—
Α Μ Α Χ Ο Σ Π Λ Η Θ Υ Σ Μ Ο Σ
του Θανάση Χατζόπουλου
—
Κι οι πληγωμένοι θ’ αλυχτούν τη νύχτα
Μία αγέλη οδοιπόρων που περιθάλπει παγωμένους η αυγή
Για να περάσουν από την ηλικία των ακτημόνων στο λήμμα σπαράζω
Με τη φορμόλη του βυθού και του λοιμού το χάρτη χαλινάρι
Φεύγοντας – να συναντήσουν τον ερχόμενο αιώνα στην ακμή
Σε ξέφωτα του αίματος,
Εκεί όπου φανερώνεται η ζωή και περισσεύει ὁ θάνατος