Μπουαλέμ Σανσάλ: «Θεός μου είναι ο Ρεαλισμός»

Στον τρίτο όροφο του Γαλλικού Ινστιτούτου της Αθήνας, στη Βιβλιοθήκη του, δεν μυρίζει το μπαρούτι από την πρόσφατη εμπρηστική επίθεση που αισθάνεσαι ακόμα στο ισόγειο. Ανάμεσα στα βιβλία, με θέα την Ακρόπολη, ο αλγερινός σταρ συγγραφέας, μηχανικός και οικονομολόγος Mπουαλέμ Σανσάλ, βραβευμένος με το Μεγάλο Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας το 2015 για το δυστοπικό «2084. Το τέλος του κόσμου» (που ανακηρύχτηκε και Καλύτερο Βιβλίο της Χρονιάς στη Γαλλία το 2015 και εμφανίζει τον κόσμο εγκλωβισμένο από μια δικτατορία θεμελιωμένη στον ακραίο ισλαμισμό) μίλησε στην Popaganda για τη Μεσόγειο, το Ισλάμ των Φώτων και της Τζιχάντ, τον Τράμπ, τη Λεπέν, τον Ερντογάν αλλά και την έμπνευση που δεν αναζητά.

Ο σημαντικός γαλλόφωνος Αλγερινός συγγραφέας στη Βιβλιοθήκη, όπου παραχώρησε συνέντευξη στην Popaganda

Οι Έλληνες είναι μεσογειακός λαός. Επομένως, έχουν τη Μεσόγειο πάνω στο πρόσωπό τους. Αυτό έχει μια φωτεινή πλευρά. Βέβαια, μερικές φορές είναι παραπάνω αυθόρμητοι από όσο θα έπρεπε.

Οι λαοί της Μεσογείου είναι ίδιοι. Ταξιδεύω σε πολλές χώρες της μεσογειακής λεκάνη και δεν βλέπω ιδιαίτερες διαφορές. Έχουμε την ίδια φαντασία, τον ίδιο τρόπο ζωής. Είμαστε φτιαγμένοι όχι από την ιστορία αλλά από την γεωγραφία, είναι λάθος να σκεφτόμαστε το αντίθετο. Μοιάζουμε.

Ο μεσογειακός ωστόσο χώρος αντί να μας ενώνει μάς διαλύει, μας χωρίζει. Το ζήτημα του ισλαμικού φονταμενταλισμού ξεπερνά όμως πολύ το θέμα της Μεσογείου. Έρχεται από άλλο κόσμο τελείως και πρόκειται να καταλάβει όλο τον κόσμο τελικά, όχι μόνο την Ευρώπη, αλλά και την Ασία και την Αμερική.

Αποστολή του Ισλάμ είναι να κάνει όλο τον κόσμο ισλαμικό με οποιoδήποτε μέσο. Για αιώνες το Ισλάμ προχωρούσε κανονικά, απαλά. Από τότε που ξεκίνησε η αποικιοκρατία της Δύσης και των Ευρωπαίων το Ισλάμ βρίσκεται με το μοναδικό μέσο που του έχει απομείνει, τη βία. Ανάλογα με τη χώρα, το Ισλάμ αντέδρασε είτε σε στρατιωτικές είτε σε κομμουνιστικές δικτατορίες.


Το πρόβλημα δεν είναι το Ισλάμ αλλά η μέθοδος για την εξάπλωσή του. Υπάρχει και το Ισλάμ των Φωτών, οι μουσουλμάνοι που θεωρούν ότι η εξελιξή του γίνεται με την ποίηση, με τη λογοτεχνία, με το καλό παράδειγμα. Αυτοί οι μουσουλμάνοι που ήταν πολλοί στον αριθμό σήμερα είναι λίγοι. Συνολικά, υπάρχουν τρεις μέθοδοι. Η πρώτη είναι η γλώσσα. Η δεύτερη είναι το εμπόριο και η πολιτική οργάνωση και διείσδυση, ό,τι δηλαδή κάνει η Σαουδική Αραβία χτίζοντας τζαμιά στη Νέα Υόρκη ή στο Παρίσι και η τρίτη μέθοδος αυτό που λέει το Κοράνι, η τζιχάντ, με το σπαθί. Δυστυχώς, βλέπουμε να κερδίζει η τρίτη.

Οι Ισλαμιστές έχουνε στρατηγική. Προτιμούν να χτυπήσουν την Γαλλία από την Αγγλία γιατί η μουσουλμανική κοινότητα στην Αγγλία είναι ποικιλόμορφη, προέρχεται από πάρα πολλές χώρες. Στη Γαλλία είναι ομοιογενής, είναι όλοι τους σουνίτες, από τη βόρειο Αφρική. Επιπλέον, η Γαλλία συμβολικά είναι η χώρα της εκκοσμίκευσης είναι η χώρα που επιτίθεται στο Ισλάμ. Για την ώρα δεν υπάρχει στρατηγικό σχέδιο να χτυπήσουν στην Ελλάδα.

Ο Μπουαλέμ Σανσάλ μιλώντας στο Γαλλικό Ινστιτούτο.

Ο πόλεμος έχει ξεκινήσει και θα διαρκέσει πολύ και η έκβασή του θα κριθεί από την αντίδραση της Ευρώπης. Αυτη τη στιγμή οι ισλαμιστές μαθαίνουν τον πόλεμο, ο οποίος αλλάζει μέθοδο από χώρα σε χώρα . Στη Σουηδία ό,τι ζητάνε οι ισλαμιστές το έχουν, επομένως εκεί δεν χρειαζεται η τρομοκρατία

Δεν είναι σωστό το ερώτημα «τι πρέπει να κάνει η Ευρώπη;» Δεν υπάρχει Ευρώπη. Είναι μόνο μια λέξη. Κάθε χώρα της Ευρώπης πρέπει ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν σε αυτή να αποφασίσει ποια πολιτική θα υϊοθετήσει. Π.χ. η Γαλλία θα μπορούσε να λύσει ένα μεγάλο μέρος των προβλημάτων με το μουσουλμανικό πληθυσμό σε συνεργασία με κράτη όπως το Μαρόκο. Κάθε χώρα πρέπει να έχει τη δικιά της στρατηγική γιατί η Ευρώπη αυτή τη στιγμή έχει ένα πολιτισμό ακραία φιλελεύθερο, οπότε είναι αδύναμες οι αξίες της, δεν υπάρχουν.


Το «2084. Το τέλος του κόσμου» για μένα είναι έργο προφητικό, δεν είναι απλώς λογοτεχνία. Ο κόσμος κάποια στιγμή θα κυβερνηθεί από μία μόνο ιδεολογία. Πριν 30 χρόνια υπήρχαν δυο ιδεολογίες, ο Καπιταλισμός και ο Κομμουνισμός. Στο μέλλον θα έχουμε μια ιδεολογία, μπορούμε να το φανταστούμε ότι το Ισλάμ θα κυβερνήσει.

Ο ισλαμικός φονταμενταλισμός και ο Ναζισμός είναι το ίδιο πράγμα. Δεν ξέρετε εσείς τι είναι ούτε το έχετε δει ποτέ. Οπότε τι θα γίνει; Είναι πολύ φυσικό όταν πάρει το Ισλάμ την εξουσία να πάει προς στο Ναζισμό με στρατόπεδα θανάτου, όπως αυτά που είδαμε στο Αφγανιστάν με τους Ταλιμπάν , στην Συρία με το ΙSIS και στη Γαλλία με τη τρομοκρατία. Αυτή είναι η κατεύθυνση που παίρνουν τα πράγματα. Δεν ξέρουμε πώς να δώσουμε τη μάχη κατά της τρομοκρατίας. Αλλά θα μάθουμε.

Αν δεν θέσεις εξαρχής τα σωστά ερωτήματα η κατάσταση διολισθαίνει, ξεφεύγει. Σήμερα τι ζητάει ένας Γάλλος μουσουλμάνος; Να χρησιμοποιήσει το Ισλάμ κατά της αποικιοκρατίας των Ευρωπαίων; Τέτοια ερωτήματα δεν έχουν τεθεί.

Και μέσα στο Ισλάμ μαίνονται πολλοί πόλεμοι. Μεταξύ σουνιτών και σιιτών, που δεν θα τελειώσει μέχρι ο ένας να εξαφανίσει τον άλλο. Υπάρχει φοβερή διαμάχη κι ως προς την ερμηνεία και το ρόλο του Ισλάμ στην κοινωνία. Στην Τουρκία το μετριοπαθές Ισλάμ εξαφανίζεται σιγά σιγά. Πρέπει να γίνει μια υπέρβαση ώστε το αρχαϊκό Ισλάμ να γίνει συμβατό με το σύγχρονο κόσμο. Ποιος κυβερνά το Ισλάμ όταν το Ισλάμ μπορεί να κυβερνά τον κόσμο;Οι Άραβες κι οι Σαουδάραβες λένε «εμείς». Στους Άραβες γεννήθηκε ο Μωάμεθ, άρα λένε «είναι δικός μας». Και με τα λεφτά τους οι Σαουδάραβες και το Κατάρ επιτρέπουν στον εαυτό τους να κάνουν τρέλες. Οι Ιρανοί λένε «μόνο εμείς», γιατί είμαστε σιίτες, εσείς οι σουνίτες είστε αιρετικοί, προδώσατε τον προφήτη. Απ’το 1 ½ δις των Μουσουλμάνων μόνο το 15% είναι Σιίτες, γι’αυτό οι Ιρανοί θέλουν να φτιάξουν πυρηνική βόμβα. Οι Τούρκοι λένε επίσης «το Ισλάμ είναι δικό μας, γιατί ο τελευταίος Χαλίφης ήταν Οθωμανός». Είναι ο λόγος που στην Τουρκία το μετριοπαθές Ισλάμ γίνεται πιο ριζοσπαστικό.

Αν μπει η Τουρκία στην Ε.Ε και στα 50 εκ. μουσουλάνων που ζουν στα εδάφη της προστεθούν τα 80 εκ. της Τουρκίας τότε δημιουργείται ο ισχυρός αριθμός των 130 εκ. μουσουλμάνων. Στην περίπτωση, δηλαδή, που η Τουρκία έμπαινε στην ευρωπαϊκή οικογένεια θα μπορούσε να ηγείται αυτών των 130 εκατομμυρίων.Μέχρι στιγμής όλοι αυτοί βγάζαν τα μάτια μεταξύ τους.

Εδώ και 30 χρόνια υπάρχει κι ένα νέο φαινόμενο, το Ισλάμ της Ευρώπης. Αυτό το νέο Ισλάμ ξαφνικα απέκτησε συνείδηση της δύναμής του διότι βρίσκεται στην 1η οικονομική δύναμη , και 1η -2η στρατιωτική του κόσμου, την Ευρώπη. Δεν έχει επομένως ανάγκη ούτε τους Σαουδάραβες, ούτε το Κατάρ, ούτε το Ιράν. Πολλές ευρωπαϊκές χώρες προσπάθησαν να το προσεταιριστούν, ο Σαρκοζί στη Γαλλία, η Μέρκελ στη Γερμανία. Οι Σαουδάραβες και οι υπόλοιποι θέλουν να το εξαφανίσουν. Κι ο Ερντογάν πρόσφατα είπε απευθυνόμενος σε αυτό «προς Θεού, μην ενσωματωθείτε στην ευρωπαϊκή κοινωνία».

Συζητώντας και με τον ‘ελληνα εκδότη του Δημήτρη Κούρκουλα και δημοσιογράφους πριν την ομιλία του στο Auditorium.

Δεν έχει σημασία τι κάνουν οι κυβερνήσεις. Πρέπει να επιδεικνύουν ότι κάνουν κάτι για να καθησυχάζουν τους πολίτες τους. Το Τείχος που σηκώνει ο Τραμπ στα σύνορα με το Μεξικό θα το παρακάμψουν σκάβοντας τούνελ ή από τη θάλασσα.


Έτσι ακόμα και να εκλεγεί η Λεπέν τίποτα συγκλονιστικό δεν θα συμβεί. Οι χώρες είναι σαν μεγάλο καράβι, δεν αλλάζουν έτσι απλά κατεύθυνση. Πολιτιστικά η Ευρώπη είναι συνυφασμένη με τη συναίνεση.

Επιμένω να ζω στην Αλγερία γιατί είναι η χώρα μου και επειδή έχω κάποιες ιδέες για τις οποίες θέλω να μάχομαι. Οπότε πρέπει να το κάνω επι τόπου. ‘Αμα πρόκειται να το κάνω στο Παρίσι ήσυχα και ωραία δεν επιτυγχάνω απολύτως τίποτα.

Δεν ψάχνω την έμπνευση. Γιατί απλούστατα λέω πραγματικές ιστορίες. Όλα τα μυθιστορήματά μου είναι πραγματικές ιστορίες. Ως άνθρωπος δεν είμαι ούτε αισιόδοξος ούτε απαισιόδοξος. Είμαι ρεαλιστής. Δεν πιστεύω σε κανένα Θεό.

Στις 7 Μαρτίου στις 19.00 ο Μπουαλέμ Σανσάλ θα πραγματοποιήσει διάλεξη  στο Auditorium του Γαλλικού Ινστιτούτου με την οποία ανοίγει ο κύκλος εορτασμών της Γαλλοφωνίας. Το «2084. Το τέλος του κόσμου» του Μπουαλέμ Σανσάλ κυκλοφορεί σε μεταφραση Ανθής Ξενάκη από τις εκδόσεις Διάμετρος IKE. Παλαιότερα βιβλία του είναι “Ο όρκος των βαρβάρων», «Ο γερμανός μουτζαχεντίν ή το ημερολόγιο των αδελφών Σίλλερ», «Κυβερνώντας στο όνομα του Αλλάχ» και «Οδός Δαρβίνου».
Ιωάννα Κλεφτόγιαννη

Share
Published by
Ιωάννα Κλεφτόγιαννη