Ένα αγόρι (Άσγουαν Ριντ) φτάνει μέσα σε ένα σακί για πατάτες σε ένα καθολικό μοναστήρι σε μια επαρχία της Αυστραλίας τη δεκαετία του ’40. Έχει προηγουμένως πνίξει έναν αστυνομικό με τα ίδια του τα χέρια σε μια προσπάθεια επιβίωσης και, λόγω της τάσης του για φυγή, οι αρχές τον εναποθέτουν στη φροντίδα δύο μοναχών, της Αδελφής Αϊλίν και της Αδελφής Μητέρας (που υποδύονται η Κέιτ Μπλάνσετ, που είναι συμπαραγωγός της ταινίας The New Boy, και η Ντέμπορα Μέιλμαν), που προσπαθούν με αγάπη και κατανόηση να προετοιμάσουν το αγόρι για το δύσκολο μέλλον που το περιμένει όταν έρθει η ώρα να φύγει από εκεί. Όταν ένα ξύλινο άγαλμα του Ιησού Χριστού κάνει την εμφάνισή του στο μοναστήρι, το Καινούργιο Αγόρι δεν καταλαβαίνει τη σημασία του – μόνο τις σπίθες αρχίζουν να πετάγονται από τα χέρια του. Μια ιστορία πνευματικότητας, παράδοσης και μαγείας μόλις ξεκινά.
Συναντήσαμε την Μέιλμαν, βετεράνο Αβορίγινα ηθοποιό, στο φετινό Φεστιβάλ Καννών, όπου βρέθηκε για να παρουσιάσει την ταινία μαζί με την Μπλάνσετ, το σκηνοθέτη Γουόρικ Θόρντον και άλλους συντελεστές, στην παγκόσμια πρεμιέρα της στην παράλληλη ενότητα Ένα Κάποιο Βλέμμα.
Πώς έφτασε αυτός ο ρόλος στα χέρια σας;
Με προσκάλεσε ο Γουόρικ. Η αυστραλιανή κινηματογραφική βιομηχανία είναι μικρή, γνωριζόμασταν και είχαμε συνεργαστεί στο παρελθόν και όταν μου πρότεινε αυτή τη δουλειά είπα αμέσως “ναι” χωρίς να έχω διαβάσει καν το σενάριο. Βρέθηκα σε μια όμορφη θέση. Μετά διάβασα τι είχε γράψει και επιβεβαιώθηκα.
Τι σκέψεις και συναισθήματα είχατε όταν παρακολουθήσατε για πρώτη φορά την ταινία με κοινό εδώ στο Φεστιβάλ;
Ήταν απίστευτο. Το κοινό έδειχνε να επηρεάζεται βαθιά από την ταινία. Ήμουν περίεργη να δω τις αντιδράσεις. Διαβάζεις πράγματα στο σενάριο, τα κάνουμε στο πλατό, αλλά δεν ξέρεις πώς όλα θα συναρμολογηθούν και πώς θα εκτελεστούν μέχρι να δεις την ταινία και απλά ενθουσιάστηκα, ξαφνιάστηκα. Ειδικά από το ειδικά εφέ και τη δύναμη του Καινούργιου Αγοριού. Επίσης με τον οποίο ο Ιησούς ζωντανεύει. Είμαι πραγματικά συγκινημένη. [Ο Γουόρικ] επιβεβαίωσε γιατί είπα “ναι” εξαρχής. Ξέραμε ότι θα είναι πολύ όμορφη ταινία. Λέει κάτι για την κουλτούρα των Πρώτων Εθνών και είμαι πραγματικά περήφανη γι’ αυτό.
Οι εικόνες της ταινίας είναι πολλές φορές συγκλονιστικές.
Ναι, πάντα θέλω να είμαι η πρώτη που θα δουλέψει με τον Γουόρικ λόγω του οράματός του. Επειδή είναι σκηνοθέτης και διευθυντής φωτογραφίας, δημιουργεί πανέμορφα πράγματα.
Ο χαρακτήρας σας φέρεται με αγάπη στα παιδιά. Πιστεύετε ότι είναι 100% αγνός ή ότι έχει και μια θρησκευτική αφέλεια;
Λίγο και από τα δύο. Ο πρώτος και κύριος ρόλος της είναι να φροντίζει αυτά τα αγόρια. Πρέπει να προετοιμάσει αυτά τα αγόρια για ένα μέλλον που δεν πρόκειται να είναι ευγενικό μαζί τους, γιατί ξέρει τι βρίσκεται στο μέλλον τους. Προσπαθεί να τους δώσει όση αγάπη και να ξέρουν ότι τα αγαπούν. Αυτά τα αγόρια τα έχουν εγκαταλείψει ή τα έχουν κλέψει. Όταν φεύγουν από το μοναστήρι, τουλάχιστον έχουν στην καρδιά τους τη γνώση ότι κάποιοι τα φρόντισαν. Αλλά η Αδελφή Μητέρα έχει και τη δική της τραγωδία:, όταν κοιτάς τη φωτογραφία των δύο κοριτσιών της που δεν εξηγείται ποτέ τι τους συνέβη, αλλά στο μυαλό μου ξέρω ότι τις έχουν απαγάγει. Είναι κομμάτι της κλεμμένης γενιάς. Υποθέτω ότι αυτός είναι εν μέρει ο λόγος που στράφηκε στην πίστη, για να τα βγάλει πέρα. Δεν νομίζω ότι είναι αφελής όσον αφορά στη θρησκεία. Νομίζω ότι το αποτέλεσμα αυτού που κάνει το ίδρυμα, ιδιαίτερα στα αυτόχθονα νεαρά αγόρια, και στην κουλτούρα της, επομένως δεν είναι αφελής σχετικά με το τι σημαίνει αυτό, αλλά εκείνη πρέπει να ανταπεξέλθει ατομικά και πνευματικά. Είναι ένας μηχανισμός επιβίωσης, νομίζω.
Πώς ήταν η συνεργασία σας με την Κέιτ Μπλάνσετ;
Την γνώριζα αλλά δεν είχαμε ξανασυνεργαστεί. Είχαμε παρουσιάσει τα αυστραλιανά βραβεία της κινηματογραφικής Ακαδημίας, κάτι σαν τα Όσκαρ της χώρας, και γνωριστήκαμε πολύ καλά τότε. Η Κέιτ είναι η Κέιτ [γέλια]. Ήμασταν τυχεροί όταν ενεπλάκη. Για μένα η ταινία ανήκει στο Καινούργιο Αγόρι και είμαστε εκεί για να υποστηρίξουμε αυτό το ταξίδι. Η Κέιτ, όσο απίστευτη κι αν είναι, βρίσκει αυτή την πολυπλοκότητα μέσα σε έναν πολύ περιορισμένο ρόλο. Μια καλόγρια που συνεχώς αμφισβητείται από την ίδια της την πίστη είναι αυτό που δείχνει η ταινία. Οι άνθρωποι μέσα σε αυτή την πίστη συνεχώς έρχονται αντιμέτωποι ή αμφισβητούνται για το τι σημαίνει αυτό πραγματικά. Είναι λοιπόν ένας συναρπαστικός χαρακτήρας με τον τρόπο που τον έχτισε η Κέιτ.
Συμβαίνει αυτή η συζήτηση στην χώρα σας;
Η εκκλησία έχει μεγάλη επιρροή στην Ιστορίας μας. Για πολύ καιρό, ήταν πραγματικότητα τα ιδρύματα για αγόρια που διευθύνονταν από καθολικές καλόγριες. Αλλά νομίζω ότι ο Γουόρικ ήθελε το αγόρι να μην αντιπροσωπεύει απλώς τους ιθαγενείς της Αυστραλίας, αλλά κάθε άτομο που μπαίνει σε ένα θεσμικό σύστημα και πρέπει να επιβιώσει και να προσαρμοστεί σε αυτό πολύ γρήγορα. Παρόλο που αυτή είναι η προοπτική του ως ατόμου των Πρώτων Εθνών, νομίζω ότι ήθελε επίσης να το ανοίξει λίγο περισσότερο, ώστε να μπορείτε να δείτε αυτή την ιστορία με δύο τρόπους.