Για όσους δεν τους γνωρίζουν, οι Crystal Stilts δεν ανακαλύπτουν τον τροχό: μια rock ‘n’ roll μπάντα από το Μπρούκλιν είναι, που αγαπά τις επιρροές της, που ξεκινούν από το post punk και φτάνουν στο psych rock των ‘60s και από εκεί διακτινίζονται στο shoegaze χωρίς να ξεχνούν να αποτίνουν τον απαραίτητο φόρο τιμής στην underground μουσική σκηνή που έβγαλε η πόλη που τους φιλοξενεί τα τελευταία χρόνια. Τους μάθαμε το 2008 με το εκπληκτικό ντεμπούτο τους, Alight of the Night, από την δισκογραφική εταιρία Slumberland και από τότε άρχισαν να συζητιούνται ολοένα και περισσότερο. Όχι μόνο εξαιτίας των πιασάρικων αλλά όχι “εύκολων” μελωδιών τους, των κοφτερών -σαν ξυράφι- κιθάρων και του πολυεπίπεδου layering των τραγουδιών τους, αλλά λόγω της συνθετικής τους στόφας, του δεσίματος που έχουν πάνω στη σκηνή και των εικόνων που σου δημιουργούν στο μυαλό για εποχές που δεν έχεις καν ζήσει (αλλά θα ήθελες). Το τελευταίο τους άλμπουμ, Nature Noir, που είναι λες και ξεπήδησε από soundtrack του Αντονιόνι από τα 70s, αποτελεί την πιο κινηματογραφική τους δουλειά που έβγαλαν ποτέ. Την ερχόμενη Παρασκευή θα παίξουν στη Θεσσαλονίκη και το Σάββατο 8 θα κατηφορίσουν στο Gagarin 205 για να παρουσιάσουν μελαγχολικά και μπλαζέ τις σκοτεινές λυρικές τους κατευθύνσεις. Μας μίλησε ο JB Townsend, εκ των ιδρυτών της μπάντας, για αυτά που τον απασχολούν περισσότερο ως νεόκοπο ροκ αντιήρωα: υπερβολές, γυναίκες λεφτά και ζωή στη Νέα Υόρκη.
Έχω την εντύπωση ότι το τελευταίο σας άλμπουμ, Nature Noir, έχει μια έντονη κινηματογραφική ατμόσφαιρα. Βλέπατε πολλές ταινίες όταν το γράφατε; Δεν εμπνευστήκαμε από κάποια συγκεκριμένη αλλά σκέψου πως όλοι μας έχουμε μια κινηματογραφική φλέβα που συνδέει πολλές από τις μουσικές αναφορές μας. Οπότε ναι, αντλούμε έμπνευση γενικά από τον κινηματογράφο. Επίσης μας αρέσει πολύ το πειραματικό σινεμά και όταν παίζουμε live, πάντα κάτι προβάλλεται από πίσω μας στο πανί. O Andy Adler, ο μπασίστας μας, διαλέγει τις ταινίες.
Πέρα από αυτό, ο ήχος σας μαλάκωσε μετά από τρεις δίσκους. Παρόλο που έχετε αρκετές post punk αναφορές, ακούγεστε περισσότερο mellow παρά ωμοί. Πως το εξηγείτε; Αν ακούσεις το πρώτος μας single, το b-side που το συνοδεύει είναι ένα πολύ απαλό κομμάτι. Ένα άλλο, το “Lights”, το κάναμε επηρεασμένοι από το “Suicide is Painless” από το θέμα της ταινίας M*A*S*H του Ρόμπερτ Άλτμαν. Έτσι μπορούμε άνετα να κινούμαστε μεταξύ απαλού και σκληρού ήχου. Όσο μεγαλώνεις και το γούστο σου εξελίσσεται, θες να ακούσεις διαφορετικά πράγματα ενώ πολλές από τις ιδέες που έχεις είναι διαφορετικές συγκριτικά με αυτές που θα ήταν στο παρελθόν. Η παραγωγής μας, νομίζω, στον τελευταίο δίσκο είναι πιο καλοδουλεμένη, πιο κομψή, σε αντίθεση με τις πιο παλιές είναι περισσότερο τσαπατσούλικες.
Μένετε μόνιμα στη Νέα Υόρκη. Πως είναι τα μουσικά πράγματα εκεί αυτό τον καιρό; Πραγματικά δεν ξέρω. Θα έλεγα ότι είναι ανιαρή η πόλη σε γενικές γραμμές γιατί είναι πραγματικά πολύ ακριβά να ζεις σε αυτό το μέρος.
Eίναι τόσο σκοτεινή και ρομαντική όσο ο ήχος σας; Μπορεί να είναι. Μάλλον, μπορεί ο καθένας να την κάνει να είναι.
Όλα είναι retro; Ρωτάω γιατί που λέει ο λόγος όλες οι μπάντες έχουν σαφείς αναφορές στον ήχο τους από τα ’60s και τα ’70s. Προσωπικά μου κάνει εντύπωση ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι δεν ακούν παλιά μουσική. Αν σου λέει κάτι αυτό.
Ποιο ήταν το τελευταίο βινύλιο που αγόρασες; Το LP του R. Dean Taylor.
Τι σας εμπνέει να κάνετε αυτό που κάνετε; Αυτό είναι απλό. Τα λεφτά, οι γυναίκες, τα αυτοκίνητα και τα ναρκωτικά.
Ποιο ήταν το χειρότερο σόου που δώσατε ποτέ και γιατί; Όλα όσα κάνουμε είναι την ίδια στιγμή τα καλύτερα και τα χειρότερα.
Έχετε έρθει ποτέ στην Ελλάδα; Δεν έχει τύχει γι’ αυτό και δεν ξέρω τι να περιμένω…
Οι Crystal Stilts θα εμφανιστούν την Παρασκευή 7 Μαρτίου στο Εightball Club της Θεσσαλονίκης και το Σάββατο 8 Μαρτίου στο Gagarin 205 Live Music Space. Την συναυλία στη Θεσσαλονίκη θα ανοίξουν οι Alien Mustangs και στην Αθήνα οι Victory Collapse.