Μέχρι στιγμής το 2017 έχει υπάρξει αρκετά γενναιόδωρο δισκογραφικά: οι «παλιοί» στις περισσότερες των περιπτώσεων έδειξαν ότι «το έχουν» ακόμη (Magnetic Fields, Slowdive, Mark Lanegan, Afghan Whigs) και «τα μαύρα» συνεχίζουν την ανοδική τους πορεία, τόσο στο hip hop (Kendrick Lamar, Vince Staples, Loyle Carner) όσο και σε πιο «πειραγμένα» πράγματα (Thundercat, Sampha). Στα indie λημέρια όταν τα πράγματα δεν διχάζουν (Arcade Fire) όλα φαίνεται να βαίνουν καλώς (Fleet Foxes, The New Pornographers, Feist) ενώ κι ο πειραματισμός καλά κρατεί με εντυπωσιακά πολλές φορές αποτελέσματα (Arca, Actress, GAS). Κι ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα. Αυτοί είναι οι δίσκοι που δεν βλέπουμε την ώρα να κυκλοφορήσουν μέχρι το τέλος της χρονιάς.
Ο James Murphy δίνει συνεντεύξεις επί συνεντεύξεων και συνεχίζει να χτίζει τον μύθο για τον “comeback” δίσκο της μπάντας που έρχεται την πρώτη μέρα του φθινοπώρου. Τα τρία πρώτα κομμάτια από το δίσκο (το ομώνυμο, “Call the Police” και “Tonite”) αποτελούν παραπάνω από καλούς οιωνούς και δημιουργούν την προσδοκία ότι το American Dream θα σταθεί με το παραπάνω στο ύψος της φήμης της μπάντας.
Ενώ η σύζυγος του frontman της μπάντας, Kip Berman, εγκυμονούσε, τον έζωσαν τα φίδια και αποφάσισε να το ρίξει στο γράψιμο για να έχει έτοιμο τον δίσκο πριν πιάσει τα μπιμπερό. Την ηλιόλουστη indie pop μελωδία του πρώτου single, συνοδεύει ο στίχος “I wanted to die with you”. To die by your side is such a heavenly way to die και τα ρέστα που λέει και ο «Μεγάλος».
Δισκογραφική επιστροφή 28 χρόνια μετά από το κύκνειο άσμα τους (Ghost Stories) και 35 μετά από The Days of Wine and Roses. Θα το «λιώσουμε» εν όψει της συναυλίας τους στις 4 Νοεμβρίου.
Όπως είπαμε και εδώ, τα δύο πρώτα κομμάτια από τον δίσκο, “Guilty Party” και “The System Only Dreams In Total Darkness” δεν ενθουσίασαν και ιδιαίτερα. Έλα όμως που μετά έβγαλαν το παραπάνω διαμαντάκι και τώρα μας δίχασαν. Λίγες μέρες μένουν ακόμη για να το ακούσουμε ολόκληρο και να αποφανθούμε.
Κυκλοφορεί αισίως τον 15ο δίσκο της που σύμφωνα με την ίδια επικεντρώνεται στη δύναμη της φύσης και την επίδρασή της στον άνθρωπο. Οι φυσιολάτρεις παρακαλούνται να πατήσουν play.
Για όσους ήμασταν στο Ηρώδειο, ο Dave Grohl απέδειξε περίτρανα ότι πέραν από «drummer των Nirvana» κατέχει επάξια και τον τίτλο «χαρισματικός frontman». Στη σκιά της Ακρόπολης έπαιξε και 4-5 καινούργια κομμάτια που για να λέμε την αλήθεια δεν μας εντυπωσίασαν, όμως περιμένουμε να δούμε αν στον υπόλοιπο δίσκο οι Foo ακούγονται…concrete and gold ή αν «γέρασαν» και μουσικά όπως στο παραπάνω βίντεο.
Ο Ariel Pink αφιερώνει τον πρώτο του δίσκο μετά το pom pom του 2014 στον μουσικό Bobby Jameson που «έφυγε» το 2015:«Το βιβλίο και η ζωή του είχαν τέτοιο αντίκτυπο σε μένα που ένιωσα την ανάγκη να του αφιερώσω τον τελευταίο μου δίσκο». Tο lo-fi και το πρώτο single του δίσκου “Another Weekend” πολύ μας αρέσει.
Πολύ πριν η Lana Del Rey γίνει hot topic και προσθέσει στις αιθέριες μελωδίες και τα γυναικεία φωνητικά χολυγουντιανή χρυσόσκονη, dream pop μπάντες όπως οι Mazzy Star αποτελούσαν το ιδανικό soundtack για μελαγχολικά απογεύματα. Και επειδή δεν έχουμε περάσει και λίγα από αυτά, συνεχίζουμε να παρακολουθούμε την frontwoman τους Hope Sandoval που παρέα με τον Colm Ó Cíosóig των My Bloody Valentine (σε αυτούς χρωστάμε τα πιο ζόρικα απογεύματα) επανέρχονται ένα χρόνο μετά το Until The Hunter με ένα EP με παλαιότερο ακυκλοφόρητο υλικό.
In GY!BE we trust και αναφωνούμε προκαταβολικά Allelujah! Don’t Bend! Ascend!, όπως και αυτοί προ πενταετίας. Αμήν.
Η παρέα του Brandon Flowers, ακολουθεί σταδιακά τον πιο dance pop δρόμο όπως και τόσες άλλες radio-friendly και stadium rock μπάντες πριν από αυτούς. Θα τους τιμήσουμε γιατί δεν το κρύβουμε ότι μας άρεσαν πολύ το καλοκαίρι στο Ejekt.
O «μεγάλος» της trip hop σχολής επιστρέφει με ένα album που γράφτηκε στην Μόσχα και ηχογραφήθηκε στο Βερολίνο και θα κυκλοφορήσει από το προσωπικό του label, False Idols. Στο παραπάνω track ενώνει τις δυνάμεις του με την Martina Topley-Bird, μετά από 15 χρόνια και τη συνεργασία τους στο ντεμπούτο του Maxinquaye –ένα δίσκο-σταθμό για το είδος.
Προ διετίας με ένα τρίωρο jazz ντεμπούτο αποθεώθηκε από Μέσα όπως το Pitchfork και από κοινό που συνήθως έχει «αλλεργία» στο είδος. Μένει να ακούσουμε και το επερχόμενο παραπάνω ep του για να δούμε αν τελικά θα συνεχίσει το σερί.
Ο Liam χαράζει τη δική του σόλο πορεία, με το πρώτο single από το ντεμπούτο του, “Heart of Glass” να μην αποτελεί παρά εύπεπτο ραδιοφωνικό hit. Το δε παραπάνω κομμάτι μας θυμίζει λίγο παραπάνω τους ύστερους Oasis. Το παραδεχόμαστε: μια φορά team Gallagher, για πάντα team Gallagher.
Αφού «τσίμπησε» το Grammy για τον Δίσκο της Χρονιάς με το Morning Phase, ο “cooler-than-cool” κύριος Campbell επιστρέφει με το Colors. Στην καρέκλα του παραγωγού κάθεται ο Greg Kurstin, δεκαπέντε χρόνια μετά την τελευταία συνεργασία τους στα πλαίσια της περιοδείας για το Sea Change.
Ο πάλαι ποτέ Billy, ενώ γράφει την αυτοβιογραφία του (που σύμφωνα με δηλώσεις του, αναμένεται…επικών διαστάσεων) κυκλοφορεί το δεύτερο σόλο album του σε παραγωγή του Rick Rubin. Μένει να μας επιβεβαιώσει και τις φήμες για επανένωση του αρχικού line-up των Smashing Pumpkins.
Δεν πα’ να κουβαλάς τον τίτλο του frontman των Led Zeppelin; Μπορείς στα 69 σου χρόνια να συνεχίζεις να βγάζεις δίσκους, να φλερτάρεις με την americana και γιατί όχι, να το κάνεις και πολύ καλά. Απτόητος σαν να λέμε.
Αν δεν ξέρετε τον παραπάνω κύριο, πρόκειται για τον frontman των Parquet Courts. Κι αν δεν ξέρετε τους Parquet Courts, τρέξτε να τους μάθετε, μιας και πέρυσι κυκλοφόρησαν έναν από τους πιο ενδιαφέροντες δίσκους της χρονιάς, το Human Performance και ακούγονται σαν τα millenial παραπαίδια του David Byrne. Ο Savage που λέτε, ερωτοχτυπήθηκε και αποφάσισε να καταπιαστεί με το μυστήριο του ρομαντισμού σε 10 κομμάτια. Από την πρώτη γεύση φαίνεται ότι ρίχνει μία πιο ενήλικη μουσική ματιά στα πράγματα.
Ο πάλαι ποτέ κιθαρίστας των War On Drugs και η χαριτωμένα κυνική Αυστραλέζα τραγουδοποιός που έχει κάνει το «μπαμ» την τελευταία διετία στο «πιτσφορκικό» κοινό φαίνεται ότι έχουν δέσει για τα καλά, καθώς, πέρα από την περιοδεία που ετοιμάζουν, έχουν έτοιμο και το παραπάνω album-συνεργασία για το οποίο μίλησαν στο Rolling Stone. Στο πρώτο πάντως single ακούγονται τόσο αχώριστοι όσο δείχνουν.
Οι A Tribe Called Quest με το περσινό We Got It from Here… Thank You 4 Your Service διεκδίκησαν για αρκετούς μία θέση στα καλύτερα albums της χρονιάς. Οι Public Enemy με το φετινό self-released (και αποκλειστικά σε ψηφιακή μορφή) Nothing Is Quick In The Desert απέδειξαν ότι έχουν ακόμη αρκετή από την ενέργεια που έρεε στα αυλάκια του Fear of a Black Planet. Άραγε οι Wu-Tang στον νέο τους δίσκο να τριτώσουν το σερί των ολντσκουλάδων;
Aνθεμικά ρεφρέν, power pop συγχορδίες, pop punk attitude και λίγη ανεμελιά τη χριεαζόμαστε που και που, ειδικά από τους πρωτομάστορες Weezer που κυκλοφορούν τον ενδέκατο δίσκο τους. Τι εννοείς δεν την βρίσκεις πια με τα American Pie;
H star των ημερών που σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο και που κατέχει περίπου το μισό newsfeed στα social media αποτελεί μία από αυτές τις περιπτώσεις όπου μία ταλαντούχα, μαζεμένη και καθώς πρέπει τραγουδίστρια (με country πρόσημο στην προκειμένη) μετατράπηκε σε ζόρικη γκόμενα που δεν σηκώνει και πολλά. Όπως και να ‘χει, πέρα από την αποδοχή του «λαού», τράβηξε μέχρι και την προσοχή κριτικών όπως ο Robert Christgau. Πολύ θα θέλαμε να δούμε τι θα πει και ο “Dean of american rock critics” για τη νέα στροφή του κοριτσιού που πλέον έχει ένα κάποιο…reputation.
O Moz κυκλοφορεί νέο δίσκο με τίτλο Low In High School. Στις 10 Νοεμβρίου θα παίξει στο Hollywood Bowl Arena μαζί με τον Billy Idol. Το show είναι ήδη sold out και προστέθηκε και δεύτερη ημερομηνία στις 11 Νοεμβρίου. ΣΥΓΓΝΩΜΗ, ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΠΑΘΑΤΕ ΑΜΟΚ;
Φαίνεται ότι ο Bono αν και απείρως απορροφημένος στο να περιφέρει την περσόνα του, βρίσκει χρόνο να κάνει ακόμα δίσκους. Tα «τραγούδια της εμπειρίας» (μετά από το Songs of Innocence του 2014) έρχονται μεν το Δεκέμβριο, αλλά το πρώτο single “You Are The Best Thing Me” θα κυκλοφορήσει στις 8 Σεπτεμβρίου. Όσοι σκληροπυρηνικοί, προσέλθετε.
Bruce Springsteen – Το Αφεντικό περιοδεύει απτόητος στα 67 του και φαίνεται ότι αφήνει για λίγο στην άκρη τους E Street Band για να κυκλοφορήσει μέσα στη χρονιά μία σόλο δουλειά. Bruce, μήπως μετά την κυκλοφορία της αυτοβιογραφίας σου, Born To Run, σε έπιασαν τα υπαρξιακά και κλείστηκες στον εαυτό σου;
Paul McCartney – Άλλος ένας απτόητος της «παλιοσειράς», το θρυλικό σκαθάρι αφού επέστρεψε στην Capitol Records, κλειδαμπαρώθηκε στο στούντιο με τον Greg Kurstin και περιμένουμε να δούμε με τι υλικό θα βγει από εκεί μέσα.
Bjork – To ισλανδικό ξωτικό όπως ανακοίνωσε θα επιστρέψει με νέο υλικό πολύ σύντομα. Περισσότερες λεπτομέρειες για το follow up album του Vulnicura (2015) δεν είναι ακόμη γνωστές, πάντως ξέρουμε από την ίδια είναι αυτό:
Spiritualized – Είκοσι χρόνια μετά το magnum opus τους Ladies and Gentlemen We Are Floating In Space και πέντε μετά την τελευταία τους δουλειά, Sweet Heart Sweet Light, οι space rockers θα επιστρέψουν μέσα στη χρονιά, όπως ανακοίνωναν ήδη σε tweets τους από πέρυσι. We can’t help falling in love.
St.Vincent – Η Anne Clarck έχει δηλώσει ότι έχει αρκετό υλικό για τρεις δίσκους και προσθέτει συνεχώς ημερομηνίες στην περιοδεία της, Fear The Future, ωστόσο το μόνο δείγμα που έχουμε ως τώρα είναι το κομμάτι “New York”. Αναμένουμε περισσότερα.
Kanye West – Turbo Grafx 16 – Μετά το σαρωτικό περσινό The Life of Pablo, o σύζυγος της κυρίας Kim Kardashian μας διαβεβαίωσε τον Φλεβάρη για τον τίτλο της επόμενης δουλειάς του κι αυτό είναι το μόνο που γνωρίζουμε ως τώρα.
My Morning Jacket – Μπορεί ο μπροστιάρης τους, Jim James να έβγαλε ίσως τον καλύτερο δίσκο του 2016, δηλαδή την αριστουργηματική μουσική αποτύπωση της 40 something κρίσης ονόματι Eternally Even, αλλά όπως δήλωσε ο ίδιος τον περασμένο Νοέμβριο στο Rolling Stone, το υλικό για το επόμενο album των MMJ μετά το The Waterfall (2015) έχει ήδη γραφτεί. Το νεότερο χειροπιαστό μουσικό νέο τους που έχουμε πάντως είναι αυτό:
Tool – Έντεκα χρόνια από το τελευταίο τους album, 10.000 Days, ο μπασίστας της μπάντας Justin Chancellor, δήλωσε στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς ότι βρίσκονται στη διαδικασία γραψίματος. Ελπίζουμε να μη χρειαστούν άλλες…10.000 days.
Vampire Weekend – Mitsubishi Macchiato – Ακόμη και με τον τίτλο του δίσκου να μην έχει κατοχυρωθεί επίσημα, ο frontman Ezra Koenig, τον Μάρτιο επιβεβαίωσε ότι ο τέταρτος δίσκος της μπάντας και πρώτος μετά τη brekthrough επιτυχία του Modern Vampires of the City (2013) βρίσκεται στο στάδιο των ηχογραφήσεων που θα ολοκληρωθούν το συντομότερο δυνατό. Αλλά ας μας τα πει ο ίδιος καλύτερα: