Όταν ένας χαρακτήρας περιγράφει, στη μέση του Longlegs, αυτό που ζει ως “ένα μεγάλο σκοτεινό όνειρο”, χαρακτηρίζει ολόκληρη την ατμόσφαιρα και ύπαρξη της ταινίας που σκηνοθετεί ο Οζ Πέρκινς (γιος του Άντονι), χρησιμοποιώντας μια αρχετυπική πλοκή για να ανατριχιάσει και να διεισδύσει στα σωθικά ποτίζοντάς τα τρόμο και απελπισία.
Το θρίλερ περιστρέφεται γύρω από τη Λι Χάρκερ (η Μάικα Μονρόε του It Follows), μια νεοσύλλεκτη πράκτορα του FBI που ρίχνεται στο κυνήγι ενός serial killer με το παρατσούκλι Longlegs, o οποίος αποδεκατίζει οικογένειες με μια μέθοδο σατανιστικών επιρροών. Επιπλέον, του αρέσει να αφήνει επιστολές προς αποκωδικοποίηση με στοιχεία για τα εγκλήματα που έχει οραματιστεί. Η πρώτη επαφή με το δολοφόνο Longlegs, που υποδύεται ο Νίκολας Κέιτζ, στην εναρκτήρια σεκάνς της ταινίας, δίνει τον τόνο γι’αυτό που θα ακολουθήσει, όπως μαθαίνει με σκληρό τρόπο ένα παιδάκι που ζει απομονωμένο με τη μητέρα του και κάνει το λάθος να περιεργαστεί ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο.
Στην πορεία της έρευνας, η Λι συνειδητοποιεί ότι έχει μια προσωπική σύνδεση με το δολοφόνο, που σχετίζεται με το παρελθόν της. Η ταινία, καθώς βυθίζεται σε παραισθησιογόνα, όλο και πιο μοχθηρά μονοπάτια, δίνει συνεχώς την υπόσχεση μιας έκρηξης, με σκηνές ξαφνικού σοκ, μεθοδικού σασπένς, κάποιων ανεπαίσθητων σκηνοθετικών επιλογών και άβολων ήχων να διατηρούν την ένταση, ακόμα και με τεχνητό τρόπο που είναι μεν αποτελεσματικός, αλλά προδίδει τις πραγματικές ρίζες της ιδέας: το Longlegs στέκεται στους ώμους μιας σειράς από προϋπάρχουσες ταινίες τρόμου, ανακοινώνοντας την άφιξή του και διεκδικώντας μια θέση δίπλα τους με τον πιο αποφασιστικό (και εξόφθαλμο) τρόπο.
Σατανικές κούκλες, καλόγριες που υπηρετούν την πλευρά του κακού, αυτοκαταστροφικές οικογένειες και μοιραία τηλεφωνήματα δημιουργούν ένα pastiche από γνώριμους κώδικες που δίνουν μια ψευδαίσθηση κυριαρχίας στο θεατή, μέχρι τη συνειδητοποίηση ότι κάτι πολύ πιο φρικτό και απροσδόκητο καραδοκεί στη συνέχεια.
Ο Κέιτζ, καθόλου πρωτάρης στην ενσάρκωση χαρακτήρων εκτός ορίων, δοκιμάζει εδώ μια γκάμα προσεγγίσεων που ξεκινούν από το εκκεντρικό, φλερτάρουν με το αταξινόμητο, περνούν από το κιτς και καταλήγουν στο εφιαλτικό. Λίγη σημασία έχει τελικά, αφού η ταινία δεν στηρίζεται τόσο στη δική του παρουσία για να τηρήσει την αποκρουστική της αποστολή, όσο στα παραμορφωμένα καδραρίσματα, τα ακίνητα πλάνα και τις παρακάμψεις της έρευνας που οδηγούν σε μια αναμενόμενη και αρκούντως γκροτέσκα κλιμάκωση. Πάντως το Longlegs παραμένει αποτελεσματικά εφιαλτικό κι ας συνοδεύεται από μια αίσθηση déjà vu.
H ταινία Longlegs κυκλοφορεί στις ελληνικές αίθουσες από τη The Film Group.