Εδώ και 30 χρόνια μπολιάζει τη house με funk και disco και όπου παίζει γίνεται το έλα να δεις. Ο λόγος φυσικά για τον Γάλλο παραγωγό Dimitri From Paris ο οποίος, λίγο πριν έρθει στα μέρη μας για ένα ξεσηκωτικό και καθ’ όλα χορευτικό σετ (Nikki Beach Resort Porto Heli), μίλησε στην Popaganda για την κουλτούρα του clubbing και προσπάθησε -αν γίνεται- να σκεφτεί την ζωή χωρίς την disco.
Είσαι DJ για κάτι παραπάνω από 30 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων έχουμε δει πολλές αλλαγές στα φορμάτ διάθεσης και κατανάλωσης της μουσικής, από το βινύλιο στο cd κι από το mp3 στο streaming. Πώς βλέπεις να επηρεάζει αυτό τη δουλειά σου; Όλα αυτά είναι απλά trends. Όπως συμβαίνει τώρα με το βινύλιο γιατί υπάρχουν παιδιά που δεν το είχαν ζήσει παλαιότερα. Η αλήθεια είναι ότι δεν επικεντρώνομαι στο μέσο, αυτό που έχει σημασία για μένα είναι η ίδια η μουσική. Τώρα παίζω ψηφιακά γιατί έτσι μπορώ να μεταφέρω μαζί μου πολλή περισσότερη μουσική, γιατί το βινύλιο σε περιορίζει με τον όγκο και το βάρος.
Πόσο εύκολο ήταν τα πράγματα για έναν DJ που ξεκινούσε πριν από 30 χρόνια και πόσο εύκολα πιστεύεις ότι για έναν DJ που ξεκινάει τώρα; Δεν ξέρω πως είναι για κάποιον DJ που ξεκινάει τώρα ακριβώς γιατί ξεκίνησα πριν 30 χρόνια, όπως είπες. Ξεκίνησα μόνος μου και ξέρεις, πρέπει να βρεις τρόπο να προμοτάρεις τον εαυτό σου. Μετά έπρεπε να ηχογραφήσεις mixtapes για τα clubs, αν ήσουν σε ένα μικρό ραδιόφωνο να πας σε ένα μεγαλύτερο και ούτω καθ’ εξής. Σήμερα, υπάρχει το internet και τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Βέβαια, δεν χρειάζεται, πλέον, να κάνω κάποιο όνομα για τον εαυτό μου, οπότε δεν έχω λύση γι’ αυτούς που ξεκινάνε τώρα. Αλλά, όσο μεγαλύτερες ιδέες έχεις, τόσο καλύτερες οι πιθανότητες να κάνεις κάτι. Όλα είναι θέμα ιδεών. Μπορεί τα μέσα και οι πλατφόρμες να έχουν αλλάξει, αλλά, ο βασικός δρόμος που πρέπει να ακολουθήσεις για να κάνεις κάτι παραμένει ο ίδιος. Να βρεις την σωστή ιδέα και να την προσεγγίσεις από την σωστή σκοπιά. Aυτό δεν θα αλλάξει ποτέ.
Μιας και ξεκίνησες από το ραδιόφωνο, πόσο διαφορετικά βλέπεις τα πράγματα σήμερα τόσο στα FM, όσο και στα web radios και πόσος χώρος πιστεύεις ότι υπάρχει σε αυτά για την house; Καθόλου χώρος! Δεν είναι κάτι αρκετά εμπορικό για να βρει τον χώρο του στο ραδιόφωνο. Ωστόσο, δεν υπάρχει η ίδια τακτική σε όλες τις χώρες. Στην Γαλλία και στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, στα FM δεν υπάρχει πολύς χώρος για λίγο πιο «περίεργα» πράγματα. Όσον αφορά το web radio τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά, μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν τόσα πράγματα να διαλέξεις και πρέπει να ψάξεις πολύ για να βρεις αυτό που σου αρέσει. Δεν ασχολούμαι και πολύ πλέον με το ραδιόφωνο γιατί εκεί που ζω δεν υπάρχουν τόσο ενδιαφέροντα και ξεχωριστά πράγματα. Κάνω βέβαια την δική μου ραδιοφωνική εκπομπή που ανεβάζω στο Soundcloud.
Ποιό είναι το πιο περίεργο μέρος στο οποίο έχεις παίξει; Δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι…
Θυμάσαι τουλάχιστον πώς ήταν όταν έπαιξες στην Playboy Mansion; Παρά τα όσα φαντασιώνονται όλοι, απλά έπαιζα στην αυλή στις 6 το απόγευμα. Δεν υπάρχουν πολλά περισσότερα να πω…
Έχεις επιμεληθεί τη μουσική και για πολλά catwalks. Πόσο διαφορετικό είναι να κάνεις μουσική για μια επίδειξη μόδας από το να παίζεις σε ένα club; Είναι αρκετά διαφορετικό, γιατί, όταν είσαι στο club πρέπει να κάνεις τον κόσμο να χορέψει. Ενώ σε ένα fashion show, ο κόσμος πάει για να δει το catwalk, δεν τον ενδιαφέρει και πολύ ποιος είναι ο DJ. Στην ουσία, είναι σαν να δημιουργείς ένα soundtrack που πρέπει να ταιριάζει με τα ρούχα της συλλογής και με το όραμα του σχεδιαστή. Πρέπει να ακούσεις την οπτική του για να μπορείς να δημιουργήσεις ταιριαστούς ήχους. Είναι σαν να κάνεις μουσική για ταινία.
Πώς είναι το Παρίσι σε επίπεδο club κουλτούρας; Το Παρίσι πάντα είχε παράδοση στην techno κι αυτό δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα, είναι πολύ δυνατή η σκηνή και κρατά καλά εδώ και 30 χρόνια.
Και ποιά πόλη πιστεύεις ότι είναι καλύτερη τώρα για έναν clubber; Γενικά, όλες οι χώρες που έχουν παράδοση στην κουλτούρα του clubbing. Βέβαια, η club κουλτούρα γεννήθηκε στην Αγγλία. Πιστεύω πως έχει την ισχυρότερη club παράδοση γιατί υπάρχει πολύς κόσμος που βγαίνει έξω τα Σαββατοκύριακα. Υπάρχουν πολλές επιλογές για όλα τα γούστα, από απόλυτα εμπορική διασκέδαση, μέχρι εντελώς underground χώρους και όλα τα ενδιάμεσα, techno, house, drum ‘n’ bass κι όλα είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Οπότε, πιστεύω πως το Λονδίνο κρατά τα ηνία του clubbing.
Ποιά πόλη και σε ποιά χρονική περίοδο πιστεύεις ότι ήταν αυτή που έπιασε το peak της club κουλτούρας; Θα πω και πάλι το Λονδίνο στα τέλη των 80s-αρχές 90s. Υπήρχε η τακτική ότι πας από το ένα club στο άλλο, που μου άρεσε πολύ, ενώ, παλαιότερα, στα 70s δεν υπήρχε αυτή η λογική. Οπότε, για μένα οι ουσιαστικοί ιδρυτές της club κουλτούρας είναι οι Βρετανοί.
Αλήθεια, πώς θα ήταν η ζωή χωρίς την disco; Τι να σου πω, δεν ξέρω, είμαι περισσότερο ένας επαγγελματίας της μουσικής. Η disco, βέβαια, είναι κάτι που πάντα με γοήτευε, όλος αυτός ο μουσικός συνδυασμός των οργάνων από την μία και του ρυθμού από την άλλη μου αρέσει πάρα πολύ.
Η ανατολίτικη καταγωγή σου επηρεάζει τον τρόπο που οργανώνεις την μουσική σου; Ουσιαστικά, δεν έχω βιώσει κάτι ανατολίτικο, καθώς, είμαι στο Παρίσι από δύο ετών.
Και τι να περιμένουμε από το set σου την Κυριακή; Δεν ξέρω τι θα παίξω πριν φτάσω στο venue. Πάντα φτάνω πρώτα στον χώρο και κοιτάω αν είναι κλειστό club ή open air, με επηρεάζει ο καιρός, ο κόσμος που έρχεται και παίζω ανάλογα. Βέβαια, πάντα υπάρχει η βάση του χαρακτηριστικού μου στυλ.