Πολύ κακοί άνθρωποι κάνουν πολύ κακές πράξεις στο I Care A Lot, τη μαύρη κωμωδία με πρωταγωνίστρια την Ρόζαμουντ Πάικ που εξαργυρώνει τη φήμη του ως hidden gem του τελευταίου Φεστιβάλ του Τορόντο με μια ευρεία κυκλοφορία στο Netflix. H Πάικ, σε εκπληκτικό comeback αντάξιο της υποψήφιας για Όσκαρ ερμηνείας της στο Κορίτσι Που Εξαφανίστηκε του Ντέιβιντ Φίντσερ, υποδύεται μια επαγγελματία που φροντίζει ηλικιωμένους που δεν έχουν άλλους συγγενείς. Στην πραγματικότητα, τους εκμεταλλεύεται μέχρι να καταφέρει να τους αποσπάσει και το τελευταίο περιουσιακό τους στοιχείο, έχοντας στήσει μια τολμηρή, άκαρδη απάτη. Στη μαύρη κωμωδία του Τζέι Μπλέικσον, η Πάικ είναι πιο αδίστακτη και ξεδιάντροπη από ποτέ (άρα και πιο απολαυστική) και ελίσσεται ανάμεσα σε απανωτές ανατροπές και αμφιβόλου ηθικής καταστάσεις με παγερή αποφασιστικότητα.
Αν δεν έχετε δει ακόμα την ταινία, σταματήστε να διαβάζετε εδώ και τρέξτε να αρπάξετε το τηλεκοντρόλ. Αν είστε ήδη φαν και θέλετε περισσότερες απατεώνισσες ή/και περισσότερη ψυχρή κακία, μπορείτε να καταφύγετε στις παρακάτω προτάσεις:
“Μπορούν η J.Lo και τα κορίτσια της να δώσουν ένα καλό μάθημα στα golden boys της Γουόλ Στριτ;” είχαμε αναρωτηθεί όταν η ταινία της Λορίν Σκαφάρια έκανε την έξοδό της στις ελληνικές αίθουσες. Όπως και στο I Care Α Lot, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και ο Μεγάλος Κακός είναι στην πραγματικότητα ο καπιταλισμός: μερικές έξυπνες στρίπερς παραπλανούν τους οριακά ανήμπορους από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά πλούσιους πελάτες τους και τους υπερχρεώνουν τις πιστωτικές τους, τσεπώνοντας τα κέρδη. (Βέβαια στις Επικίνδυνες Κυρίες ο στόχος είναι οι χρηματιστές που γονάτισαν την αμερικάνικη οικονομία και τη μεσαία τάξη και όχι ανυποψίαστες γριούλες που περνούν τα τελευταία χρόνια της ζωής τους παρατημένες σε οίκους ευγηρίας.) Ένα είναι σίγουρο: πέρα από οποιαδήποτε γκρίζα ζώνη της ηθικής, η αρχική είσοδος της Τζένιφερ Λόπεζ θα έπρεπε να κηρυχθεί παράνομη.
Η Μπλέικ Λάιβλι, σε ό,τι κοντινότερο στο Gossip Girl έκανε μετά το τέλος της θρυλικής σειράς, παίζει μια δημοφιλή YouTuber-μαμά που γίνεται φίλη με μια συνηθισμένη μητέρα από το σχολείο του παιδιού της (Άννα Κέντρικ) και ξαφνικά μια μέρα εξαφανίζεται. Cult classic σε ορισμένους σινεφίλ κύκλους, αυτό το camp ψυχολογικό θρίλερ του Πολ Φιγκ (Bridesmaids, Freaks and Geeks) περιλαμβάνει ένα σωρό μικρές απολαύσεις, από τις αλλαγές ρούχων της Λάιβλι και τις περαστικές εμφανίσεις διαφόρων κωμικών που δεν θα φανταζόταν κανείς μέχρι τα γαλλικά τραγούδια του soundtrack και τους παραλληλισμούς με αληθινές, πολυσυζητημένες περιπτώσεις αποκαθήλωσης διαδικτυακών “ειδώλων”.
Το τότε στραβοπάτημα της Σοφία Κόπολα έχει αποκτήσει άλλη βαρύτητα σχεδόν μια δεκαετία μετά την millennial εκδοχή της αποθέωσης του celebrity culture. Βασισμένο σε άρθρο του Vanity Fair για την ομώνυμη συμμορία, το The Bling Ring παρακολουθεί το πώς μερικοί έφηβοι έκαναν διαρρήξεις σε επαύλεις διάσημων σταρ, όπως η Πάρις Χίλτον, για να κλέψουν τα ακριβά τους ρούχα και κοσμήματα, με τη βοήθεια του Ίντερνετ και της συνεχούς ενημέρωσης για το πού βρίσκονται (=παρτάρουν) οι επώνυμοι του Λος Άντζελες. Η Έμμα Γουάτσον του Χάρι Πότερ είναι ταιριαστά κενή στον πιο ζουμερό μετα-ερμιονικό ρόλο της.
Μια από τις καλύτερες ταινίες της περσινής χρονιάς (το είπαμε όχι μια, αλλά δύο φορές), το Bad Education βασίζεται στο πραγματικό σκάνδαλο υπεξαίρεσης εκατομμυρίων από διευθυντή δημόσιου σχολείου στο Νιου Τζέρσεϊ, τον οποίο υποδύεται ο Χιου Τζάκμαν με ολόσωστη δόση γοητευτικού προσωπείου και γλοιώδους υπόνοιας. Συνεργός του είναι το δεξί του χέρι και η δεύτερη στην ιεραρχία της σχολικής διοίκησης (Άλισον Τζάνεϊ), που μέχρι να ξεσκεπαστεί προσφέρει απολαυστικές στιγμές θρασύτατης εκμετάλλευσης δημόσιων πόρων για σκοπούς όπως η ανακαίνιση του σπιτιού της. Η απάτη του Τζάκμαν φτάνει σε βαθύτερα επίπεδα και καθρεφτίζει την εξευτελιστική πλευρά του κυνηγιού της οικονομικής άνεσης που επιβάλλει η αμερικάνικη κουλτούρα.
Η νέα ταινία της Μιράντα Τζουλάι, πάλαι ποτέ indie darling (Me and You and Everyone We Know) και συγγραφέως, έκανε πρεμιέρα στην Ελλάδα στο περασμένο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Η Έβαν Ρέιτσελ Γουντ, ο Ρίτσαρντ Τζένκινς και η ακριβοθώρητη Ντέμπρα Γουίνγκερ είναι μια οικογένεια μακρυμάλληδων μικροαπατεώνων, που τα βγάζει πέρα σε κάθε καθημερινή της ευθύνη σκηνοθετώντας με σχετική επιτυχία διάφορα κόλπα. Οι ισορροπίες (και ο εσωτερικός κόσμος της Γουντ, που υποδύεται τη μοναχοκόρη) ανατρέπονται όταν οι γονείς αποφασίζουν να προσκαλέσουν ένα τέταρτο μέλος (Τζίνα Ροντρίγκεζ) στην άτυπη συμμορία τους. Σίγουρα απαιτείται υπομονή και καλή θέληση για τη συνύπαρξη με τους αλλόκοτους ήρωες και τη μονότονη εκφορά τους (αναφέραμε τα φρικιαστικά μακριά μαλλιά;), αλλά έχει πλάκα η σχεδόν παθολογική εξάρτησή τους από την επόμενη απάτη.
Η απόλυτη βασίλισσα της screwball κωμωδίας (και μια από τις μεγαλύτερες πρόωρες απώλειες στην ιστορία του Χόλιγουντ), Κάρολ Λόμπαρντ, δικαιολόγησε για πολλοστή φορά τον τίτλο της σε αυτή την κατάμαυρη κωμωδία με ηρωίδα μια γυναίκα που μαθαίνει ότι η δυσμενής ιατρική της διάγνωση για ανίατη δηλητηριώδη ασθένεια είναι τελικά λανθασμένη, αλλά συνεχίζει να προσποιείται ότι της μένει ελάχιστος χρόνος ζωής ακόμα προκειμένου να χρησιμοποιήσει την αποζημίωσή της από τη δουλειά για ένα ταξίδι στην Νέα Υόρκη και άλλες πολυτέλειες. Από τις πιο κυνικές ταινίες του είδους, το Nothing Scared είναι ένας Technicolor μορφασμός με μια φοβερή κεντρική γυναικεία ερμηνεία.
Μόνο αλήθειες στο Burn Book: