Εάν είστε από τους τυχερούς που μένετε στην Κέρκυρα ή έστω αυτές τις ημέρες βρίσκεστε εκεί έχετε την ευκαιρία να συμμετάσχετε στο project «Καθ΄…οδών», μια συλλογική εμπειρία με τις τεχνικές της σκηνής όπως το χαρακτηρίζει η σκηνοθέτρια Τζωρτζίνα Κακουδάκη, που είχε την ιδέα αλλά και την επιμέλεια του.
Και αυτή η ευκαιρία θα σας φέρει πιο κοντά στην ιστορία αλλά και στο παρόν ενός τόπου τόσο μοναδικού στον ελλαδικό χώρο όσο η πόλη της Κέρκυρας.
Πώς ξεκίνησε το project «Καθ΄…οδών» στην Κέρκυρα και ποιοι συμμετέχουν σε αυτό; Η δράση ξεκίνησε, από πέρσι το χειμώνα, όταν με προσκάλεσε, η εδώ και χρόνια στενή συνεργάτις μου και Καλλιτεχνική Διευθύντρια του ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας Βαρβάρα Δούκα, για να δημιουργήσουμε μια δράση (όμοια δράση έχουμε κάνει από κοινού και στον Εθνικό Κήπο στην Αθήνα με αφορμή τον κόσμο του Λευκάδιου Χερν), μέσα στο φεστιβάλ του ΔΗΠΕΘΕΚ με θέμα «Πόλη Σκηνή» που θα διένυε φέτος την δεύτερη του χρονιά.
Το κόνσεπτ του Φεστιβάλ «Πόλη Σκηνή» έχει στο κέντρο του τον ενεργοποιημένο πολίτη της Κέρκυρας, βασίζεται σε αποκεντρωμένες, συλλογικές και ποικίλες συνεργασίες με τους τοπικούς καλλιτεχνικούς και εκπαιδευτικούς φορείς της πόλης και είναι μια μεγάλη γιορτή που οι πρωτοβουλίες των πολιτών, των φοιτητών, των νέων αγκαλιάζονται και συλλειτουργούν σε διάφορα σημεία της πόλης σε μια ενδιαφέρουσα δυναμική.
Το «Καθ’… οδών» (το κατά συντάσσεται με γενική για να δηλώσει μια σειρά από στάσεις σε αντίθεση με την έννοια του «παρεμπιπτόντως» που περιλαμβάνει η έννοια καθ οδόν), βασίστηκε στις βιωμένες εμπειρίες των συμμετεχόντων, όπως διατυπώθηκαν στα πολύωρα σεμινάρια του χειμώνα, σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, με θέμα την προφορική ιστορία και «τον εαυτό μας ως ντοκουμέντο». Στη συνέχεια, μέσα στην περίοδο της καραντίνας, έγινε μια δραματουργική επεξεργασία του υλικού και η δημιουργική ομάδα των 14 ατόμων δημιούργησε προσωπικές διαδρομές σε διάφορα σημεία της πόλης , το παρόν μπλέχτηκε με το παρελθόν και οι αφηγήσεις διασταυρώθηκαν.
Θα μάθετε πού έμενε ο Καζανόβας, ποιο ήταν το πρώτο στην Ελλάδα διαζύγιο και ότι τα καντούνια έχουν μέχρι και πέτρες από τον Βεζούβιο.
Θεατρικός, περιηγητικός περίπατος – παράσταση, δράση; Ποιος χαρακτηρισμός ταιριάζει καλύτερα στο «Καθ’… οδών»; Με τον θεατρικό περίπατο προτείνουμε τρόπους, που το θέατρο και οι θεατρικές τεχνικές δημιουργούν μια καινούργια θέαση του χρόνου και του τόπου. Αυτές οι θεατρικές εμπειρίες συνδυάζουν την αφήγηση, την βιωματική εμπειρία την προσωπική μαρτυρία, το ποιητικό βλέμμα, την ανάκληση των συναισθημάτων, την πραγματικότητα ως δυναμική σκηνογραφία, σχέσεις που κάποιος μπορεί να έχει συνηθίσει στο ακαδημαϊκό θέατρο, αλλά τώρα έχει τη δυνατότητα να απολαύσει μέσα στην δική του αφήγηση.
Αυτού του είδους τα θεάματα, που προσελκύουν ερμηνευτές από ένα διαθεματικό περιβάλλον, όχι αποκλειστικά θεατρικό, προσδίδουν μια καινούργια αίσθηση του τι σημαίνει παράσταση, ποια είναι τα όρια της πραγματικότητας και της φαντασίας, πως σε ενεργοποιεί η αφήγηση ως αφηγητή και ως αποδέκτη. Δημιουργούν μια συνθήκη συλλογικότητας, ενός είδους δημοκρατικής εκπροσώπησης, μιας αφήγησης σημειο-λογικής και όχι γραμμικής, μια αφήγησης της βάσης χωρίς δογματισμό του «απέναντι» αλλά με την τρυφερότητα του μαζί. Άρα θα έδινα συνολικά έναν άλλο ορισμό, θα το ονόμαζα «μια συλλογική εμπειρία με τις τεχνικές της σκηνής».
Στην Πλακάδα του Αγιού.
Ποια σημεία της πόλης της Κέρκυρας περιλαμβάνονται στο «Καθ’… οδών» και πώς συνδέονται με τη συλλογική μνήμη των Κερκυραίων; Η πόλη της Κέρκυρας έχει ένα τρομερό ενδιαφέρον, μιας και η ιστορία της είναι αποτυπωμένη και αφομοιωμένη στην αρχιτεκτονική και την καθημερινότητά της. Στην βόλτα μέσα στην Κέρκυρα συναντά κανείς πλήθος ιστοριών που ξεκινάνε από τα αρχαία ελληνικά χρόνια, τα ρωμαϊκά, τα μεσαιωνικά χρόνια, την ενετοκρατία, που αφήνει ένα αποτύπωμα πολύ διαφορετικό από αυτά που έχουμε συνηθίσει στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Καθ’ οδων πρόβες from Gerry Polymeris on Vimeo.
Παράλληλα παρατηρούμε μια έννοια ταξικότητας των κτιρίων και των συνηθειών των ντόπιων, μια σειρά από ανισότητες, παράδοξες συγκυρίες, κομμένα νήματα της ιστορίας αλλά και ένα ενεργητικό παρόν, που δεν εκτείνεται μόνο στην τουριστικοποίηση αλλά και σε πολλές άλλες συνεκδοχές της πόλης. Οι «ξεναγοί» σε αυτήν της πρωτότυπη διαδρομή στην πόλη έχουν συνδυάσει το ιστορικό τοπίο με την δική τους εμπειρία της πόλης, την μνήμη που αφήνει η πόλη στην παιδική ηλικία ή στην πρώτη μας επαφή ως ενήλικες μαζί της, πως η γνώμη μας αλλάζει, πως η καθημερινότητα σε κάνει να βλέπεις ή να χάνεις την εικόνα της πόλης.
Πώς εξελίσσεται η πόλη της Κέρκυρας ως ζωντανός οργανισμός και πώς αποτυπώνεται αυτό στο «Καθ’… οδών»; Η πόλη της Κέρκυρας, για εμένα που εδώ έχω υπάρξει μακροχρόνιος μεν, αλλά πάντα επισκέπτης, είναι σαν ένα μαγικό κουτί. Έχω την τύχη εδώ και καιρό να «βολτάρω» με τους κατοίκους της πόλης, να μαθαίνω σε ποιον όροφο γεννήθηκε ένα παιδί από την παρέα, ποιο σπίτι απαλλοτριώθηκε, δόθηκε εξ αδιαιρέτου και έτσι είναι ανακαινισμένο το μισό, πως ο Άγγλος ανέθεσε στον Μαλτέζο να του χτίσει παλάτια, ποιο ήταν το πρώτο στην Ελλάδα διαζύγιο, ποιος κρατά τα σκήπτρα της πόλης και γιατί, που βρίσκονται διάσπαρτοι όσοι Εβραίοι σώθηκαν στην Εβραϊκή συνοικία, τι ήταν η τάδε γκαλερί πριν αλλάξει χέρια, που έμενε ο Καζανόβας, αν το κρίκετ είναι άθλημα κατ εξοχήν …ελληνικό, ότι το κινέζικο πορτοκάλι στα κινέζικα λέγεται κουμ κουάτ, ότι εδώ στην μικρή πλατεία κρεμάγαμε τους αποστάτες στις πλατείες, για την Ιονική δραχμή, τα ναπολεόντια κτήρια, τα καντούνια με τις πέτρες από τον Βεζούβιο…Στη βόλτα, μαζί με την εμβληματική ιστορία των κατακτήσεων, χέρι χέρι αποκαλύπτεται πως όσοι ήρθαν για να κατακτήσουν την Κέρκυρα, η Κέρκυρα τους κατέκτησε…μια ζωντανή ιστορία σπιθαμή προς σπιθαμή.
«Οι “ξεναγοί” σε αυτήν της πρωτότυπη διαδρομή στην πόλη έχουν συνδυάσει το ιστορικό τοπίο με την δική τους εμπειρία της πόλης, την μνήμη που αφήνει η πόλη στην παιδική ηλικία ή στην πρώτη μας επαφή ως ενήλικες μαζί της, πως η γνώμη μας αλλάζει, πως η καθημερινότητα σε κάνει να βλέπεις ή να χάνεις την εικόνα της πόλης».
Σε ποιους απευθύνεται η δράση; Η δράση είναι δωρεάν και απευθύνεται σε όλους τους κάτοικους της πόλης, τους περαστικούς, τουρίστες, που προς το παρόν θα πρέπει να είναι ελληνόφωνοι. Όμως για το μέλλον υπάρχουν σκέψεις και για την χρήση άλλων γλωσσών.
Θα έχει συνέχεια; Η δράση αυτή είναι η πρώτη από μια μεγάλη σειρά σκέψεων που έχουμε κάνει σε σχέση με την Πόλη της Κέρκυρας και τον κομβικό ρόλο που έχει παίξει ιστορικά για την Ελλάδα. Είναι προπομπός μιας σειρά από δράσεις που θα πραγματοποιηθούν μέσα στο πλαίσιο των εορτασμών της επετείου του 1821, στην Πόλη αλλά και σε όλο το νησί της Κέρκυρας, πάντα στο πλαίσιο μιας συνδιαλλαγής του παρελθόντος με το παρόν, του ντοκουμέντου και της ποίησης, του μνημείου και του «εδώ και τώρα», του αυτόπτη μάρτυρα και του καλλιτέχνη, του θεάτρου ως μέσου θέασης της παλλόμενης πραγματικότητας.