Λέγαμε τις προάλλες για το πώς είναι κομματάκι εκνευριστικοανησυχητική αυτή η στροφή των κεφαλιών του Χόλιγουντ προς τη μικρή οθόνη, με το Sleepy Hollow να φέρνει στην τιβί την επί σειρά ετών λατρεία των κινηματογραφικών στούντιο για την ασφάλεια της εκμετάλλευσης προϋπαρχόντων οντοτήτων. Η τηλεοπτική σειρά της Marvel, είναι μια άλλη εκδοχή, της ίδιας ιστορίας.
Με το Agents of SHIELD, η ολοένα και θεριεύουσα εταιρεία, μπαίνει σε μερικά εκατομμύρια σπίτια με έναν πολύ απλό στόχο: να εκμεταλλευτεί την υψηλή διείσδυση του μέσου, ώστε να σε κρατήσει σε συνεχή εγρήγορση για τα premium προϊόντα της, πουλώντας σου κάθε βδομάδα ένα κατώτερο. Γιατί, κακά τα ψέμματα, και με κάθε σεβασμό στον Τζος Γουίντον και τη geeky στρατιά θαυμαστών του, οι πραχτόροι της SHIELD, είναι κατά πολύ κατώτεροι των standards που έχει θέσει η ίδια εταιρεία κι ο Γουίντον μαζί, στην κινηματογραφική και τηλεοπτική προϊστορία τους αντίστοιχα.
Ναι, εντάξει, προφανώς στην τηλεόραση δεν μπορείς να πετάς σακιά δολάρια κάθε βδομάδα για να βάλεις υπερήρωες να πετάνε σε ψηφιακούς ουρανούς και να πλακώνονται με CGI εξωγήινα τέρατα. Αλλά γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο η τηλεόραση είναι το καλύτερο (πλέον) μέσο να επενδύσεις στην πλοκή, το δράμα και τους χαρακτήρες κι αυτό το ξέρει καλύτερα κι από ‘μένα κι από ‘σένα ο Γουίντον, που έχει αφήσει την ιστορία του με τα Serenity και τα Buffy και τα Angel του. Αλλά τι περιμένει με τους Agents of SHIELD;
Μέχρι στιγμής, η σειρά μάς έχει συστήσει πέντε απρόθυμους ήρωες, να προσπαθούν να συνεννοηθούν για να γίνουν ομάδα. Απ’ αυτούς τους πέντε, ποιος σε κάνει να θέλεις να δεις το επόμενο επεισόδιο, για να δεις την εξέλιξή του; Ο πράκτορας Κόλσον είναι προφανώς ο ηγέτης του δράματος, όμως ο χαρακτήρας του είναι πεισματικά επαναληπτικός στα πρώτα τρία επεισόδια και το μόνο που επιμένει να κάνει για να ιντριγκάρει, είναι να αναφέρει πόσο μαγικό μέρος είναι η Ταϊτή, που προφανώς δεν είναι η Ταϊτή, αλλά κάποιο όντως μαγικό μέρος, ένα είδος ενδιάμεσου κόσμου ζωντανών και πεθαμένων, απ’ τον οποίο τον ανέσυρε η SHIELD (όταν σκοτώθηκε στο κινηματογραφικό The Avengers) για να τον βγάλει στο τηλεκλαρί.
Με κάθε σεβασμό στον Τζος Γουίντον και τη geeky στρατιά θαυμαστών του, οι πραχτόροι της SHIELD, είναι κατά πολύ κατώτεροι των standards που έχει θέσει η ίδια εταιρεία κι ο Γουίντον μαζί, στην κινηματογραφική τηλεοπτική προϊστορία τους αντίστοιχα.
Απ’ τους υποτακτικούς του, οι ακατάληπτοι σπασίκλες είναι προφανές ότι θα παραμείνουν τα υπανάπτυκτα comic reliefs της σειράς, να ’χεις κάποιον να κάνει κουλαμάρες να γελάς. Η άψητη τουρίστρια χάκερ, είναι ο ισχυρότερος υποψήφιος να ηγηθεί των δραματικών αψίδων της σειράς, με την μεταμόρφωση που θα της επιφέρει η απόφασή της να γίνει μέλος της κυβερνητικής οντότητας που είχε εξισώσει με τον διάβολο. Η Σφίγγα πιλότος, ίσως έχει κάποιο ενδιαφέρον σκοτεινό παρελθόν να αποκαλύψει, ίσως κι όχι. Οι νύξεις που έγιναν στο τρίτο επεισόδιο, ότι ήταν μέλος κάποιας σουπερ φονικής ομάδας, δεν δείχνουν η ιστορία της να έχει και πολύ ψαχνό στη συνέχεια – ήταν φονικό όπλο, έκανε τρελά πράγματα τότε και θα τα κάνει και τώρα.
Μέχρι ώρας, ο πλέον ηγετικός στην πυγμή χαρακτήρας, είναι ο νερόβραστος σπεσιαλίστας, του οποίου η χλωμάδα ενσαρκώνεται με συνεπή μονοτονία, όσο η σειρά κλείνεται στον εαυτό της και στρέφεται προς την ασφάλεια των ανέμπνευστων εβδομαδιαίων cliffhangers. Τα οποία, με τη σειρά τους, επενδύουν σε μικροεπεισόδια δράσης και ξυλικιού, πηγμένων στις σκηνοθετικές αστειότητες και τις σεναριακές ευκολίες: αλήθεια τώρα, ο πάτος μιας φουσκωτής σχεδίας, είναι αρκετός για να βουλώσεις την τρύπα ενός αεροσκάφους και να επαναφέρεις την πίεση καμπίνας στα ξερωγωπόσα χιλιάδες πόδια; Σοβαρά;
Αν θες να κάνεις σοβαρή δράση σε ρεαλιστικά πλαίσια, πάρε στη δούλεψή σου τον τύπο που κάνει τις χορογραφίες στο Arrow. Τέλος. Θες να μοστράρεις τεχνολογία κι εξελιγμένα όπλα; Σούπερ, αλλά αυτό θέλει εφέ κι αυτά θέλουν λεφτά και μια κάποια σοβαρότητα. Αν, πάλι, θες να μπουστάρεις το δράμα σου, πιάσε κάνα καλό νήμα, δεν είναι ότι σού λείπουν. Πιάσε, για παράδειγμα, εκείνο του πρώτου επεισοδίου. Πες μας τη θέση της SHIELD στο γενναίο νέο κόσμο των υπερηρώων, τι σχέση έχει με τον κανονικό άνθρωπο, κάνε καμιά αναφορά στην ποπ κουλτούρα, στην κοινωνία, την πολιτική της ηγεσία, την καθημερινή ειδησεογραφία. Δείξε μας ότι όλα αυτά που κάνουν οι ήρωές σου, είναι λίγο relevant. Διάολε, η μισή Νέα Υόρκη ισοπεδώθηκε, δε μπορεί όλα αυτά να τα κάνει πια στη ζούλα.
Θες να μοστράρεις τεχνολογία κι εξελιγμένα όπλα; Σούπερ, αλλά αυτό θέλει εφέ κι αυτά θέλουν λεφτά και μια κάποια σοβαρότητα.
Μπορείς να πεις ότι αυτά τα άτονα πρώτα επεισόδια της σειράς έχουν φανεί και στην τηλεθέασή της, αφού μετά την έκρηξη του πιλότου, τα νούμερα έχουν κάπως κάτσει. Κι αυτό, άλλωστε, βγήκε να απευθύνει κι ο Τζεφ Λεμπ, executive producer της σειράς, που έλεγε τις προάλλες ότι ήταν και λίγο σκόπιμο, τα πρώτα επεισόδια να τα νιώθεις λίγο περιττά, σα μια χούφτα πιλότοι στη σειρά. Είναι, λέει, σα τη φάση που είσαι στο τραινάκι και «πρώτα πρέπει να ανέβεις το λόφο, πριν αρχίσεις να τον κατεβαίνεις με 100 μίλια την ώρα». Απλώς, εντάξει, δε θα’ταν άσχημο να έχουμε και μια ιδέα του τι μάς περιμένει στην άλλη μεριά του λόφου, γιατί μέχρι εδώ τα πράγματα είναι κομματάκι απογοητευτικά.
Τώρα, πάντως, που η σειρά έκλεισε το συμβόλαιό της με το ABC για φουλ σαιζόν 22 επεισοδίων, οι γραφιάδες της θα έχουν μεγαλύτερη άνεση να απλώσουν το όραμά τους. Και καλά θα κάνουν να το απλώσουν αρκετά φαρδύ, γιατί το στοίχημα της Marvel, δεν περιορίζεται μονάχα σ’ ετούτη, αλλά έχει στο πρόγραμμα άλλες τέσσερις (!) σειρές, μια απ’ τις οποίες, θα βασίζεται στην πρακτόρισσα Κάρτερ (γνωστή και ως Agent X), την οποία θα γνωρίσεις στο πλευρό του Κάπτεν Αμέρικα, στο sequel του 2014. Με λίγα λόγια, αν όλα πάνε καλά για τη Marvel, μπορείς σύντομα να περιμένεις υπότιτλο στο logo της το All Your Screening Are Belong to Us.
