The Wonderfall Quartet – HORIZON
Εγχώρια τζαζ με ανοιχτούς ορίζοντες
Για να «χτιστεί» μια άξια λόγου μουσική σκηνή σε μια χώρα, χρειάζονται πρώτα απ’ όλα άξιοι λόγου μουσικοί. Χρειάζονται όμως παράλληλα να υπάρχουν και να δρουν και άλλοι παράγοντες: χώροι με χαρακτήρα για live, managers για να «τρέχουν» τις πρακτικές αλλά και ουσιαστικές δουλειές των groups, μέσα ενημέρωσης που να ασχολούνται με το είδος, κατά το δυνατόν εταιρείες παραγωγής και φυσικά… κοινό και μεροκάματα για τους μουσικούς. Τώρα πώς γίνεται στην Ελλάδα να έχουμε μια εντυπωσιακή τζαζ σκηνή με εξαιρετικούς μουσικούς, σχετικά υπολογίσιμο κοινό και αντίστοιχη δισκογραφία, χωρίς όμως εταιρίες, μέσα, χώρους και μεροκάματα, είναι απορίας άξιον.
Για του λόγου το αληθές της εντυπωσιακής ελληνικής σκηνής και δισκογραφίας, αναζητήστε και ακούστε με την απαραίτητη προσοχή το σκοτεινό, γοητευτικά μελωδικό και μουσικά ολοκληρωμένο HORIZON από τους The Wonderfall Quartet. Πρόκειται για το δεύτερο δίσκο της μπάντας, που με την προσθήκη δύο εξαιρετικά ταλαντούχων νεαρών μουσικών, του Γιάννη Παπαδόπουλου στο πιάνο και του Ντίνου Μάνου στο κοντραμπάσο, και την εμπειρία που απέκτησαν, κατάφεραν να αλλάξουν επίπεδο και να μας δώσουν έναν δίσκο ώριμο, μεστό και στυλάτο. Η Ειρήνη Κωνσταντινίδη που γράφει και τους στίχους, έχει κάνει άλματα στην ερμηνεία της κατακτώντας ένα προσωπικό ύφος με μια φωνή μελωδική, εκφραστική, εντυπωσιακά «κρυστάλλινη» και ακριβή. Ο Θάνος Χατζηαναγνώστου στα ντραμς, γράφει εντυπωσιακές μελωδίες και όλοι μαζί προσφέρουν έναν πραγματικά απολαυστικό, ατμοσφαιρικό ήχο που δύσκολα θα αφήσεις στην άκρη μετά από πολλά ακούσματα.
Δεν ήταν έκπληξη για μένα το ότι και το «τζαζόφιλο» κοινό στη χώρα μας ανέδειξε το HORIZON, μέσα από τη σχετική ψηφοφορία που έγινε από το πολύ καλό site jazzonline, σαν το δεύτερο καλύτερο ελληνικό άλμπουμ της χρονιάς που πέρασε. Μεγάλη επιτυχία για ένα γκρουπ που δρα αθόρυβα επικοινωνιακά αλλά έχει πολλά να πει μουσικά.
Kenny Barron & Dave Holland – The Art Of Conversation
Ένας ιδιοφυής μουσικός διάλογος.
Δεν είναι αυτονόητο οτι εάν συναντηθούν δύο σπουδαίοι μουσικοί, εξαιρετικοί σολίστες και συνθέτες αλλά ταυτόχρονα και ισχυρές προσωπικότητες, το αποτέλεσμα της συνεργασίας τους θα είναι αριστουργηματικό. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να υπάρχει, πέραν όλων των άλλων, αμοιβαία εμπιστοσύνη και σεβασμός. Είναι όπως ακριβώς μεταξύ δύο ακροβατών που εκτελούν ένα σύνθετο και επικίνδυνο νούμερο. Δεν θα μαγέψουν το κοινό έαν δεν εμπιστεύεται και δεν στηρίζει ο ένας τον άλλον.
Αυτό ισχύει και στην περίπτωση των δύο κορυφαίων βιρτουόζων και εξαιρετικών συνθετών της παγκόσμιας τζαζ σκηνής, του Αμερικανού πιανίστα Kenny Barron και του Βρετανού κοντραμπασίστα Dave Holland. Δύο μουσικές ιδιοφυίες-σημεία αναφοράς για τον σύγχρονο αυτοσχεδιασμό, συναντήθηκαν και έπαιξαν ο ένας για τον άλλον και οι δύο μαζί για το παγκόσμιο κοινό τους, το οποίο μάγεψαν, φυσικά. Ο δίσκος The Art Of Conversation είναι ό,τι εννοεί ο τίτλος του. Κυριολεκτικά πρόκειται για την αποθέωση της μεγάλης τέχνης του διαλόγου μεταξύ δύο κορυφαίων αυτοσχεδιαστών. Είναι ένας μουσικός διάλογος που ακούγεται σαν την ήρεμη, αβίαστη και γλυκειά αναπνοή δύο δημιουργικών και έμπλεων φαντασίας μουσικών που κοιτάζονται στα μάτια σαν ερωτευμένοι έφηβοι, που τροφοδοτεί ο ένας τον άλλον με τις ακριβές ιδέες του, που αλληλοστηρίζονται χωρίς το μικρόβιο του εγωισμού και που επιτρέπει ο ένας στον άλλον να απογειώνεται με τα υπέροχα σόλο του, όταν αυτό απαιτείται. Το μουσικό αποτέλεσμα της συνεργασίας του Barron με τον Holland είναι άψογα δομημένο, εξαίσια εκτελεσμένο, απόλυτα ισοροπημένο και πλήρες νοήματος. Οι δύο γίγαντες της τζαζ λειτουργούν σαν συγκοινωνούντα δοχεία ιδεών και αισθημάτων.
Το The Art Of Conversation προέκυψε από την μεγάλη τουρνέ του ντουέτου στην Ευρώπη και την Αμερική το 201 . Την ιδέα της ηχογράφησης είχε ο παραγωγός της ιστορικής Impulse!, Jean-Philippe Allard, όταν τους άκουσε στο φεστιβάλ Jazz a la Villette στη Cite de la Musique, στο Παρίσι. Ο Κenny Βarron και o Dave Holland μπήκαν στο στούντιο για να προκύψει τελικά αυτός ο δίσκος που εγγράφεται απλά στη λίστα των τζαζ αριστουργημάτων για τον διάχυτο λυρισμό, την εκτελεστική δυνότητα και την αστείρευτη φαντασία που τον διακρίνει.
Ο Κenny έχει κλείσει πιά τα 70. Έχει παίξει με ό,τι καλύτερο της παγκόσμιας τζαζ σκηνής , αρχής γενομένης στα 19 του με τον θρυλικό Dizzy Gillespie και έχει στο ενεργητικό του 40 δίσκους ως leader. O Dave είναι 68. Ο δρόμος του άνοιξε διάπλατα όταν εντυπωσίασε στα 22 του τον μεγάλο Miles Davis, που τον έκανε μέλος του γκρουπ του. Έχει 20 δίσκους ως leader και άλλους τόσους ως co-leader. Και κάπως έτσι, όταν ο Kenny συνάντησε τον Dave ο κόσμος έγινε ομορφότερος…