Τόσο οι Bazooka όσο και οι Dury Dava αποτελούν δύο από τις πιο ενδιαφέρουσες μπάντες που ξεπήδησαν στα «καθ’ ημάς» τα τελευταία χρόνια. Οι μεν πρώτοι μετράνε ήδη πάνω από μια δεκαετία στα πράγματα και συνεχώς εξελίσσονται. Ξεκίνησαν από το Βόλο και από εκεί έφτασαν μέχρι και την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, από τον αγγλικό στίχο πέρασαν στον ελληνικό γιατί τελικά «τα παιδιά θέλουν να τραγουδάνε στα ελληνικά» και από το garage γλίστρησαν στο punk.
Οι Dury Dava μπορεί να έχουν γράψει λιγότερα χιλιόμετρα ως τώρα, όμως με το ομώνυμο ντεμπούτο τους που κυκλοφόρησε πέρυσι από την Inner Ear κατάφεραν να προτείνουν μια επινοητική ματιά στο χιλιοπαιγμένο κεφάλαιο της ψυχεδέλειας. Και αυτοί προτάσσοντας τον ελληνικό στίχο δεν φοβήθηκαν τις μεγάλες συνθέσεις, ούτε και να μπολιάσουν με μπόλικα anadolu στοιχεία τον ήχο τους.
Οι δυο μπάντες θα ενώσουν τις δυνάμεις τους στην σκηνή του Gagarin 205 την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου. Με αυτή τη συναυλιακή αφορμή οι Dury Dava είχαν μερικές ερωτήσεις για τους Bazooka, για λογαριασμό των οποίων απαντάει ο ντράμερ τους, Γιάννης Βούλγαρης.
Από τον ομώνυμο δίσκο του 2013 μέχρι το Zero Hits που κυκλοφόρησε πέρυσι, διακρίνουμε μία πολύ μεγάλη εξέλιξη τόσο μουσικά, όσο και σε επίπεδο παραγωγής. Ξεκινώντας από μια αισθητική ωμής live ηχογράφησης, έχετε φτάσει πλέον σε έναν πολύ πιο γυαλισμένο και καθαρό ήχο. Τι κερδίζει και τι χάνει κανείς από αυτήν την εξέλιξη; Θα μπορούσατε να φανταστείτε τους εαυτούς σας να επιστρέφουν σε μια low-fi αισθητική, αλλά αυτή τη φορά από πεποίθηση; Δεν ξέρω αν κερδίζει κανείς ή χάνει τελικά, αλλά ίσως το πιο εμφανές είναι ότι μια πιο καθαρή παραγωγή βοηθάει ένα μεγαλύτερο τμήμα του κόσμου που ακούει μουσική να απολαύσει τις συνθέσεις σε οποιοδήποτε ηχοσύστημα. Ναι, μπορούμε να μας φανταστούμε σε πιο ωμό ηχητικό μονοπάτι ξανά αλλά πλέον έχει να κάνει με την αισθητική και ενορχήστρωση του κάθε κομματιού. Έχοντας ξεκινήσει από ηχογραφήσεις με 8 κανάλια, μέχρι τα 28 που χρειάζεται μια μοντέρνα παραγωγή, ενδιάμεσα υπάρχει και η επιλογή.
Bazooka
Dury Dava
Όσον αφορά τα live, τι είναι αυτό που πιστεύετε ότι έχετε κατακτήσει περισσότερο μετά από τόσα tour; Υπάρχει κάτι που νοιώθετε ότι έχετε χάσει και νοσταλγείτε όταν θυμάστε τις πρώτες συναυλίες της μπάντας; Η σταθερότητα στην performance μας άσχετα από κούραση και έλλειψη προβών -μετά από 10, 11 τουρ το πράγμα πάει μόνο του κάπως. Δεν ξέρω αν υπάρχει νοσταλγία για τα παλιά λάιβ. Ίσως να ήταν πιο χαοτικά και χωρίς έλεγχο σε κάποιους τομείς. Από το 2008 μέχρι σήμερα είναι πολλές οι αναμνήσεις.
Με ποια μπάντα από οποιαδήποτε εποχή θα θέλατε να κάνετε tour, και πού; Με τους Wipers και τους Sonic Youth στην έρημο της Aριζόνα.
Θα προτιμούσατε να τρώτε τσάμπα όπου γουστάρετε ή να χρησιμοποιείτε ό,τι εξοπλισμό θέλετε ανά πάσα στιγμή; Εξοπλισμός αλλά και το φαγητό πολύ σημαντικό!
Ποια πιστεύετε ότι θα είναι η κυρίαρχη μουσική τάση των 20s; Τι θέση θα έχει κατά τη γνώμη σας η μουσική που υπηρετείτε; Μάλλον κάποιο είδος ηλεκτρονικής μελωδικής rap / soul / jazz μουσικής. Ίσως να γίνει και δυνατό comeback της κιθαριστικής μουσικής αλλά με πιο μοντέρνα στοιχεία στην παραγωγή. Δύσκολη πρόβλεψη.
Περιγράψτε μας με λίγα λόγια αυτό που νιώθετε μετά από ένα καλό τζαμάρισμα και μετά από ένα καλό λάιβ. Ποιό από τα δύο σας γεμίζει πιο πολύ; Αρκετά διαφορετικά συναισθήματα. Το ένα γεμίζει το άλλο και σε κάνει να συνεχίζεις. Νομίζω για τον καθένα μας είναι διαφορετικό αλλά και τα δύο πολύ απολαυστικά, λειτουργούν ψυχικά με πολύ θετικό τρόπο.
Έχετε κάποια συγκεκριμένη μέθοδο στον τρόπο που συνθέτετε; Υπάρχει κάτι καινούργιο που σκοπεύετε να δοκιμάσετε όσον αφορά την σύνθεση και την ηχογράφηση; Συνήθως ο Ξάνθος ετοιμάζει κάποια demos από το σπίτι μαζί με στίχους για να το μεταφέρουμε σε πλαίσιο μπάντας μαζί με ιδέες που προκύπτουν όταν τα παίζουμε και κάποιες φορές κάνουμε demos όλοι μαζί στο προβάδικο. Άλλες φορές κρατάμε τα καλά στοιχεία από ένα τζαμάρισμα. Όλα αυτά τα δουλεύουμε μαζί μέχρι η ενορχήστρωση και το γενικό feeling να μας ικανοποιεί και να περνάμε καλά όταν παίζουμε. Μετά όταν είμαστε έτοιμοι εκτελεστικά, και υπάρχει κάπως πιο καθαρή εικόνα για το όραμα και την αισθητική του δίσκου μπαίνουμε στούντιο για ηχογράφηση. Για τα επόμενα συζητάμε πια διάφορες ιδέες για δοκιμή παλιών και καινούργιων μεθόδων αλλά προτιμάμε να τα ανακαλύψουν οι ακροατές όταν είναι καιρός να βγει το υλικό στην επιφάνεια. Οι εκπλήξεις είναι πάντα ωραίες και θέλουμε να υπάρχει πάντα κάτι καινούργιο σε κάθε μας δίσκο.
Είναι αλήθεια ότι θέλετε φύση; Αν ναι, πού είναι η φύση; Η φύση είναι μέσα μας πάντα -για όσους δεν έχουν ζήσει καθόλου στην εξοχή είναι δύσκολο να το καταλάβουν άμεσα. Η πόλη και οι ρυθμοί που μας επιβάλλει έχουν κάτι πολύ διαφορετικό από τη φυσική μας τάση στη ζωή. Αν το παρατηρήσει κανείς, πάρα πολλές μοντέρνες ασθένειες του νου και του σώματος προκύπτουν από αυτόν τον τρόπο ζωής. Η αλήθεια μάλλον κρύβεται κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά -πρέπει κανείς να βρει τη δική του «φύση». Μέτρον άριστον, έλεγαν εδώ κάποτε, και η μέση οδός του βουδισμού διδάχτηκε πριν χιλιάδες χρόνια.
Πείτε μας μονολεκτικά, τι πιστεύετε ότι θα έκανε τώρα ο καθένας σας άμα δεν ασχολιόταν με την μουσική; Μηχανικός κάποιου είδους.
Μιας και θα παίξουμε μαζί ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, πείτε μας το αγαπημένο σας love song. The Temptations – “My Girl”.