Motorama
Αγάπη μόνο για την εκτίμηση που έδειξαν ορισμένοι για τον Παύλο Παυλίδη και τους No Age. Όσο για τους White Lies…εχμ, γούστα είναι αυτά. Σπεύσατε στο spotify της Popaganda. .
Motorama
Παύλος Παυλίδης – Ιστορίες Που Ίσως Έχουν Συμβεί
“Ο Παυλίδης μουρμουρίζοντας ζωγραφίζει οικείους πίνακες που ορκίζεσαι πως τους έχεις κρεμασμένους στο σαλόνι του μυαλού σου, ακόμα κι αν δεν τους έχεις. Συνθέτει λυρισμό που ακούγεται και νιώθεται (επίτηδες με αι Πίκασο) σαν μια εναλλακτική επανάσταση. «Κάποιος ψιθυρίζοντας τον έρωτά του μπορεί να τραντάξει ολόκληρο το πολιτικό οικοδόμημα» μου είπε φέτος για να μου το επιβεβαιώσει. Στήνει μελωδίες που μοιάζουν με σφοδρή γροθιά φτιαγμένη από έρωτα, ταξίδια, αγνή ομορφιά και σουρεαλιστικά παραμύθια που σου σπάνε τα μούτρα με αγάπη για να σου κλείσουν τις πληγές με τσιρότα «νοσταλγίας του τώρα». Στο τέλος, σε κάνει να πιστέψεις στη διασταύρωση μεταξύ Κηφισίας και Σαν Φρανσίσκο, αστικής καθημερινότητας και εξοχικού ονείρου, υγρής στεριάς και ακίνητης θάλασσας, εικονοπλασίας και ρεαλισμού. Μεταξύ άχαρου, αλλά χρήσιμου υπαρκτού και περιπετειώδους αλλά αόριστου ιδεατού. Κυρίως όμως σε κάνει να πιστέψεις στη Μαίρη που ξημερώνει κάτι πρωινά σαν είδωλο στον Καθρέφτη σου και στις ιστορίες που δεν χρειάζεται να έχουν συμβεί. Κυρίως, κυρίως σε αυτές. “
Dozen Drafts – Hands
“Η μάνα του μαζί με τη μάνα μου εδώ και χρόνια ξυπνάνε αξημέρωτα μοιράζονται ταξί και ζυμώνουν μαζί ως ντουέτο τις ζωές τους φορτώνοντας σκληρούς αιώνες πάνω στη σπονδυλική στήλη και την υγεία τους σε έναν φούρνο στη Βέροια. Τίμιος αληθινός καλός ανάλαφρο γαλήνιο στέρεο και σοβαρό περπάτημα στη γη. Φαντάσου έναν αφρικάνο Μελίδη να παίζει φλιτ φόξις.”
oOoOO – Without Your Love
“The sound of our journey across a sea and into a foreign land that would offer soil for new memories.And thousands of reasons to keep going.”
Elvis Costello& The Roots – Wise Up Ghost
” Η πιο σοβαρή φετινή παρέα για ξενύχτι σε μια μπάρα…”
Unknown Mortal Orchestra- II
” [..]Και στην αρχη που λέτε ήμουν πολύ τακτικός και έπλενα τα πιάτα μου και ήταν σαν να μην υπήρχα στο σπίτι κι ήταν και η περίοδος που έβλεπα Ντέξτερ κι ένιωθα σαν τον σίριαλ κίλερ που δεν αφήνει ίχνη στον τόπο του εγκλήματος. Ε και σε κάποια φάση βαρέθηκα και τελείωσε και το Ντέξτερ και τώρα τα αφήνω όλα άνω κάτω και στο δωματιό μου και στην κουζίνα και στο μπάνιο, σαν τη δεύτερη σεζόν ένα πράγμα που τα κάνει όλα πουτάνα ο Ντέξτερ και παραλίγο να τον πιάσουν. Και με τη συγκατοικό μου τις ώρες που είμαστε κι οι δύο σπίτι είναι ο καθένας κλεισμένος στο δωματιό του και μόνο καλημέρα και καληνύχτα λέμε που δεν τις μπορω τις καλημέρες και τις καληνύχτες. Δεν είμαι για συγκατοίκηση εγώ πάει και τελείωσε. “
the-music-chronicles.blogspot.com
The Ballet – I Blame Society
” If it’s The Ballet, then it is fun, fun, fun. They keep on proving that you can make excellent music and have the time of their lives doing it, while infecting you with their mood. And then you discover there are brains behind this music and you get hooked even more. And then it starts all over again. Endless loop of fun.”
Motorama – Alps
“Που ήρθαν φέτος Θεσσαλονίκη κι εγώ έπρεπε να πάω σε ένα γάμο στη Λαμία. F*ck my life.”
No Age – An Object
How To Destroy Angels – Welcome Oblivion
“Που το άκουσες πρώτη φορά; Στο σπίτι, όταν είχε πρωτολικάρει.