Ο Φοίβος (drums), ο Άρης (μπάσσο), ο Βασίλης (κιθάρα-φωνή) αλλά και το νέο μέλος του σχήματος, ο Ηλίας (φανφάρα), τελείωσαν το σχολείο (ναι είναι μόνο δεκαοκτώ) και έχουν αφοσιωθεί πλήρως στο συγκρότημα. Σου δίνουν την εντύπωση πως είναι τα αμούστακα ξαδέλφια σου, που τζαμάρουν στο υπόγειο της πολυκατοικίας. Ευγενικά, προσγειωμένα, δείχνουν ότι ξέρουν τι θέλουν. Έτυχε να τους παρακολουθήσω πριν δύο χρόνια περίπου, ζωντανά, στο support των ιταλών Soviet Soviet, και από την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι οι πιτσιρικάδες κάτι έχουν. Το έχουν. Κοινό μυστικό, άλλωστε, για τους μυημένους τα live τους στη Διαγώνιο, και στην πλατεία Ναυαρίνου. Live που διοργανώνουν μόνοι τους. Pure garage-punk και diy αισθητική. Στη Ναυαρίνου, είχαν προγραμματίσει και το τελευταίο τους live που τελικά λόγω καιρού αναβλήθηκε. Όμως αυτό μου έδωσε την αφορμή, για να μιλήσω μαζί τους χωρίς την πίεση του χρόνου, στο στούντιο τους, που για χάρη κάποιου νόμου του Μέρφυ, δεν είναι υπόγειο αλλά ένα δώμα, στον έκτο όροφο μίας ημιεγκαταλελειμένης οικοδομής, κάπου στη Φράγκων. Μετά από 172 σκαλιά, πολύ υγρασία, όχι σε basement αλλά κάτω από τον βαρύ και σκοτεινό ουρανό της Θεσσαλονίκης…
Τί σας εμπνέει να γράψετε μουσική;
Βασίλης: Τα πάντα. Δε γράφουμε σκεπτόμενοι κάτι συγκεκριμένο. Βγαίνει με διάφορες αφορμές, οτιδήποτε. Τα θέματα των τραγουδιών έχουν να κάνουν με συναισθήματα περισσότερο, και περιγραφή αυτών των συναισθημάτων. Δεν είναι τελείως χειροπιαστά. Δεν είναι κοινωνικά ακριβώς, έχουν να κάνουν με αισθήσεις, προσπαθούν να αποτυπώσουν συναισθήματα και καταστάσεις, αλλά τελείως έμμεσα πολλές φορές. Δηλαδή, δε μπορείς να καταλάβεις πολλές φορές γιατί ακριβώς μιλάει το κομμάτι, ούτε εγώ ο ίδιος μετά από λίγο καιρό.
Ακολουθείτε κάποια συγκεκριμένη διαδικασία για την ηχογράφηση; Δηλαδή έχει κάποιος από σας μία ιδέα και έρχεστε να την δουλεψετε στο στούνιο όλοι μαζί, ή δουλεύει ο καθένας μόνος του;
Άρης: Συνήθως υπάρχει ένα ριφάκι και απλά δουλεύουμε πάνω σε αυτό.
Βγαίνουν πρώτα οι στίχοι και μετά η μουσική;
Βασίλης: Οι στίχοι βγαίνουνε, και απλώς κάποια στιγμή όταν είναι αρκετά σίγουρο, όταν είμαι σίγουρος για αυτό που έχω, και ότι μπορώ να το τραγουδήσω πλέον, εκεί πάνω τζαμάρουν όλοι.
Πώς θα περιγράφατε τον ήχο σας;
Βασίλης: Ηλεκτρικός. Δε γράφουμε σκεπτόμενοι ότι θέλουμε να γράψουμε ροκ ή ένα συγκεκριμένο ύφος. Ότι μας βγει.. Ούτε προσπαθούμε να εξυπηρετήσουμε το ροκ, να προωθήσουμε αυτό το πράγμα. Ούτε την αλητεία, ούτε το οποιοδήποτε life style. Γράφουμε μουσική με οτιδήποτε μπορεί να μας φανεί εντυπωσιακό. Ξέρεις, βρήκαμε κάτι πνευστά του ’40 που τα είχανε οι γερμανοί, από ότι μας είπανε, στον πόλεμο, που μπορεί να μην ισχύει αυτό πιθανότατα, απλά μας άρεσε σαν σκέψη ότι μπορεί να κρατάμε τέτοιο στα χέρια μας και οτι θέλαμε να το χρησιμοποιήσουμε στη μουσική μας πάνω.
Πείτε μου για το ντεμπούτο album σας, Litmus.
Βασίλης: Πολλοί μας έχουν πει ότι ο ήχος είναι σαν να ακούνε ναρκωτικά. «Πολλά ναρκωτικά γουστάρω..» Τα κομμάτια όμως τα γράψαμε όταν ακόμα δεν είχαμε βάλει τσιγάρο στο στόμα μας ή ότιδήποτε άλλο. Απλά τα γράψαμε. Eίχαμε κάποιες εντάσεις που θέλουμε να βγάλουμε, μπορούσαμε να βάλουμε δυνατά τον ενισχυτή και να βγει. Να πούμε δυνατές λέξεις. Είναι και λίγο κρίμα οι άνθρωποι να νομίζουν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να βγεί μόνο με ναρκωτικά και τέτοια. Εγώ ας πούμε λυπάμαι αυτούς πιο πολύ.
Τί έχει αλλάξει από το 2011 που κυκλοφόρησε ο κυκλοφόρησε ο δίσκος έως σήμερα;
Άρης: Πολλά. Σήμερα έιμαστε πιο δεμένοι. Tο cd που κάνουμε τώρα είναι περισσότερο δικό μας. Για το Litmus λέγανε, ότι φαίνεται σε διάφορα τραγούδια οι επιρροές του..
Φαντάζομαι ανάμεσα στις βασικές επιρροές παραμένουν οι Sonic Youth και οι Nirvana;
Άρης: Δεν το είπαμε ποτέ αυτό. Όλα τα ακούγαμε.
Φοίβος: Εντάξει τώρα εγώ τώρα προσωπικά δεν ακούω ούτε Sonic Youth ούτε Nirvana. War άκουγα τις προάλλες.
Από καινούρια συγκροτήματα;
Βασίλης: Δε μας νοιάζει ποια είναι καινούρια και ποια παλιά.
Άρης: Έχει ωραίες μπάντες και η Θεσσαλονίκη.
Ηλίας: Είναι λιγότερεςοι ωραίες καινούριες μπάντες, από τις αντίστοιχες παλιές.
Βασίλης: Οι παλιές μπάντες, είχαν το χρόνο να καθιερωθούν, τώρα, απλά πρέπει να είσαι συνέχεια στην τσίτα. Και είναι λίγο παράξενο όταν αναβιώνουνε κάτι στιλ τα οποία παίχτηκαν κάποτε για κάποιο λόγο και τώρα γίνεται μία απλή αναπαραγωγή τους.
Θεωρείτε πως έχει εναλλακτική σκηνή η Θεσσαλονίκη;
Άρης: Υπάρχει μια σκηνή, αλλά σαν να έχει εξασθενίσει κάπως.
Ποιο τοπικό συγκρότημα θεωρείτε κοντά στον ήχο σας;
Βασίλης: Μας αρέσει η ομάδα κρουστών ‘Κρούση‘, πολύ ωραίοι, γενικά μας αρέσουν τα κρουστά. Έχουμε βάλει στον καινούριο δίσκο, νέα όργανα, έχουμε βάλει μπουζούκι, μία κιθάρα με σύρματα. Ήρθε και ο Ηλίας ο οποίος δεν ήταν στο πρώτο cd, ο οποίος παίζει πνευστά, παίζει ρόδα, και τον αγαπάμε πολύ, είναι φίλος μας. Tου άρεσε παντα η μουσική μας, και από το Litmus, κάναμε παρέα και απλώς έκατσε να αρχίσουμε να παίζουμε μαζί. Έτσι έφτασε σε αυτό το cd τα τραγούδια να διαφέρουν μεταξύ τους, αλλά να είναι και συγεννικά. Ολος ο δίσκος είναι γραμμένος διαφορετικός.. Ναι όντως το γυρίσαμε λίγο.. Οι μπαντες που είδαμε και μας άρεσαν, ήταν οι Home and Dry, οι Bad Trip και οι Clerks’ Conspiracy.
Τί σας αρέσει στη Θεσσαλονίκη;
Φοίβος: Εμένα προσωπικά μου αρέσει η Θεσσαλονίκη περισσότερο από την Αθήνα, αλλά δε ξέρω γιατί. Δεν είναι τόσο χαώδης.
Βασίλης: Η Αθήνα είναι λίγο άσχημη. Και πολύ βρώμικη.
Τι δε σας αρέσει στη Θεσσαλονίκη;
Βασίλης: Το ότι θα είμαστε youth capital 2014.
Θα φεύγατε ποτέ από τη Θεσσαλονίκη για να προωθήσετε καλύτερα το γκρουπ;
Φοίβος: Μόνοι μας; Να φύγουμε να μείνουμε αλλού; Ας πούμε να πάμε Νέα Υόρκη για να παίξουμε; (γέλια)
Άρης: Δε πιστεύω… Να πάμε για live, ναι σίγουρα, αλλά να πάμε να μείνουμε, όχι.
Βασίλης: Δεν έχει σημασία που μένεις, πλέον.
Τι σας ώθησε να παίξετε μουσική στο δρόμο, πέρα από το οικονομικό στοιχείο που φαντάζομαι πως στηρίζει και το στούντιο σας;
Βασίλης: Σήμερα θα κάναμε live στο δρόμο, ακυρώθηκε λόγω βροχής..
Άρης: Το κάνουμε από πιο μικροι, είναι σαν παράδοση ένα πράγμα.
Βασίλης: Κοίτα δε κάνουμε live στο δρόμο για χρήματα. Παίζουμε, ο Άρης κι εγώ στο δρόμο, κομμάτια με απλές συγχορδίες που απλά μπορεί να έχουν ένα ωραίο ρυθμό, οτιδήποτε κομμάτια, και αυτό άρχισε να γίνεται για να βγάλουμε χρήματα για την παραγωγή του δίσκου μας, του Litmus. Αυτό έγινε την άνοιξη του 2011, και απο κει και πέρα συνέχισε απλώς για να μπορούμε να προωθήσουμε λίγο το συγκρότημα, να πάρουμε όργανα, και να το εξελίζουμε όσο γίνεται. Σήμερα θα κάναμε live στο δρόμο σαν Chinese Basement, δε βγάζουμε χρήματα, δεν αφήνουμε καπέλο κάτω, απλά παίζουμε.
Άρης: Είναι ένα λαιβ που διοργανώνουμε εμείς.
Βασίλης: Είναι ωραίο γιατί είναι ανοικτός ο χώρος, ο χρόνος όποτε τον καθορίσεις εσύ, η σκηνή και το στήσιμο όπως το θες εσύ, και όποιος θέλει περνάει και βλέπει, είναι αυτό που λέμε diy.
Σας αρέσει περισσότερα να παίζετε ζωντανά έξω ή σε κάποιο συναυλιακό χώρο;
Βασίλης: Όλα μας αρέσουν, και τα δύο λαιβ είναι διαφορετικά. Θέλουμε να κάνουμε live σε χώρους οι οποίοι δεν είναι για live, δε περιμένεις να δεις live συνήθως, δεν είναι το μπλοκ: θα δω τώρα αυτό, και μετά θα δω κάτι άλλο. Θέλουμε να είναι πιο παρθένος ο χώρος. Να πας και να πεις: εδώ έχω δει τους Chinese, και οχι αυτον, αυτον, αυτόν και αυτόν. Να μην είναι τόσο, για πολλές χρήσεις.
Άρης: Ας πούμε σε θεατράκια και τέτοια…
Βασίλης: Εκεί είναι λίγο δύσκολο να έχεις τον κόσμο να κάθεται. Ο κόσμος δε θέλει να κάτσει. Εγώ δε θα είχα πρόβλημα να κάτσω σε ένα live. Εγώ δε θα ήθελα να είμαστε ροκ, να είμαστε η ροκ μπάντα.
Φοίβος: Εμένα αν μου αρέσει η μπάντα, σηκώνομαι, δε ξέρω. Αναλόγως και την μπάντα βέβαια.
Ως συγκρότημα σας έχει βοηθήσει το internet;
Βασίλης: Σίγουρα μας έχει βοηθήσει. Απλώς είναι κάπως είναι μη ελεγχόμενο αυτό που θα δώσεις. Είναι ανεξέλεγκτο. Δίνεις κάτι, και φεύγει όπου θέλει. Δεν εξαρτάται πολύ από εσένα. Απλά, το ρίχνεις εκεί μέσα, και γίνεται η δουλεια.
Άρης: Eίναι πιο απρόσωπο.
Αλλάζει ακόμη η μουσική με τον παράγοντα του internet, και αν ναι, προς ποια κατεύθυνση;
Βασίλης: Δεν είναι μόνο η μουσική που αλλάζει, είναι και ότι ο καθένας μπορεί να βρει ό,τι θέλει εκεί μέσα. Τι να πεις.
Ηλίας: Με την τεχνολογία είναι όλο και πιο εύκολο να παίξεις και να γράψεις μουσική
Βασίλης: Αυτό μας είπε και ο παραγωγός μας. Το ’70 οι άνθρωποι έπαιζαν μουσική, και έπρεπε να ξέρεις, να είσαι έτοιμος για να μπεις στο στούντιο και να γράψεις. Τώρα και σκατά να είσαι, μπορείς να γράψεις δίσκο που θα γίνει παγκόσμια επιτυχία, ακόμη και αν δεν ξέρεις ουσιαστικά μουσική. Και αυτό είναι πολύ, ψεύτικο. Λες ψέματα ουσιαστικά.
Πότε θα βγει ο καινούριος δίσκος;
Βασίλης: Τον καινούριο δίσκο τον ηχογραφούμε στο στούντιο Magnanimous σε παραγωγή του Γιώργου Πεντζίκη ο οποιός έχει δουλέψει με τις Τρύπες παλιότερα, και τα Ξύλινα Σπαθιά. Αρχίσαμε να γράφουμε τον Ιούλιο του ‘13 αφού περάσαμε μια περίοδο ενος χρόνου που είχαμε προτάσεις από δύο δισκογραφικές. Μας έκανε καλό όμως, που αργήσαμε γιατί στη συνέχεια, δέσανε τα τραγούδια περισσότερο. Ακόμα δενουν.
Άρης: Θα κυκλοφορήσει σε δύο μήνες περίπου. Βέβαια από το καλοκαίρι και μετά αυτό λέμε συνέχεια…
Ποιά είναι τα σχέδια της μπάντας μετά την κυκλοφορία του δίσκου;
Άρης: Να κάνουμε πολλά live.