Μετά την επίσημη πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Καννών όπου παίχτηκε σαν ταινία λήξης, η νέα ταινία της Pixar, Στο Στοιχείο Τους, ξεκινά το ταξίδι της στις αίθουσες του πλανήτη, ως η πρώτη ταινία του στούντιο που δεν κυκλοφορεί απευθείας στο Disney+ μετά την πανδημία (στην Ελλάδα είχαμε την τύχη να δούμε όλες τις προηγούμενες ταινίες, δηλαδή τα Soul, Λούκα και Πάντα στο Κόκκινο, κανονικά στις αίθουσες).
Το Στο Στοιχείο Τους κάνει την ερώτηση “τι θα συνέβαινε αν τα στοιχεία της φύσης ήταν ζωντανά;” και δίνει μια πολύχρωμη, εφευρετική, συγκινητική και συχνά ξεκαρδιστική απάντηση με τη μορφή της Πόλης των Στοιχείων, μιας απίθανης μεγαλούπολης όπου κατοικούν ως επί το πλείστον αρμονικά η Φωτιά, το Νερό, η Γη και ο Αέρας. Από την πρώτη στιγμή, η λεπτομερής εσωτερική λογική και η φημισμένη αισθητική του στούντιο ξεχωρίζουν στον σχεδιασμό και τη δημιουργία της πόλης και των στοιχείων της.
«Υπάρχουν πολλοί δρόμοι στην Pixar, δρόμοι για να φτιάξεις χαρακτήρες που είναι παιχνίδια, χαρακτήρες που είναι αυτοκίνητα από μέταλλο, αλλά δεν υπήρχε δρόμος για να φτιάξεις χαρακτήρες που ήταν αποκλειστικά και μόνο εφέ», είπε σε πρόσφατη εμφάνισή του στο Λονδίνο ο σκηνοθέτης της ταινίας, Πιτ Σον (Ο Καλόσαυρος). «Δεν μπορούσαμε να βασιστούμε σε τίποτα προϋπάρχον και γι’ αυτό αρχίσαμε τους πειραματισμούς. Την πρώτη φορά που ανάψαμε τη φλόγα, ήταν τρομακτική. Η ανησυχία του στούντιο ήταν: ο χαρακτήρας της φωτιάς είναι τόσο αληθινός, μπορεί να συνδεθεί με τον περιβάλλοντα χώρο; Οπότε έπρεπε να φτιαχτεί η τεχνολογία για να ελέγχονται τα εφέ».
Η ταινία παρακολουθεί το ανέλπιστο love story ανάμεσα σε μια οξύθυμη κοπέλα, την Φλόγα, που ζει στα περίχωρα της Πόλης των Στοιχείων μαζί με τους μετανάστες γονείς της και δουλεύει στην οικογενειακή επιχείρηση, και του υπερευαίσθητου Νηρέα, ενός υπαλλήλου του δήμου που άθελά του δίνει ένα σωρό πρόστιμα στο μαγαζί τους. Ο Νηρέας, ως υδάτινο στοιχείο, αποτελεί εχθρό για τους συντηρητικούς γονείς της Φλόγας, η οποία έχει μεγαλώσει με την πεποίθηση ότι φωτιά και νερό δεν μπορούν με τίποτα να συνυπάρξουν. Σε αυτή την παραλλαγή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, όμως, το μονοπάτι προς την αποδοχή είναι απολαυστικό και επίκαιρο.
«Το όλο εγχείρημα είναι μια πράξη ενσυναίσθησης», λέει ο Σον. «Η διαδικασία του να κάνεις το κοινό να αισθανθεί κάτι είναι πανέμορφη. Και όταν υπάρχει χημεία ανάμεσα στους ηθοποιούς, είναι ακόμα πιο όμορφη. Εμείς συμπεριλάβαμε στοιχεία της προσωπικότητας των ηθοποιών στους χαρακτήρες της Φλόγας και του Νηρέα». Στην ελληνική εκδοχή της ταινίας, τις φωνές στους δύο ήρωες δανείζουν η Κλέλια Ανδριολάτου και ο Ορέστης Χαλκιάς, το τηλεοπτικό δίδυμο του πετυχημένου Μαέστρο.
Το Στο Στοιχείο Τους, ωστόσο, αποτελεί αποκλειστικά προσωπική υπόθεση για τον δημιουργό του, που μοιράστηκε στην avant premiere της ταινίας τη συγκινητική προέλευσή της: «Όλο το εγχείρημα ξεκίνησε από ένα event στο οποίο παρευρέθηκα στην Νέα Υόρκη. Γεννήθηκα στο Μπρονξ και ήθελαν να με βραβεύσουν ως καλλιτέχνη που δουλεύει στην Pixar. Ζήτησα να φέρω και τους γονείς μου μαζί. Είχα ετοιμάσει έναν μικρό λόγο, ανέβηκα στη σκηνή και είδα τους γονείς μου να προσπαθούν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους. Δεν είχα δει ποτέ τον πατέρα μου να κλαίει. Η μάσκαρα της μητέρας μου είχε μαυρίσει τα μάγουλά της. Συγκινήθηκα κι εγώ πάρα πολύ, δεν άνοιξα καν το χαρτάκι με την ομιλία μου, και απλώς τους ευχαρίστησα για τη ζωή που έδωσαν σε μένα και τον αδερφό μου και τις θυσίες που έκαναν όταν ήρθαν στην Αμερική χωρίς να ξέρουν τη γλώσσα και χωρίς να έχουν λεφτά. Μετά σκεφτόμουν ότι δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή την πράξη ευγνωμοσύνης. Επέστρεψα στην Pixar, στην Καλιφόρνια, και αρχίσαμε να μιλάμε για το τι θα μπορούσε να είναι το επόμενο project και κάποιος με ρώτησε ‘τι έγινε στην Νέα Υόρκη, πώς πήγε;’. Είπα την ιστορία και μου είπαν ‘Πίτερ, αυτή είναι η επόμενη ταινία σου’».
Για τον Σον, το ταξίδι της Φλόγας προς την ανακάλυψη της ταυτότητάς της και του αληθινού νοήματος των πραγμάτων που της έδωσαν οι γονείς της είναι η καρδιά της ταινίας. Όμως, πέρα από τη δική του εμπειρία, αντίστοιχες άλλων συναδέλφων του στην Pixar συνέβαλλαν στη διαμόρφωση της ιστορίας που τελικά αποδείχθηκε το πιο γλυκόπικρο project της ζωής του. «Ο πατέρας μου πέθανε 2 χρόνια μετά [από το event στην Νέα Υόρκη] και η μαμά μου 2 χρόνια αργότερα», συνεχίζει ο Σον. «Δεν είχα σκοπό η ταινία να είναι τόσο προσωπική, αλλά η ζωή κάνει αυτό που κάνει. Ξαφνικά η ταινία έγινε κάτι που δεν ήξερα πώς να διαχειριστώ, πας στη δουλειά, πρέπει να πας σε μια κηδεία, μετά να ξαναπάς στη δουλειά… και όσο δούλευα, κατάλαβα ότι στοιχεία αυτής της εμπειρίας έβρισκαν τον δρόμο τους προς την ταινία. Εν τω μεταξύ η στήριξη που έχεις από την Pixar είναι μοναδική. Ο Πιτ Ντόκτερ [σ.σ. o διευθυντής του στούντιο κια παραγωγός της ταινίας] με ρώτησε τι θέλω να κάνω με την ιστορία αυτή και είπα ότι θέλω να κάνω κάτι ουσιαστικό για το πώς είναι να έρχεσαι κοντά με κάποιον».