανείς μας δεν ήταν τόσο συνεπής, ποτέ. Γιατί η σχέση με τους ακροατές είναι διαφορετική. Ανέκαθεν είχαμε στενή σχέση, εδώ όμως γίνεται πιο ζεστή και άμεση. Έχει δημιουργηθεί μια κοινότητα και νιώθεις ότι τους προδίδεις άμα αργήσεις ή αν δεν έρθεις μία μέρα».
Η σχέση κοινού και παραγωγών είναι τόσο στενή όπως και η αγκαλιά που σχηματίζουν οι δύο φιγούρες στο σήμα του σταθμού. Το studio είναι ζεστό σαν σπίτι, και τα χαμόγελα όλων, χωρίς ίχνος «χαζοχαρουμενιάς», είναι σαν να περνάνε μέσα από τα μικρόφωνα, να φτάνουν στα ηχεία των ακροατών και να τους μεταδίδουν μαζί με την καλή μουσική και καλή διάθεση.
Συντονιστείτε στον Join Radio.