Παίρνω την μπλε γραμμή του μετρό, κατεβαίνω στη στάση Κεραμεικός, κατευθύνομαι προς τον Βοτανικό, διασχίζω περπατώντας αρχικά τις γραμμές του τρένου και στη συνέχεια κάποιους δρόμους που δεν θυμίζουν και πολύ τη σύγχρονη Αθήνα, ώσπου φτάνω στο νούμερο 7 της οδού Πύδνας. Εκεί, ο χώρος τέχνης και πολιτισμού BETON 7 φιλοξενεί την έκθεση με τον ευρηματικό τίτλο BAD PAINTING-Αναξιόπιστες Αστικές Μαρτυρίες.
Στο δελτίο τύπου σημειώνεται ότι τα έργα που εκτίθενται, «ασυμβίβαστα και άμεσα (…) διατηρούν μια ισχυρή αναφορικότητα στην αστική κουλτούρα και την καθημερινή εμπειρία.» Ζητάω από τον James Συμπούρα, που επιμελείται της έκθεσης για λογαριασμό του Contemporary Art Showcase Athens, να μου σχολιάσει αυτή τη φράση και να μου εξηγήσει ποιο είναι το συνεκτικό στοιχείο της έκθεσης και πώς το εκφράζει καθένας από τους τέσσερεις ζωγράφους που συμμετέχουν.
Ο James Συμπούρας, εκ των επιμελητών της έκθεσης
«Η έκθεση BAD PAINTING | Αναξιόπιστες Αστικές Μαρτυρίες έχει σκοπό να προκαλέσει έναν διάλογο γύρω από την σύγχρονη ζωγραφική, που προέρχεται από νέους, ανερχόμενους εικαστικούς, σε μια εποχή που το μέσο αντιμετωπίζεται με έναν σχετικό δισταγμό», μου λέει. «Θελήσαμε να αποδείξουμε ότι η ζωγραφική μπορεί να είναι επίκαιρη, αντιδραστική, αντισυμβατική, και να σχολιάζει με ευθύτητα τις κοινωνικές, διαπροσωπικές και εσωτερικές καταστάσεις που συνθέτουν την καθημερινή εμπειρία. Η ζωγραφική που προέρχεται από νέους εικαστικούς των χρόνων της κρίσης στην Ελλάδα έχει αποκοπεί από την εμπορικότητα λόγω των καταστάσεων, έχει μεστώσει και έχει πάρει ενδιαφέρουσες κατευθύνεις μέσα στην απομόνωση της, ως αποτέλεσμα της σκληρής πραγματικότητας που αντιμετωπίζει η νέα γενιά Ελλήνων ζωγράφων. Οι τέσσερεις ζωγράφοι, πέρα από τις αντιθέσεις των προσεγγίσεων τους, έχουν από κοινού μια ενημερωμένη, λειτουργική σχέση στην δουλειά τους με τα ιστορικά ρεύματα της ζωγραφικής, και μια τάση ελευθεριακής δομικής συνδιαλλαγής με αυτά. Το χαρακτηριστικό αυτό, μαζί με την βαθύτατα προσωπική προσέγγιση, με όλες τις αντιφάσεις που δημιουργούνται, σηματοδοτεί την ζωγραφική του καιρού μας, και αυτό επιχειρήσαμε να αναδείξουμε μέσω της επιλογής των έργων για την έκθεση. Συναντιούνται εδώ έργα με επιρροές από την street art, την γραφιστική, τον νέο-εξπρεσιονισμό, μέχρι το μπαρόκ και την φλαμανδική σχολή.»
Διαλέγοντας το αγαπημένο μου έργο από κάθε καλλιτέχνη, ζητώ από τον δημιουργό του να μου κάνει ένα σύντομο σχόλιο και να μου εξηγήσει πώς, κατά τη γνώμη του, εντάσσεται στο concept της έκθεσης.
Εurope after the rain and before the wave , του Λυκούργου Πορφύρη
Λυκούργος Πορφύρης: «Στο Εurope after the rain and before the wave παρουσιάζονται με ειρωνεία αλλά και με χιουμοριστική διάθεση τα «ανεπίσημα» αίτια της ανόδου της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Ανεπίσημα χαρακτηρίζω τα αίτια που δεν σχετίζονται άμεσα με το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι.
Η επαναλαμβανόμενη προβολή των εικόνων από τα κρεματόρια, που χάνουν την αξία τους σαν ντοκουμέντα και αρχίζουμε να τις παρατηρούμε απλώς σαν φόρμες, τα βίαια video games, τα μονοπώλια, οι συνωμοσιολογικές θεωρίες που καταλήγουν να στοχοποιούν τις εβραϊκές κοινότητες είναι μερικά μόνο από αυτά.
Όλα τα παραπάνω αποδίδονται με μια πληθωρικότητα στη γραφή αλλά και στη διαχείριση της ίδιας της ζωγραφικής επιφάνειας, αναπόφευκτα επηρεασμένα από την αντίστοιχη πληθωρικότητα των σύγχρονων αστικών κέντρων. Επιπλέον, τα προαναφερθέντα «ανεπίσημα» αίτια για την άνοδο της ακροδεξιάς λαμβάνουν χώρα κυρίως στο αστικό περιβάλλον».
Οι άθλιοι της Γραμμής 3, του Αριστομένη Θεοδωρόπουλου
Αριστομένης Θεοδωρόπουλος: «Το έργο Οι άθλιοι της Γραμμής 3 δεν είναι παρά μια καταγραφή της αθηναϊκής, και όχι μόνο, μιζέριας και εξαθλίωσης που δυστυχώς καλά κρατεί ακόμα. Η ιδέα «έπαιζε» στο μυαλό μου από πολύ παλιά, καθώς είχα παρατηρήσει ότι τα μέσα μεταφοράς είναι ίσως ο μόνος χώρος όπου κανείς μπορεί να δει συνωστισμένους ανθρώπους κάθε τύπου – και συγκεκριμένα στον πιο κεντρικό συρμό, στην Γραμμή 3».
My umbilical, του Κωνσταντίνου Λιανού
Κωνσταντίνος Λιανός: « Το έργο My umbilical είναι ένα από τα έργα του 2013, όταν ήμουν ακόμα φοιτητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Την περίοδο εκείνη θα μπορούσα να πω πως αντιμετώπιζα κάθε προβληματισμό μου ξέχωρα , σαν να έκανα διάσπαρτες και μεμονωμένες διατυπώσεις (συνήθως και πολύ αυστηρά δομημένες) διαφόρων προβληματισμών και ερωτημάτων μου σε κάθε πίνακα ξεχωριστά. Βέβαια, βλέποντάς τα τώρα με μία πιο νηφάλια ματιά, διακρίνω μία γενικότερη συνοχή . Στην περίπτωση του πίνακα αυτού απεικονίζω έναν γενικότερο προβληματισμό μου γύρω από τις διαπροσωπικές αλληλεξαρτήσεις που υπάρχουν ανάμεσά μας , πηγαίνοντας πίσω και φτάνοντας στην σχέση μου με τους γονείς μου, εκεί που όλα δείχνουν τόσο απλά αλλά και τόσο δυσνόητα.
Η έκθεση ξεκίνησε αρχικά ως μια συζήτηση ανάμεσα στον Λυκούργο Πορφύρη και εμένα, που είχε ως πυρηνικό της προβληματισμό την ζωγραφική σήμερα και το πώς αυτή μετεξελίσσεται. Έτσι, στήθηκε τόσο πάνω στις αντιθέσεις μας όσο και στις υποβόσκουσες κοινές μας οπτικές. Δημιουργήθηκε μία έκθεση –πλατφόρμα επικοινωνίας μεταξύ των φαινομενικά ετερόκλιτων ζωγραφικών μας προσεγγίσεων. Είναι η ζωγραφική το παραγκωνισμένο μέσω της σύγχρονης τέχνης; Η έκθεση δεν ευαγγελίζεται κάποιου είδους απάντηση σε αυτό το ερώτημα, αλλά σίγουρα είναι μία ζωντανή έκθεση γεμάτη αντιθέσεις. Η δουλειά μου, με τις αναφορές της τόσο στα κόμικς και την τέχνη του δρόμου όσο και σε κλασικά και μοντέρνα ρεύματα της ζωγραφικής, εντάσσεται στην έκθεση για να αντιπαρατεθεί αλλά και να συνδιαμορφώσει με τις υπόλοιπες δουλειές. Τα συμπεράσματα -αν υπάρξουν- δικά σας».
Έργο του Δημήτρη Χουρδάκη
Στην έκθεση συμμετέχει επίσης ο Δημήτρης Χουρδάκης, ο οποίος αποφεύγει διακριτικά να σχολιάζει τα έργα του.
Φεύγοντας από το BETON7, κρατάω ακόμη τις εικόνες τους στο μυαλό μου. Ακολουθώ την αντίστροφη διαδρομή και ξαναπαίρνω το μετρό από τον Κεραμεικό. Μέσα στο βαγόνι, παρατηρώ τους συνεπιβάτες μου και την αντανάκλασή μου στο τζάμι και αναρωτιέμαι, αυτή τη φορά, μήπως είμαστε κι εμείς φιγούρες σε πίνακα του Θεοδωρόπουλου.
Info: Ώρες λειτουργίας έκθεσης: Δευτέρα έως Παρασκευή 14.00-20.30 | Σάββατο 14.00-18.00 | Κυριακές κλειστά
Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού ΒΕΤΟΝ7: Πύδνας 7, (στάση Μετρό “Κεραμεικός”) Βοτανικός
Τηλέφωνο: 210-7512625