Η ίδια η έβδομη τέχνη δεν αποτελεί παρά ένα οπτικό παιχνίδι μεταξύ φαντασιακού και πραγματικού, ωστόσο, κάποιοι σκηνοθέτες εκμεταλλεύτηκαν τον ενδιάμεσο αυτό χώρο στο έπακρο για να ξετυλίξουν τη φιλμική κοσμοθεωρία τους. Κι όταν μιλάμε για αμερικανικό σινεμά ο David Lynch δεν μπορεί παρά να αποτελεί τον πιο ιδιόμορφο σκηνοθέτη, ο οποίος σε ολόκληρη τη φιλμογραφία του -με εξαίρεση την αποτυχημένη μεταφορά του Dune (1984) του Frank Herbert που και ο ίδιος θέλει να ξεχάσει και το βαθιά ανθρώπινο δράμα The Straight Story (1999) που αν δεν το ήξερες, ο Lynch θα ήταν ο τελευταίος σκηνοθέτης που θα σου ερχόταν στο μυαλό ότι κρύβεται πίσω από αυτό- δημιουργεί δυστοπικούς κόσμους στους οποίους οι χαρακτήρες είναι σχεδόν πάντα καφκικοί και πάντα τόσο οι ήρωες, όσο και οι θεατές μένουν μετέωροι, με τα αινιγματικά συμβάντα να μη φτάνουν ποτέ σε απαντήσεις. Η Popaganda συγκεντρώνει τους ήρωες του σκηνοθέτη που πήγαν τον όρο weird ένα βήμα πιο πέρα. Fire, walk with me.
Ηθοποιός: Jack Nance
I’m a weirdo: Ο αγαπημένος αναμαλλιασμένος ήρωας των απανταχού cult σινεφίλ, ο ήρωας της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας του Lynch είναι ένας εργάτης σε μία δυστοπική βιομηχανική περιοχή και πέρα από τη κοινωνικά αμήχανη συμπεριφορά του, οι εφιάλτες του, τα κοτοπουλάκια που βλέπει να ζωντανεύουν στο πιάτο του και ο τρόπος που νταντεύει το παράξενο πλάσμα-μωρό του, σε συνδυασμό με το βλέμμα και το ηλεκτρισμένο σχεδόν μαλλί του, τον καθιστούν την απόλυτη cult κινηματογραφική φιγούρα.
Ηθοποιός: Laurel Near
I’m a weirdo: Η συγκεκριμένη κυρία ξεπηδά από το καλοριφέρ του Eraserhead, δηλαδή του Henry Spencer (ή μήπως όχι και είναι απλά προιόν της φαντασίας του;) και με τα διογκωμένα της μάγουλα τραγουδά το “In Heaven” με την αντίστοιξη του σκηνικού και της αιθέριας αίσθησης του κομματιού, να κάνουν τη σκηνή να ακροβατεί μεταξύ ονείρου και εφιάλτη.
I’m a weirdo: Αναμφισβήτητα η πιο μυστηριώδης ύπαρξη σε ταινία του Lynch, ο ίδιος ο σκηνοθέτης έχει δηλώσει ότι δεν θα αποκαλύψει ποτέ πως κατασκεύασε το συγκεκριμένο…μωρό του Eraserhead. Κατά τ’ άλλα, πιο πολύ εξωγήινο κατσικάκι μας θυμίζει.
Ηθοποιός: John Hurt
I’m a weirdo: Μία από τις λιγότερο «λιντσικές» ταινίες, ξετυλίγει την αληθινή ιστορία του δύσμορφου Elephant Man, δηλαδή του John Maverrik και ο John Hurt αποδίδει το ρόλο με μία φοβερή ανθρώπινη ευαισθησία που δένει παράξενα με τη μορφή του ήρωα αλλά και του υπόλοιπου φιλμ.
Ηθοποιός: Dennis Hopper
I’m a weirdo: Για πολλούς ένας από τους πιο παράφρωνες «κακούς ήρωες» στην ιστορία του σινεμά, ο Dennis Hopper αποδίδει τέλεια τον «ψυχάκια» με ξεσπάσματα οργής και βίαιης ζήλειας -ίσως βοήθησε και το γεγονός ότι ο Dennis Hopper και στην πραγματική του ζωή δεν ήταν και στα καλύτερά του τότε.
Ηθοποιός: Willem Dafoe
I’m a weirdo: Στο δρόμο ηρώων που χάραξε ο Dennis Hopper ως Frank Booth, ο Willem Dafoe υποδύεται έναν πληρωμένο δολοφόνο του οποίου…«γυαλίζει το μάτι». Κάτι θα ξέραν και οι Mary and the Boy που τον έκαναν τραγούδι.
Ηθοποιός: Catherine E. Coulson
I’m a weirdo: Μία από τις πιο χαριτωμένα γραφικές φιγούρες της μικρής πόλης του Twin Peaks, η κυρία με το κούτσουρο εμφανίζεται συχνά πυκνά ως άλλη…Πυθία, συνομιλώντας με το κούτσουρο που κρατάει πάντα αγκαλιά, το οποίο ισχυρίζεται ότι της αποκαλύπτει πληροφορίες για τη λύση του μυστηρίου της Laura Palmer.
Ηθοποιός: David Lynch
I’m a weirdo: Ο ίδιος ο Lynch σε ρόλο βαρύκουου αστυνομικού, χαρίζει έναν από τους πιο κωμικούς ρόλους στο Twin Peaks. Πώς είπατε, δε σας άκουσα;
Ηθοποιός: Ray Wise
I’m a weirdo: Για όσους έχουν δει τη σειρά, καταλαβαίνουν πολύ καλά τον βασικό λόγο που κάνει τον πατέρα της Laura Palmer, weirdo. Για τους υπόλοιπους, σημειώστε ότι οι κλαμοί και οδυρμοί για το φόνο της κόρης του, τον έκαναν εν μια νυχτί να χάσει το χρώμα των μαλλιών του και στη δεύτερη σεζόν της σειράς εμφανίζεται ξαφνικά με κατάλευκο μαλλί. Περίεργα πράγματα…
Ηθοποιός: Kyle MacLachlan
I’m a weirdo: Ο πράκτορας του FBI που πήγε στην πόλη του Twin Peaks για να λύσει το γόρδιο δεσμό πίσω από το φόνο της Laura Palmer μιλάει κάθε βράδυ στο κασετόφωνό του που έχει ονομάσει Diane, βλέπει προφητικά όνειρα, χρησιμοποιεί μυστικιστικές θεωρίες για να φτάσει στη λύση του φόνου και λατρεύει τις κερασόπιτες τις οποίες καταναλώνει μανιακά. Και ποιος δεν τον λάτρεψε;
Ηθοποιός: Michael J. Anderson
I’m a weirdo: Ο νάνος του Black Lodge είναι βγαλμένος σαν από εφιάλτη κι αν είστε περίεργοι για τον ανάποδο τρόπο ομιλίας του -αλλά και όλων των ηρώων όταν εισέρχονται στο Black Lodge- ο Lynch ηχογράφησε τους ηθοποιούς να διαβάζουν τις ατάκες τους από το τέλος προς την αρχή κι ύστερα έπαιξε τις ηχογραφήσεις ανάποδα και ιδού η παράξενη αυτή ομιλία.
Ηθοποιός: Frank Silva
I’m a weirdo: Ο μάλλον πιο τρομακτικός ήρωας της σειράς που έκανε ακόμα και τα…μεγάλα παιδιά να μη θέλουν να κλείσουν τα φώτα όταν κοιμηθούν, ο Bob είναι ένας χαρακτήρας που προέκυψε τυχαία, όταν, όντας μέλος του crew των γυρισμάτων, ο Frank Silva μπήκε κατά λάθος μέσα στο πλάνο της παρακάτω σκηνής, χαρίζοντας μία από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές της σειράς αλλά και έναν από τους πιο εφιαλτικούς ήρωες του Lynch.
Ηθοποιός: Robert Blake
I’m a weirdo: Ο ορισμός του creepy stalker, εμφανίζεται με attitude «Σε ξέρω» στον πρωταγωνιστή Fred Madison και ξαναεμφανίζεται μπροστά του ακόμη και με κάμερα. Απτόητος stalker.
Ηθοποιός: Grace Zabriskie
I’m a weirdo: Και τι δεν είναι weird σε αυτή την ταινία, που μοιάζει με τρίωρο εφιάλτη και το γύρισμα με κάμερα κακής ποιότητας στο χέρι εντείνει αυτή την αίσθηση. Ωστόσο, μία από τις πιο τρομακτικές φυσιογνωμίες στην ταινία είναι η εν λόγω γειτόνισσα με την εφνιδιαστική της επίσκεψη και κυρίως, το σαλεμένο βλέμμα της.
I’m a weirdo: Αυτό το…κουνελόσπιτο και οι κάτοικοί του κυκλοφόρησε αρχικά ως μεσαίου μήκους αυτοτελής ταινία το 2002, αλλά συμπεριλήφθηκε και στο Inland Empire και πέραν από το σουρεάλ σκηνικό, οι ακαταλαβίστικοι διάλογοί τους δίνουν το κάτι weird παραπάνω.
Ι’m a weirdo: Μίνι σειρά animation 8 επεισοδίων με πρωταγωνιστή τον «έξαλλο» Randy, η φωνή του οποίου ανήκει στον ίδιο τον Lynch και ο οποίος έχει…νευράκια και μπορεί να κάνει τα πάντα γης Μαδιάμ απλά και μόνο γιατί είδε μερικά μυρμήγκια.