Categories: ΘΕΑΤΡΟ

Ο Χορός της Ηλέκτρας έσυρε τον χορό

Τόσο καλοκουρδισμένο και άρτιο Χορό χρόνια είχαμε να δούμε σε τραγωδία. Συνήθως όταν λέμε ότι ο Χορός ήταν το πιο δυνατό σημείο της παράστασης υποννοούμε ότι τα πράγματα πήγαν τόσο λάθος που το μόνο που ξεχώρισε είναι εκείνο που περιμένεις λιγότερο να ξεχωρίσει.

Στη Ηλέκτρα του Θάνου Παπακωνσταντίνου τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Σε μια παράσταση όπου η αισθητική άποψη λειτουργεί υποβλητικά και τα λόγια του Σοφοκλή λάμπουν χάρη στην άψογη μετάφραση  του Γιώργου Χειμωνά, ο Χορός κατάφερε να υπογραμμίσει την τραγικότητα του μύθου χωρίς υπερβολές, χωρίς τίποτα να περισσεύει και να παρατονίζεται σε βάρος των υπόλοιπων στοιχείων.

Ο Αλέξανδρος Μαυρόπουλος στον ρόλο του Ορέστη.

Το σκηνικό και πριν ξεκινήσει η παράσταση στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου έμοιαζε παράταιρο τελικά δικαιολόγησε πλήρως την επιλογή της Νίκης Ψυχογιού. Τα κοστούμια που έφεραν μια κάποια φετιχιστική αύρα μεγαλείου, και ειδικά εκείνα του χορού έμοιαζαν σαν παραπομπή στην στολή των υπηρετριών στο Handmaid ‘s Tale έφερναν έναν τόνο θρησκευτικού απολυταρχισμού στην ατμόσφαιρα τονίζοντας το παράλογο της εξουσίας και την τραγικότητα των θυμάτων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Μαρία Ναυπλιώτου στάθηκε απόλυτα εναρμονισμένη στον ρυθμό της παράστασης, βρίσκοντας σίγουρα πατήματα που «υπονόμευσε» με μια σπιρτάδα γκοτέσκισκης υπερβολής, τόσο διακριτικά έξυπνη που δεν διατάραξε την υπάρχουσα ισορροπία που είχε χτιστεί σταδιακά από το πρώτο λεπτό του έργου.

Αλεξία Καλτσίκη και Χορός.

Το χαρτί της ειρωνικής υπερβολής, ως ένα βαθμό, επέλεξε να παίξει και ο Χρήστος Λούλης. Κι εδώ λειτούργησε εκτός από τη σκηνή όπου ανακάλυψε το αποκεφαλισμένο κεφάλι της νεκρή συζύγου του, σκηνή όπου δεν βοήθησε πουθενά αντιθέντως «κλώτσησε» ανατρέποντας την υποβλητική ατμόσφαιρα της παράστασης, όχι προς όφελος της.

Η πρωταγωνίστρια της βραδιάς, η Αλεξία Καλτσίκη, στον ρόλο της Ηλέκτρας προδόθηκε από δύο πράγματα. Πρώτον, από την φωνή της που δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του δράματος και δεύτερον, από την προσπάθεια να δώσει τόσες πλευρές της προσωπικότητας και της στάσης της Ηλέκτρας που έμοιαζε να χάθηκε μέσα σε έναν δαίδαλο επιλογών που δεν στηρίχθηκαν επαρκώς. Το τελευταίο μισάωρο της παράστασης η Καλτσίκη ανέβηκε 10 σκαλοπάτια και απέκτησε τη στιβαρότητα που μέχρι εκείνη τη στιγμή αναζητούσε. Αν κατάφερε να κρατήσει αυτό το επίπεδο σε όλη τη διάρκεια στις επόμενες παραστάσεις δεν το γνωρίζω, αν όντως το κατόρθωσε θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Καλτσίκη πρόκειται για πολυεργαλείο υποκριτικής με πολύ σύγχρονο τρόπο παιξίματος που παίρνει ρίσκα.

Ηλέκτρα, του Σοφοκλή. Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς. Σκηνοθεσία: Θάνος Παπακωνσταντίνου. Σκηνικά-Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού. Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα Πρωτότυπη μουσική: Δημήτρης Σκύλλας. Χορογραφία/σχεδιασμός κίνησης: Χαρά Κότσαλη. Διανομή: Παιδαγωγός: Νίκος Χατζόπουλος, Ορέστης: Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Πυλάδης: Μάριος Παναγιώτου, Ηλέκτρα: Αλεξία Καλτσίκη, Χρυσόθεμις: Ελένη Μολέσκη, Κλυταιμνήστρα: Μαρία Ναυπλιώτου, Αίγισθος: Χρήστος Λούλης. Χορός: Ασημίνα Αναστασοπούλου, Σοφία Αντωνίου, Ιωάννα Δεμερτζίδου, Νάντια Κατσούρα, Ελένη Κουτσιούμπα, Κλεοπάτρα Μάρκου, Μαρία Μηνά, Ιωάννα Μιχαλά, Τζωρτζίνα Παλαιοθόδωρου, Νάνσυ Σιδέρη, Καλλιόπη Σίμου, Δανάη Τίκου. Περιοδεία: 25 Αυγούστου, Καβάλα, Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων, 28 Αυγούστου, Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους, 4 Σεπτεμβρίου, Πάτρα, Ρωμαϊκό Ωδείο, 10 Σεπτεμβρίου, Ελευσίνα, Παλαιό Ελαιουργείο, 14-15 Σεπτεμβρίου, Βύρωνας, 19 Σεπτεμβρίου, Παπάγου.
Λίνα Ρόκου

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κέρκυρα. Το 1998 ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει στο τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού. Από το 2001 εργάζεται ως δημοσιογράφος.