Ο ήχος βήχα είναι το πρώτο πράγμα που μας καλωσορίζει στο Contagion, πριν καν κάτι φανεί στην οθόνη. Λίγα δευτερόλεπτα μετά θα δούμε στην οθόνη την Γκουίνεθ Πάλτροου (προσπαθείτε να μην σκέφτεστε το κερί που λάνσαρε πρόσφατα και συγκεντρωθείτε) κι από εκεί ξετυλίγεται ένα διπλό κουβάρι. Ένα “catwalk” all star εμφανίσεων βαρβάτων χολιγουντιανών ονομάτων (Τζουντ Λο, σε ρόλο που θυμίζει κάτι από Στέφανο Χίο και Κυριάκο Βελόπουλο συνδυαστικά, Κέιτ Γουίνσλετ, Ματ Ντέιμον, Μαριόν Κοντιγιάρ -τους υπόλοιπους σας αφήνουμε να τους δείτε) από την μία κι από την άλλη, η έξαρση-ντόμινο μιας άγνωστης πανδημίας που σε αγχώνει κάθε φορά που βλέπεις χέρια να πιάνουν οτιδήποτε ή ανθρώπους σε απόσταση μικρότερη του ενός μέτρου.
Ναι, όπως εύκολα θα καταλάβατε, η ταινία του Στίβεν Σόντερμπεργκ θυμίζει τρομακτικά πολύ την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στην οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή ολόκληρος ο πλανήτης λόγω της πανδημίας του κορονοϊού. Κάτι που έχει κάνει πολλούς να βλέπουν και πάλι την ταινία, αυτές τις βραδιές καραντίνας στις οποίες το binge watching αποτελεί μονόδρομο.
Πίσω, όμως, στο 2011, η ταινία που ειρωνικά «τα προέβλεψε σχεδόν όλα» πέραν του ότι θα μπει στις watch lists όλου του κόσμου 9 χρόνια μετά, δεν είχε λάβει και τις πιο ένθερμες κριτικές. Θυμόμαστε μερικές από αυτές, όσο κάποιος ακόμη, την ίδια στιγμή, πατάει αγωνιωδώς το play στο Contagion από τον καναπέ του…
«Όπως πολλές από τις πρόσφατες δουλειές του Σόντερμπεργκ, το Contagion, μοιάζει κάπως στείρο, περισσότερο σαν να είναι μια κινηματογραφική άσκηση, παρά σαν να τρέχει αίμα στις φλέβες του».
«Το ένα σκέλος της ταινίας σε μπερδεύει. Ο Άλαν Κρουμγουάιντ (Τζουντ Λο) είναι ένας δημοφιλής μπλόγκερ με θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με τις σχέσεις της κυβέρνησης με τις φαρμακευτικές εταιρείες. Οι ανησυχίες του είναι δυσοίωνες αλλά χωρίς κέντρο βάρους. Θεωρεί πως οι φαρμακευτικές παρακινούν τον ιό; Η παράλληλη ιστορία του μπλόγκερ δεν αλληλεπιδρά καθαρά με τις βασικές αφηγηματικές ροές και λειτουργεί κυρίως σαν ένας προειδοποιητικός αλλά ασαφής περισπασμός». 3/5
–Ρότζερ Ίμπερτ (rogerebert.com)
«Η ταινία είναι περισσότερο καθηλωτική στις πρώτες της σκηνές, όταν η ψηφιακή κάμερα του Σόντερμπεργκ εντοπίζει παντού μικρόβια -μην αγγίξεις αυτά τα φυστίκια! Αλλά όταν ένας μπλόγκερ, που υποδύεται ο Τζουντ Λο, ξεκινάει να σπέρνει πανικό, το μόνο που προσφέρει όλη αυτή η διαδικασία με τα μικρόβια είναι η θέα ανθρώπων που φέρονται άσχημα, προτιθέμενοι να κάνουν τα χειρότερα για να πάρουν πρώτοι το εμβόλιο. Δυστυχώς, αυτό δεν αποτελεί έκπληξη». 3.5/4
«Ο χειρότερος εφιάλτης κάθε μικροφοβικού, το Contagion θίγει όλα τα μικρά ή μεγάλα δράματα -κυρίως τα μεγάλα- με τα οποία πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι σε τέτοιες καταστροφές. Από τον πανικό στους δρόμους μέχρι την πολιτική ιδιοτέλεια που κρύβεται πίσω από τις σκηνές, από ανθρώπους που συμμορφώνονται ή αψηφούν την φαρμακευτική κόκκινη γραμμή. Και το κάνει σαν να βιάζεται να αρπάξει και να μεταφέρει μια λίστα από bullets, χωρίς ποτέ να εμμένει σε κάποιο δράμα με ουσιαστικό τρόπο». 1.5/5
«Το φιλμ πετυχαίνει να σε κάνει να κοιτάζεις καχύποπτα κάθε έναν που βήχει η φταρνίζεται στην αίθουσα, χτίζει μια αληθοφανή αναπαράσταση του πανικού και της απόγνωσης που καταλαμβάνει τον πληθυσμό στο πρόσωπο μιας απειλής, αλλά δεν καταφέρνει να μεταδώσει την αγωνία και την απελπισία των χαρακτήρων, με αποτέλεσμα να μην σε τρομάζει, όσο θα έπρεπε. […] Μόνο που, μια ακόμη συνηθισμένη ταινία για μια επιδημία, δεν είναι ακριβώς αυτό που περιμέναμε από το φιλμ του Σόντερμπεργκ».
–Flix
2.5/5