Στα γρήγορα: Νέα αμιγώς προσωπική δουλειά για την «Ομιλούσα Κεφαλή» για λογαριασμό των Nonesuch και Todo Mundo μετά από 14 χρόνια και το Grown Backwards -στο μεταξύ, οι πιο πρόσφατες δισκογραφικές του εμφανίσεις ήταν στο Love This Giant (2012) και το ep Brass Tactics (2013) μαζί με την St. Vincent. Στο δίσκο συναντάμε -ποιόν άλλο;- τον Brian Eno και τον Sampha, μεταξύ άλλων.
Την ακούσαμε: Η πρώτη ακρόαση έχει μία (παλιομοδίτικη) ζωντάνια και μια μουσική χαρά αντιτιθέμενη στις στιχουργικές, επί εποχής Τραμπ, νευρώσεις που σε συνεπαίρνει. Σε δεύτερη φάση, καταλαβαίνεις πως πρόκειται για έναν δίσκο με τρία πολύ πιασάρικα singles: το φιλικά διακείμενο στη λάτιν “Every Day Is A Miracle”, το “I’m Always Doing The Right Thing” το οποίο αν ακουγόταν σε μιούζικαλ, θα ήταν εκείνη η στιγμή που το λαμπάκι ανάβει στο μυαλό του πρωταγωνιστή για κάποιο σημείο καμπής στη δράση και το “Everybody’s Coming To My House”, ό,τι πιο κοντινό (μαζί με το “It’s Not Dark Up Here”) σε μια μέτρια σημερινή εκδοχή των πάλαι ποτέ μουσικών “Psycho Killers”. Τελικά, καταλαβαίνεις πως εδώ ο Byrne είναι σαν εκείνο τον θείο που στα τραπέζια «θα κάτσει με τη νεολαία», θα προσπαθήσει να ακουστεί μοντέρνος χρησιμοποιώντας εργαλεία της εποχής του (στην προκειμένη μάλιστα, ακούγεται ακόμη πιο συντηρητικός κι από αυτά που έκανε πριν 40 χρόνια με τους Talking Heads), που συμπαθείς πολύ αλλά ποτέ δεν παίρνεις και πολύ στα σοβαρά.
Τρέξε μακριά: Αν έχεις Fear of (Byrne’s) Music.
Τ’ είπες τώρα; «Το American Utopia χρειάζεται κάποια αναπροσαρμογή.» –The Guardian
Να τ’ αφήσω; 71/100 –Metacritic