Η μέρα που θα δούμε, επιτέλους, από κοντά στη χώρα μας τους Arctic Monkeys δεν αργεί. Τα setlist από τα live της τελευταίας τους περιοδείας έχουν αναρτηθεί παντού και το σίγουρο είναι ότι και στην Αθήνα θα απολαύσουμε πολλά κομμάτια που έχουμε αγαπήσει μέσα από όλες τους τις κυκλοφορίες. Έχω κάνει ενδελεχές ψάξιμο και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η βραδιά θα περιλαμβάνει απ’ όλα. Κοπάνημα, δάκρυ, sing-a-long, χάσιμο, δεν θα λείψει κάτι. Αν θέλετε να είστε προετοιμασμένοι για κάποια από όσα πρόκειται να σας συμβούν αλλά και εκείνοι που θα έχουν πάντα μια έξυπνη ατάκα να πουν για να δείξουν τις γνώσεις τους για τη μπάντα, σας έχω ετοιμάσει μια μικρή λίστα με τα απαραίτητα. Βασίζεται στα τραγούδια που είναι πραγματικά απίθανο να λείψουν από τη βραδιά αλλά και στις προηγούμενες εμπειρίες μου από πολλά live του συγκροτήματος που έχω παρακολουθήσει στο παρελθόν. Κρατήστε σημειώσεις και… ραντεβού στα γρασίδια της Μαλακάσας. Σας θέλω πωρωμένους.
Μια παράδοση που έχει σπάσει πραγματικά ελάχιστες φορές, είναι ότι το “Brianstorm” παίζεται στο πρώτο εικοσάλεπτο του σετ τους. Δεύτερο, τρίτο ή τέταρτο κομμάτι. Αυτό σημαίνει ότι αν το προηγούμενο track σάς έχει πάει χαλαρά (που συνήθως έτσι συμβαίνει), μπορεί ξαφνικά να βρεθείτε από το front of the house στο μπροστινό κάγκελο όταν σκάσει το ανεπανάληπτο κιθαριστικό riff στη διαπασών από τα ηχεία. Να είστε προετοιμασμένοι, να κρατάτε γερά τα χέρια των διπλανών σας και αν αυτό δεν πιάσει, αφήστε την «καταιγίδα» να σας παρασύρει. Το πολύ-πολύ να κάνετε αγκαλίτσες με τον Turner στη σκηνή. Το τραγούδι αυτό είναι τόσο καταιγιστικό και έχει στιγματίσει τόσο πολύ την επιτυχία της μπάντας, που το 2017, όταν στην Αγγλία περίμεναν μια μεγάλη καταιγίδα, της έδωσαν την επίσημη ονομασία Brianstorm. Το συγκρότημα ανταποκρίθηκε με ένα tweet, ζητώντας από τον κόσμο να προσέχει εκείνες τις μέρες. Οι στίχοι του είναι εμπνευσμένοι από έναν παράξενο φαν τους που είχε καταφέρει να εισχωρήσει στο καμαρίνι τους μια φορά που είχαν παίξει στην Ιαπωνία. Τους κοιτούσε με τέτοιο τρόπο που έμοιαζε να προσπαθεί να διαβάσει το μυαλό τους και να τους κάνει μάγια. Ναι, είναι αρκετά spooky όλο αυτό, ισχύει. Κι έλεγα, τι να κάνω για να μου γράψει ο Alex τραγούδι.
Μην ξεχάσετε να παρατηρήσετε τα ντραμς καλά. Και δεν εννοώ μόνο το αεροπλανικό παίξιμο του Matt Helders. Ο εκρηκτικός ντράμερ (ο οποίος έχει δηλώσει ότι τον έχει εμπνεύσει στο παίξιμό του ο συγχωρεμένος John Bonham των Led Zeppelin) έχει τη συνήθεια να «γράφει» συνθήματα με μαύρη μονωτική ταινία πάνω στην κάσα. Στο παρελθόν έχουμε δει φράσεις όπως: “Guilty Feet Have Got No Rythm”, “The Funk Might Fracture Your Nose”, “Agile Beast”, “Missing” κα. Κάντε ζουμ με τα κινητά αν είστε μακριά από τη σκηνή. Όσο για το τι κάνει ο Matt πίσω από τα ντραμς, θα σας πω μόνο αυτό, ο ίδιος αποκαλεί τον εαυτό του “βιονικό ντράμερ” αφού από τότε που έσπασε το αριστερό του μπράτσο και έβαλε λάμα, έχει πάει το παίξιμό του σε άλλο level. Όντως.
Το κομμάτι “505” που δεν λείπει ποτέ από τα setlist τους (και ξεκινάει με το χαρακτηριστικό οργανικό sample από το soundtrack του Ennio Morricone για την ταινία The Good, The Bad and The Ugly), είναι δικαίως ένα από τα πιο αγαπημένα όλων των φαν τους και είναι και αυτό που έπαιξαν στην Αθήνα ο Turner με τον Miles Kane όταν μας επισκέφθηκαν με τη δική τους μπάντα, τους The Last Shadow Puppets, προκαλώντας υστερία στον κόσμο που πήγε στη Μαλακάσα εκείνη την ημέρα. Κάτι που ίσως δεν γνωρίζουν όλοι, είναι ότι ο Miles παίζει κιθάρα στη στούντιο ηχογράφηση του τραγουδιού όπως αυτή κυκλοφόρησε επίσημα. Παρεμπιπτόντως, ο ίδιος εμφανίζεται την ίδια ημέρα με τους ΑΜ στο Rockwave. Πού θέλω να καταλήξω; Στο ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ανέβει στη σκηνή μαζί τους (όπως έχει κάνει πολλές φορές άλλωστε στο παρελθόν) και να γίνει της ζουρλής.
Το μελωδικό “Cornerstone” είναι ένας φόρος τιμής προς τον φολκ βρετανό τραγουδοποιό, ποιητή και δημοσιογράφο Jake Thackray που απεβίωσε το 2002 και είναι και το τραγούδι που προσφέρει πάντα στα live τους μια από τις καλύτερες sing-a-long στιγμές. Ο Thackray λοιπόν είχε έναν παράξενο, πολύ δικό του τρόπο να μιλάει και να απαγγέλλει. Για την ακρίβεια τόσο ιδιαίτερο και πομπώδη -με έμφαση στο ρο-, που οι νεότερες γενιές περνούσαν ώρες μπροστά στο BBC να τον παρακολουθούν χωρίς να μπορούν να συγκρατήσουν τα γέλια τους. Στο video clip του τραγουδιού, ο Turner φοράει ένα κόκκινο/κοραλί μάλλινο ζιβάγκο (πιστό αντίγραφο εκείνου που φορούσε συχνά ο μακαρίτης) και τραγουδάει κοιτώντας με έμφαση στο φακό, κάνοντας θεατρινίστικα σκέρτσα, ακριβώς όπως έκανε και ο Thackray. Στη live εκτέλεση του κομματιού πάντως είναι, συνήθως, πιο ήρεμος και αφήνει τον κόσμο να τα δώσει όλα.
Το “Crying Lightning” το είχα ακούσει για πρώτη φορά ζωντανά, σε ένα gig της τελευταίας στιγμής που έκαναν τον Αύγουστο του ‘09 στο Brixton Academy, λίγο μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ Humbug. Εκείνο το βράδυ τους έκανε support (!) η μπάντα Them Crooked Vultures του Josh Homme και οι Monkeys άνοιξαν το live τους με το “Red Right Hand” του Nick Cave. Όλα αυτά τα γράφω για να ζηλέψετε όπως καταλάβατε, το θέμα μας είναι το “Crying Lightning” που από τότε συμπεριλαμβάνεται πάντα στα setlist τους. Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι ένα από τα αγαπημένα των μελών του συγκροτήματος και ήταν και το πιο αγαπημένο τους κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης του άλμπουμ στο οποίο έχει κάνει την παραγωγή ο Josh Homme. Ανήκει στην κατηγορία combo «ξεσάλωμα VS σινγκαλόνγκα» γι’ αυτό μάθετε τους στίχους καλά.
Το “I Bet You Look Good On The Dancefloor” δεν λείπει επίσης ποτέ από κανένα setlist τους και πιθανότατα δεν θα λείψει ποτέ στο μέλλον αφού πρόκειται για ένα από τα πιο δυνατά τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ για ανελέητο κοπάνημα στο moshpit (ιδίως το τελευταίο ξέσπασμα του κομματιού έχει ζήσει -και συνεχίζει να ζει- μεγάλες wall of death στιγμές) και ας είναι αυτό που ο Alex Turner αγαπά λιγότερο από τη δισκογραφία τους. Γιατί του συμβαίνει αυτό; Επειδή, όπως λέει, οι στίχοι του είναι χαζοί. Ένας από αυτούς τους στίχους μάλιστα είναι μια αναφορά στο τραγούδι “Rio” των Duran Duran, (“Your name isn’t Rio but I don’t care for sun”). Σας θέλω και εδώ προετοιμασμένους για ξαφνικό «πέταγμα» στον αέρα γιατί πρόκειται για μία από τις πιο εκρηκτικές στιγμές στα live τους. Για να καταλάβετε το πάθος που επικρατεί συνήθως εκείνη την ώρα, η ηθοποιός Emma Thompson που βρέθηκε μια φορά στο moshpit συναυλίας τους και πήγαινε πάνω-κάτω από το σπρώξιμο, δήλωσε μετά: «α, εδώ θα πεθάνω λοιπόν, πάντα αναρωτιόμουν πότε θα συμβεί αλλά δεν είχα φανταστεί αυτό». Εντάξει, υπερβολική κι αυτή, τίποτα δεν έπαθε. Εγώ πάντως λέω να μοσάρω και βοήθειά μας.
To “R U Mine” το οποίο κλείνει τα περισσότερα encore στα φετινά τους live, γράφτηκε το 2012. Ήταν μία περίοδος που είχαν εξαντληθεί από την περιοδεία για το άλμπουμ Suck It And See και τους ζητήθηκε να παίξουν support στις συναυλίες των Black Keys. Είχαν βαρεθεί να παίζουν συνέχεια το ίδιο υλικό και αποφάσισαν ότι ήθελαν ένα νέο κομμάτι που θα ξεσηκώνει τον κόσμο που εκείνη την ώρα θα φτάνει στον χώρο της συναυλίας και θα βολτάρει τρώγοντας χοτ ντογκ και πίνοντας μπύρες. Και τα κατάφεραν. Το τραγούδι συγκαταλέγεται ανάμεσα στα τρία πιο ακουσμένα από το άλμπουμ τους ΑΜ, μαζί με τα “Do I Wanna Know” και “Why You’d Only Call Me When You’re High?” Ο εναρκτήριος στίχος του “I’m a puppet on a string” είναι από τους πιο τραγουδισμένους στίχους του Turner.
Στην εμφάνιση των The Last Shadow Puppets στο Rockwave πριν από δύο χρόνια, κάποιος από το κοινό, επάνω στο τσακίρ κέφι, εκσφενδόνισε ένα burger στον αέρα, το οποίο προσγειώθηκε στα πόδια του Alex Turner. Για καλή μας τύχη, ο άνθρωπος είχε χιούμορ (σε αντίθεση με τον Brian Molko των Placebo που μετά τη ρίψη ενός πλαστικού μπουκαλιού σε ένα live τα μάζεψε και έφυγε από τη σκηνή) και συνέχισε να τα δίνει όλα αφού έκανε αρκετά αστειάκια με το μισοφαγωμένο μπέργκερ. Για την ακρίβεια μόνο γλυκό έρωτα δεν του έκανε. Τι προσπαθώ να πω μέσω αυτής της χαριτωμένης ιστορίας; Ότι καλό θα είναι τα φαγητά που θα σας μείνουν, να τα πετάξετε στον κάδο και όχι επάνω του πάλι. Επειδή αντέδρασε καλά μία φορά αυτό δεν σημαίνει ότι θα έχει πάντα διάθεση για πλάκα στις καφρίλες. Αφήστε που μπορεί να υπάρχουν άλλοι δίπλα σας που θα πεινάνε και θα λιγουρεύονται το μπιφτέκι σας. Εγώ ας πούμε. Άντε καλή μας διασκέδαση.