Η ομάδα KollektivA
Η ομάδα KollektivA
Εμπνευσμένη από το ποίημα του Oscar Wilde «Η μπαλάντα της Φυλακής του Ρέντινγκ» (The Ballad Of Reading Gaol -1897), το οποίο ο μεγάλος Ιρλανδός δημιουργός έγραψε λίγο μετά την αποφυλάκισή του, η παράσταση «Η μπαλάντα της φυλακής» των KollektivA έχει στοιχεία ροκ όπερας, χοροθεάτρου, πολιτικού θεάτρου και σίγουρα μια τάση για κοινωνική αφύπνιση των θεατών. Η Popaganda συναντήθηκε με τον Τάσο Μπεκιάρη, σκηνοθέτη και χορογράφο της παράστασης, και τον Φάνη Μαργαρώνη που έγραψε το κείμενο και τους στίχους και τους έθεσε μερικά ερωτήματα:
Ποιοι είναι οι KollektivA, πώς σχηματίστηκαν και τι πρεσβεύουν; Φάνης: Οι KollektivA είμαστε ένα ροκ γκρουπ με έντονες κοινωνικές ανησυχίες. Σχηματιστήκαμε χωρίς πρωτοτυπίες, όπως συνήθως γίνεται με τις μπάντες. Κοινές υπάρξεις σε φοιτητικούς και μουσικούς χώρους, κοινές ανησυχίες, αναζητήσεις και ακούσματα. Θέλουμε να εκπροσωπούμε τη φωνή όσων δεν έχουν φωνή, να συγκρουόμαστε με ό,τι μας καταπιέζει και να προτείνουμε καλλιτεχνικές μορφές διεξόδου από τα στεγανά της σημερινής κοινωνίας.
«Θέλουμε να εκπροσωπούμε τη φωνή όσων δεν έχουν φωνή, να συγκρουόμαστε με ό,τι μας καταπιέζει και να προτείνουμε καλλιτεχνικές μορφές διεξόδου από τα στεγανά της σημερινής κοινωνίας».
Πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με το ποίημα το Ουάιλντ «Η μπαλάντα της Φυλακής του Ρέντινγκ» και πώς καταπιαστήκατε μαζί του ώστε να το αποδώσετε ως θεατρικό έργο; Φάνης: Προσωπικά είχα διαβάσει τα γνωστά έργα του Wilde, αλλά όχι το συγκεκριμένο. Η αρχική ιδέα ήταν του μπασίστα μας, του Γιώργου. Διάβασε το ποίημα και θεώρησε ωραία ιδέα να το κάνουμε τραγούδι. Σε αυτό το έργο του μεγάλου Ιρλανδού δημιουργού βρήκα ένα βάθος συγκλονιστικό. Μια προκλητική ένταση πάνω στο ζήτημα του εγκλεισμού, των ατομικών και κοινωνικών αδιεξόδων. Από καιρό θέλαμε να κάνουμε ένα concept άλμπουμ, με αρχή, μέση και τέλος, με την ιστορία να εξελίσσεται μέσα από τα τραγούδια, μα με θεατρικούς όρους. Έτσι προέκυψε ο δίσκος “Η Μπαλάντα της Φυλακής”, που εμπνέεται από το έργο του Oscar Wilde, το αφουγκράζεται, και πάει ένα βήμα πιο πέρα. Από το 2014, που κυκλοφόρησε το άλμπουμ μας, χρειάστηκε φυσικά σημαντική δουλειά και επεξεργασία σε συλλογικό επίπεδο, προκειμένου να φτάσουμε στο σημερινό αισθητικό αποτέλεσμα. Η μπάντα δούλεψε πολύ εντατικά μαζί με τον Τάσο και ειλικρινά “πήγαμε” σε σημεία που δεν φανταζόμασταν. Ειδικά ο Θανάσης εξελίχτηκε σε μοναδική περίπτωση performer.
Πού έγκειται η πρωτοπορία της παράστασης «Η μπαλάντα της φυλακής»; Τάσος: Η πρωτοπορία έγκειται σε έναν υβριδικό συνδυασμό μεταξύ θεάτρου, χορού και ζωντανής μουσικής. Μαζί με τους KollektivA αλλά και με την Χριστίνα Μητροπούλου που συνέβαλε στην μεταφορά όλου του έργου στο θέατρο καταφέραμε να “παντρέψουμε” την rock μουσική με τον σύγχρονο χορό και όλο αυτό να παρουσιαστεί ως μια θεατρική παράσταση. Επάνω στη σκηνή υπάρχουν ταυτόχρονα καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης όλοι οι καλλιτέχνες. Ηθοποιοί, χορευτές, μουσικοί και τραγουδιστές. Το θέαμα αυτού είναι πρωτοποριακό και ανοιχτό σε νέα ερεθίσματα.
«Η τέχνη δεν μπορεί να είναι πέρα κι έξω από την πολιτική»
Η τέχνη έχει και πολιτικό ρόλο; Τάσος: Κατά τη δική μου γνώμη, η τέχνη ερμηνεύει πραγματικά γεγονότα, τα σαρκάζει, τα δραματοποιεί, τα απομυθοποιεί και αναγνωρίζει τον “κίνδυνο”. Ουσιαστικά, μέσα από την τέχνη παρουσιάζεται η αλήθεια του κάθε καλλιτέχνη αντίστοιχα. Όσον αφορά την πολιτική. Η πολιτική για μένα δε σημαίνει κόμματα όπως συνηθίζεται να νοηματοδοτείται στη χώρα μας. Αν θέλετε, η πολιτική είναι άκρως απολιτική. Αντανακλά την τάση για δράση, για αλλαγή,για επιλογές και αποφάσεις. Αν λοιπόν πολιτική σημαίνει δρω, αλλάζω τότε ναι,η τέχνη έχει πολιτικό ρόλο.
Η παράσταση είναι εμπνευσμένη από το ποίημα το Όσκαρ Ουάιλντ «Η μπαλάντα της Φυλακής του Ρέντινγκ»
Φάνης: Η πολιτική δεν είναι παρά η οργανωμένη γνώμη κάθε τάξης απέναντι στο ζήτημα της εξουσίας. Κακώς τη θεωρούμε παρωχημένη έννοια, καθώς εκεί -και στην οικονομία- κρύβονται τα κλειδιά πολλών κοινωνικών “αινιγμάτων”. Τα κόμματα εκφράζουν απλά αυτή την ταξική οργάνωση ιδεών και αντιπαράθεσης. Η δε τέχνη αποτελεί αντανάκλαση της αντικειμενικής πραγματικότητας μέσα από τις ιδέες και τον ψυχισμό του καλλιτέχνη. Επομένως η τέχνη δεν μπορεί να είναι πέρα κι έξω από την πολιτική. Επηρεάζει και επηρεάζεται. Κυρίως όμως ο ρόλος της αληθινά προοδευτικής τέχνης είναι να διαχειρίζεται το κοινωνικό συναίσθημα. Να εμπνέει, να ωθεί, να στηρίζει τις ανατρεπτικές τάσεις.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια των KollektivA? Φάνης: Έχουμε ήδη ξεκινήσει τη δημιουργία του επόμενου δίσκου μας. Οι συνθέσεις είναι έτοιμες και σε λίγο ολοκληρώνουμε την προπαραγωγή. Λογικά μέσα στην Άνοιξη θα έχουμε το release. Οπωσδήποτε ένα μεγάλο live κάπου εκεί και αρκετές συναυλίες το καλοκαίρι. Παράλληλα, ανοιχτά είναι πολλά ενδεχόμενα για τη συνέχεια της παράστασης.