Δημιουργήθηκαν το 2015 και τους γνωρίσαμε καλύτερα το 2017 οπότε και κυκλοφόρησαν το κομμάτι “Living the Dream”, που έχει καλιφορνέζικο αέρα -και δεν θα μπορούσε κι αλλιώς άλλωστε, μιας και οι Adámas είναι παιδιά του Λος Άντζελες, με τα μέλη τους να μην έχουν καταφέρει και λίγα.
Ο βραβευμένος με Grammy, Alberto Lopez και οι session μουσικοί David Goodwin και Evan Greer συνάντησαν τον Στέφανο Φίλιππο Διαμαντόπουλο και εγένετο Adámas. Εν αναμονή του πρώτου τους ep, Liminal που θα κυκλοφορήσει μέσα στην άνοιξη και λίγο πριν το παρουσιάσουν ζωντανά στην Αθήνα και το An Club (3/4), ο Στέφανος Φίλιππος Διαμαντόπουλος σκαλίζει μουσικές του αναμνήσεις -ή δημιουργεί νέες φαντασιώσεις.
Ποιός είναι ο πρώτος δίσκος που αγόρασες; Πότε; Πού βρήκες τα λεφτά; Το Dark Side Of The Moon στα 10. Δεν το άκουσα ποτέ, τον γύρισα και κούμπωσα ένα Crossroads από Bon Jovi που είχε μέσα και την επιτυχία τότε, “Always”. Ήμουν από μικρός αισθηματίας. Tα λεφτά, αναγκαστικό κρυφό δάνειο από την τσέπη του μπαμπά (Σόρρυ μπαμπά).
Ποιός είναι ο τελευταίος; Σε φυσική μορφή νομίζω πως ο τελευταίος που αγόρασα ήταν το Cretan Music From Hell των Βαlothizer. Ήταν combo πακετάκι καλό – Balothizer για πάντα. Σε ψηφιακή μορφή, το πρώτο των Κooba Τercu. Έπαθα λίγο λαλά που λέμε! Πολλά αρχίδια και τρουίλα. Μπράβο!
Ποιοί είναι οι 3 δίσκοι που έχεις στη δισκοθήκη σου αλλά ντρέπεσαι γι’αυτό; Και ποιοι οι 3 που δεν έχεις και ντρέπεσαι ακόμη περισσότερο γι’ αυτό; Γενικά δεν ντρέπομαι εύκολα. Σίγουρα νιώθω μια έξτρα ανασφάλεια όταν σκέφτομαι τις ελλείψεις. Ακόμα μεγαλύτερη που δεν ξέρω ποιές είναι. Ακούω μουσική για έμπνευση και εσωτερική αναζήτηση. Έτσι συνδέομαι. Τίτλοι και είδη δε με απασχολούν. Και με αυτόν τον τρόπο προσπαθώ να δικαιολογήσω την ανεπάρκειά μου σε γνώσεις, να ρίξω στάχτη στα μάτια.
Ποιούς δίσκους έχεις δανειστεί από φίλους σου και δεν τους επέστρεψες ποτέ; Θυμάμαι είχα δανειστεί το best of των Queen, το διπλό deluxe και το κράτησα. Ήταν για πάντα δικό μου (Σόρρυ Τζορτζ Κινγκ). Η’ έγινε το ανάποδο; Επίσης είχα φάει το MTV Unplugged των Nirvana από την αδερφή μου και άλλα πολλά τα οποία ούτε που θυμάμαι μιας και η δισκοθήκη μου μοιάζει με βαλίτσα μετά από αεροπορικό δυστύχημα. Scorpions.
Ποιά είναι η καλύτερη συναυλία που έχεις δει στη ζωή σου μέχρι σήμερα; Deux Ex Machina στη Ζήρεια το 2014. Ή μήπως ο George Michael στο ΟΑΚΑ το 2006; Ή μήπως τα παλικάρια φέτος στον Άη Συμιό –οργανοπαίχτες και τραγουδιστές. Θα διαλέξω το τρίτο μιας και είναι το πιο πρόσφατο. Γεια μας!
Ποιό είναι το πρώτο τραγούδι που σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι sex, drugs και rock ‘n’ roll (το καθένα από αυτά ξεχωριστά); “Till The Cops Come Knockin” – Maxwell, “Home is where the hatred is” – Gil Scott Heron και “You Could Be Mine” – Guns ‘n’ Roses.
Είναι πρωί Κυριακής. Το κεφάλι σου κοντεύει να σπάσει από τον πονοκέφαλο και το στομάχι σου είναι σαν πλυντήριο στη λειτουργία του στυψίματος. Δυσκολεύεσαι να θυμηθείς όλα όσα συνέβησαν το προηγούμενο βράδυ. Τι μουσική θα βάλεις να παίζει για να έρθεις στα ίσια σου; “Εpitaph” – King Crimson για να ξεψαρώσω από την σύγχυση.
Είσαι backstage, έτοιμος να ανέβεις στη σκηνή για μία συναυλία. Ξαφνικά σε ενημερώνουν ότι στο venue έχει έρθει ο Iggy Pop. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που περνάει από το μυαλό σου; Τι σκατά κάνει ο Iggy Pop στο venue που παίζω; Λες να άφησα πάλι ανοιχτό το θερμοσίφωνα; Τι θα φάω αύριο; Τι να κάνει άραγε τώρα ο Άγιος Βασίλης αν υπάρχει; Ναι και οι τέσσερις σκέψεις ταυτόχρονα. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Μιας και τον έφερε η κουβέντα: David Bowie ή Iggy Pop; Bowie.
Πόσες φορές στη ζωή σου μέχρι σήμερα έχεις μετανιώσει που παίζεις μουσική και δεν ζεις μία «κανονική» ζωή; Το πρώτο ποτέ. Το δεύτερο 2 με 3 φορές την εβδομάδα. Συνδυαστικά δηλαδή καμία. Καλά πάμε.
Βάλε τον εαυτό σου στη θέση του Rob Gordon στο High Fidelity. Το έτερόν σου ήμισυ σε έχει μόλις αφήσει σύξυλο, της σέρνεις τον εξάψαλμο από το παράθυρο και όταν το κλείνεις, βάζεις τέρμα τη μουσική. Ποιο τραγούδι ακούγεται; “The Ace of Spades” – Motorhead.
Τί μουσική άκουγες την τελευταία φορά που σου έκαναν παρατήρηση οι γείτονες για να χαμηλώσεις την ένταση; Έπαιζα το Them Changes από Buddy Miles . Για 4 ώρες περίπου.
Κρατάς στα χέρια σου το τιμόνι ενός Delorean. Ποιες τρεις από τις παρακάτω χωροχρονικές περιόδους θα ήθελες να επισκεφτείς και γιατί; 1) To 1962 στην Ύδρα, με τον Leonard Cohen. 2) Το 1968 στην Καλιφόρνια, με τον Neil Young. 3) To 1968 στην Ινδία με τους Beatles. 4) Το 1973 στη Νέα Υόρκη με τους New York Dolls. 5) Το 1977 στο Λονδίνο με τον Joe Strummer. 5) Το 1979 στο Manchester με τους Joy Division. 6) Το 1987 στη Θεσσαλονίκη με τον Γιάννη Αγγελάκα. 7) Το 1990 στο Seattle με τον Kurt Cobain. 8) Το 1993 στο Περιστέρι με τους Στέρεο Νόβα. Θα πω το 3. Πρέπει να ήταν έντονη εμπειρία! Και μια Θεσσαλονίκη πάντως την έδινα.
Ποιά μπάντα θα ήθελες να παίξει live στην κηδεία σου; Oι Μonotonix. Θα είχε ενδιαφέρον νομίζω, αν και ίσως να χαλούσε λίγο το vibe.
Με ποιον από τη «μεγάλη μπάντα του ουρανού» θα έκανες κολλητή παρέα; Κολλητή παρέα; Θα έλεγα τον Τζίμι Χέντριξ. Τσιμπούρι θα του είχα γίνει. «Έλα ρε Τζίμι πες μου πως να παίξω κιθάρα. Τί να κάνω, πες μου, πες μου, πες μου».
Είναι τελικά ο Morrissey ο Μεγαλοδύναμος; Ευτυχώς όχι.