Stefano Bollani – Sheik yer Zappa
Ένας διάλογος με φαντασία με μια μουσική ιδιοφυία!
Το Sheik yer Zappa είναι μια γιορτή του αυτοσχεδιασμού και μια αποθέωση του μεγάλου ανατροπέα κάθε σύμβασης και παράδοσης , του Frank Zappa , από έναν σύγχρονο αντάρτη των ήχων. Ο Bollani εκτός από δεξιοτέχνης πιανίστας , είναι ένας σπουδαίος αυτοσχεδιαστής πάνω απ’ όλα. Γεννημένος το 1972, έχει στο ενεργητικό του γύρω στους 25 δίσκους ως leader και άλλους 7 με τον μέντορα και συνεργάτη του, επίσης Ιταλό επίσης τρομπετίστα Enrico Rava. Eίχαμε την τύχη και τη χαρά να απολαύσουμε το ντουέτο Rava – Bollani, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών πριν από τρία χρόνια και να θαυμάσουμε διαζώσης δύο σπουδαίους εκφραστές του σύγχρονου ευρωπαϊκού αυτοσχεδιασμού.
Ο Bollani, δεινός σολίστας στο πιάνο και συνθέτης με ριζοσπαστικές διαθέσεις έχει και ένα δυναμικό «τεατράλε» ταμπεραμέντο που δένει με την βαθιά ανατρεπτική διάθεσή του όταν διαχειρίζεται το πηγαίο μουσικό του ταλέντο είτε στη σκηνή είτε στο στούντιο. Εδώ στο Sheik Yer Zappa, αποτίει φόρο τιμής στον μεγάλο, ανυπέρβλητης έμπνευσης και ενέργειας Frank Zappa. Στον άνθρωπο που συνομίλησε με την τέχνη της Μουσικής με τρόπο βαθύ και ελαφρύ ταυτόχρονα, ευανάγνωστο και εσωστρεφή, μαζικό και ελιτίστικο, σοβαρό και συνάμα σκωπτικό! Εν κατακλείδι έγραψε τη μουσική του για τους φίλους του, τους οπαδούς του, αλλά και τον εαυτό του πρώτα απ΄ όλους. Από πού να πιάσεις κι από πού να πιαστείς, αν αποπειραθείς να συνομιλήσεις μαζί του… Το εγχείρημα δεν είναι απλώς δύσκολο. Είναι εφιαλτικό για όποιον φοβάται την αναμέτρηση αλλά και αναζωογονητικό για όποιον τη μπορεί.
Ο Stefano παίρνει τη σκυτάλη της μουσικής, γόνιμης και δημιουργικής τρέλας του Zappa και με τη σειρά του την αξιοποιεί όσο καλύτερα και ευφάνταστα γίνεται. Ξεκινάει με ένα δικό του κομμάτι, το «A cosmik intro» που δείχνει δόντια και προθέσεις για να συνεχίσει με τα «Cosmik debris» και «Bobby Brawn goes down» και να δώσει το δικό του αριστούργημα που μπορείς να το ακούς και να το ξανακούς μέχρι «το άπειρο κι ακόμα παραπέρα», το απόλυτο ζαππικό «Βlessed rellef», και να συνεχίσει βέβαια χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος και ταυτόχρονα με ιδιοφυή σεμνότητα, απέναντι στο «ιερό τέρας» που τον εμπνέει, μέχρι το τέλος του δίσκου που είναι το αποτύπωμα ενός μαγικού live που ο Bollani έδωσε παίζοντας piano, fender rhodes και τραγουδώντας, μαζί με τέσσερις μάγους-μουσικούς, τους Jason Adasiewicz (vibraphon), Larry Grenadier (double bass), Josh Roseman (trombone) και Jim Black (drums). Ακούστε το ξανά και ξανά. Αν το ξεκινήσετε άλλωστε, δε θα μπορείτε άλλωστε να κάνετε διαφορετικά…
Φωτογραφία: Γιάννης Δρακουλίδης/FOSPHOTOS
Sugahspank! and the Swing Shoes – A Holy Show
Από την Ελλάδα με αγάπη…
Όταν η πρώτη καλή εντύπωση, από το ντεπούτο, παραμένει και στο δεύτερο, επαυξημένη μάλιστα, τότε τα πράγματα πάνε καλά. Και όταν το συνολικό άκουσμα σου προκαλεί ένα διαρκές χαμόγελο ευχαρίστησης, τότε τα πράγματα πάνε ακόμα καλύτερα. Ό,τι ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με το δεύτερο cd της Sugahspank!, της κατά κόσμον Γεωργίας Καλαφάτη από τον Πειραιά .
Ήταν 28 όταν έδωσε το The Incredible, the Invisible και έκανε ιδιαίτερη αίσθηση τραγουδώντας σαν μαύρη του Χάρλεμ και κάνοντας τους πάντες να αναρωτιούνται και να ψάχνονται για το ποια είναι αυτή η φωνή σε δίσκο ελληνικής παραγωγής. Σήμερα, πέντε και βάλε χρόνια μετά, η Sugahspahk! επιστρέφει με το A Holy Show. Φυσικά εδώ δεν υπάρχει το στοιχείο της έκπληξης και του αιφνιδιασμού που υπήρχε στο πρώτο της πόνημα. Υπάρχει όμως η ωριμότητα, η μεγαλύτερη εξοικείωση με τα μουσικά ιδιώματα της μαύρης μουσικής που εξακολουθεί να αγαπάει και να τραγουδάει με το κέφι και τη διάθεση του νεοφώτιστου, υπάρχει η άνεση και η βεβαιότητα ότι αυτό που θέλει να κάνει, το κάνει πια ακόμη καλύτερα. Και πιστέψτε με δεν είναι καθόλου εύκολο να τραγουδάς με τέτοιο ύφος και ηχόχρωμα και να μην ακούγεσαι αστείος στην Ελλάδα. Και μη μου πει κανείς οτι στην Αμερική, σε κάθε γωνιά της μαύρης «επικράτειας» υπάρχει κι από μία φωνή σαν τη δικιά της, απλούστατα γιατί εδώ δεν είναι Αμερική! Είναι Ελλάδα , Βαλκάνια, Ευρώπη. Και το να τραγουδάς σε αυτό το στυλ μετράει διπλά και τρίδιπλα . «Τραγουδάει σαν μαύρη» έγραφαν και έλιωναν οι μουσικοκριτικοί στη Βρετανία και αλλού για την περίπτωση της κατάξανθης Joss Stone του Mind Body and Soul, σας θυμίζω…
Στο Α Ηoly Show η Sugahspahk και οι The Swing Shoes σκίζουν. Παίζουν πατώντας γερά στο r’n’b , τη soul και το blues και με μουσική μαγκιά δε διστάζουν να παρεμβάλλουν κομμάτια…«ταζοπειραιώτικα»! Απο εκείνα που μπορεί να παίζανε οι ρεμπέτες της εποχής γυρνώντας από «το αμέρικα» εκείνα τα χρόνια τα ωραία, τα ηρωικά και τα ανεπανάληπτα. Ή αλλιώς αν προτιμάτε συνθέσεις στο gypsy/swing/blues που συνηθίζουν οι Swing Shoes.
Το Α Ηoly Show δεν είναι το μουσικό αριστούργημα που θα γράψει ιστορία, είναι όμως το cd που ακούω αδιαλήπτως δυο-τρεις φορές τη μέρα, έτσι, σαν «χάπι ευτυχίας» απέναντι στη βλακεία που μας περιτριγυρίζει. Μουσική και άλλη.