Στα γρήγορα: Ένα από τα διάφορα concept που χρησιμοποιεί ο Αλέξανδρος Χριστόπουλος είναι μουσικές συλλογές εμπνευσμένες από τα πιο hip ντιζαϊνάτα ξενοδοχεία του κόσμου (από τη Νέα Υόρκη μέχρι το Πεκίνο και από την Αβάνα μέχρι το Άμστερνταμ) και αυτή είναι η 15η συλλογή σε αυτή τη λογική, η οποία χωρίζεται σε δύο μέρη και δύο διαφορετικά CD και κυκλοφορεί από τη HEAVEN.
Την ακούσαμε: Με τα δύο μέρη της συλλογής να ονομάζονται “Loft” και “Penthouse”, αντικατοπτρίζεται πλήρως τόσο το κοινό τους σημείο, όσο και η αρκετά διαφορετική κατεύθυνση που έχει το κάθε μέρος του compilation. Το πρώτο CD έχει μία πιο ζεστή και mid-tempo ατμόσφαιρα μέσα από nu jazz ατμοσφαιρικά κομμάτια (Raymond – “Suite Angels”) αλλά και την πιο ρετρό ηχητική αισθητική των Style Council (“The Paris Match”), chill out electro στιγμές (Sunday – “Only”), ενώ δεν λείπει το σκοτεινά ζεστό track “The Only Way” από τον τελευταίο δίσκο του Tricky, Ununiform. Είναι πράγματι ένα ιδανικό ηχητικό χαλί για ένα κυριακάτικο σούρουπο σε ένα loft (κατά προτίμηση με το έτερον ήμισυ).
Στο δεύτερο μέρος της συλλογής με τίτλο Penthouse, τα πράγματα γίνονται πιο ζωηρά, με τους ρυθμούς να ανεβαίνουν αλλά χωρίς να χάνουν την αίσθηση χαλαρότητας που αποπνέει ένα δωμάτιο ξενοδοχείου και μάλιστα με θέα από ψηλά. Ξεκινώντας με ένα track των Bicep (“Glue”), το δεύτερο CD κινείται σε mellow και deep house μονοπάτια και απογειώνεται με τρία τέτοια κομμάτια με τα οποία και κλείνει η συλλογή (Stones & Bones – “Amahoni”, Super Flu – “Gausa” και Timewriter & Sid Thompson – “Life Is Just A Timeless Motion”). Πρόκειται για μία συλλογή που καταφέρνει να ταξιδέψει τον ακροατή σε φανταστικές εικόνες ξενοδοχείου και να δημιουργήσει μία κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα ακόμη κι αν δεν βρίσκεσαι σε loft, αλλά χουχουλιάζεις στο δωμάτιό σου κι ακόμη κι αν δεν είσαι σε κάποιο penthouse, αλλά σε ένα καλοκαιρινό πάρτυ σε κάποια αθηναϊκή ταράτσα.
Τρέξε μακριά: Βάλε τη συλλογή να παίζει, άραξε, κλείσε τα μάτια και σκέψου ότι βρίσκεσαι σε κάποιο hip hotel.
Τ’ είπες τώρα; Ο Αλέξανδρος Χριστόπουλος είχε δηλώσει για την μουσική στην Popaganda: «Σε μία περίοδο που υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση στην μουσική, οι επιλογές κάνουν την διαφορά. Μου αρέσει πολύ που άλλα πράγματα μεταδίδω στο ραδιόφωνο, άλλα επιλέγω για τις CD συλλογές, άλλα παίζω στα clubs και άλλα ακούω στο αυτοκίνητο. Δεν μπορώ να φανταστώ μια ήμερα χωρίς μουσική. Είναι τα πάντα για μένα».
Να τ’ αφήσω; Σε ποιόν δεν αρέσουν τα ταξίδια (και λίγη πολυτέλεια) έστω και νοητά;