Σχεδόν μια εβδομάδα έμεινε για το ξεκίνημα του 24ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, για τις γνωστές κι αγαπημένες μας, Νύχτες Πρεμιέρας και το καλό που σας θέλουμε είναι να αρχίσετε το homework για να μην πιαστείτε αδιάβαστοι στις φετινές κινηματογραφικές τάσεις (το πρόγραμμα ανακοινώνεται επίσημα την Τετάρτη 12/9).
Εμείς ως σπαστικοί σινέ φύτουλες θα είμαστε στο πλευρό σας με προτάσεις, αναλύσεις, συνεντεύξεις κι… επιπλήξεις. Ξεκινήσαμε με τα «φεστιβαλικά» που έρχονται με ποιοτικές δάφνες στην Αθήνα και περνάμε στις προτάσεις των ίδιων των ανθρώπων που πονοκεφαλιάζουν όλο το χρόνο για να γεμίσουν το πρόγραμμα και να διατηρήσουν το υψηλό επίπεδο του αθηναϊκού φεστιβάλ.
Σημειώστε αυτά τα 4 φιλμ και κλείστε έγκαιρα θέση στις προβολές τους…
«To Διεθνές Διαγωνιστικό του φετινού Φεστιβάλ φιλοξενεί δεκαπέντε ταινίες. Κάθε ταινία είναι και η αφορμή για μια ανακάλυψη, η κινηματογραφική φωνή μιας διαφορετικής κάθε φορά χώρας, ενός καινούργιου και πολλά υποσχόμενου δημιουργού. Ανάμεσα στις φωνές αυτές είναι και δυο που αγάπησα ιδιαιτέρως: η Καμίλα Αντινί από την Ινδονησία με τον Αόρατο Κόσμο της και ο (ήδη γνωστός μας) Κεντ Τζόουνς από την Αμερική, με την Diane».
Sekala Niskala / The Seen and Unseen/ Αόρατος Κόσμος
Σκηνοθεσία: Καμίλα Αντινί (2017, Ινδονησία / Ολλανδία / Αυστραλία / Κατάρ, 86′)
Κάθε μέρα η δεκάχρονη Τάντρι βυθίζεται σε ένα φανταστικό κόσμο, καθώς εκεί μονάχα μπορεί να συναντήσει τον δίδυμο αδερφό της. Από τις ομορφότερες καταθέσεις πάνω στην παιδική ηλικία, αυτό το κινηματογραφικό ποίημα από την Ινδονησία χαρτογραφεί στοιχειωτικά την πορεία ενός μικρού κοριτσιού από την θλίψη και την οργή μέχρι την αποδοχή της απώλειας. Μεγάλο Βραβείο στο τμήμα Generation του Φεστιβάλ Βερολίνου.
Diane / Νταϊάν
Σκηνοθεσία: Κεντ Τζόουνς (2018, ΗΠΑ, 95′)
Εβδομηντάχρονη γυναίκα, που έχει ξοδέψει τη ζωή της ανακουφίζοντας τον πόνο των άλλων, συνειδητοποιεί ότι ο αλτρουισμός δεν είναι πάντα το καλύτερο ξόρκι στους προσωπικούς δαίμονες. Ένα πανέμορφο γυναικείο ψυχογράφημα, σκηνοθετημένο με αριστοκρατική μελαγχολία, με εκπληκτική ερμηνεία της Μέρι Κέι Πλέις και βραβευμένο στα φεστιβάλ του Λοκάρνο και της Τραϊμπέκα.
«Μετά την προβολή του Thou Wast Mild and Lovely στις Νύχτες Πρεμιέρας το 2014, ανυπομονούσαμε για το επόμενο βήμα του indie φαινομένου που ακούει στο όνομα Τζόζεφιν Ντέκερ. Και το Madeline’s Madeline ήρθε για να εκπληρώσει όλες τις προσδοκίες μας προσκαλώντας σε μια παραισθησιογόνο βόλτα στην ανεξερεύνητη πλευρά της κινηματογραφικής γλώσσας».
Madeline’s Madeline
Σκηνοθεσία: Τζόζεφιν Ντέκερ (2018, ΗΠΑ, 93′)
Εγκλωβισμένη μεταξύ μιας νευρωτικής μητέρας και μιας φιλόδοξης θεατρικής δημιουργού, μια 16χρονη ανερχόμενη ηθοποιός προσπαθεί να χαρτογραφήσει τα θολά όρια μεταξύ ερμηνείας και πραγματικότητας, αγάπης και εκμετάλλευσης. Η Τζόζεφιν Ντέκερ μας προσκαλεί σε μια συναρπαστική βόλτα στην ανεξερεύνητη πλευρά της κινηματογραφικής γλώσσας, υπογράφοντας το πειραματικό σινεμά που αξίζει φέτος να δεις και συστήνοντας το εκθαμβωτικό υποκριτικό ταλέντο της πρωτοεμφανιζόμενης Ελένα Χάουαρντ.
«Τα κλισέ μπορεί να τα βαριόμαστε – και οκ καλά κάνουμε, αλλά ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι “η ζωή γράφει τα καλύτερα σενάρια;”. Στις Νύχτες έχουμε γνωστό κόλλημα με τα ντοκιμαντέρ και φέτος το πάμε ένα βήμα παρακάτω. Προς το παρόν θα ξεχωρίσω τη Σχεδία (The Raft), μια από κάθε άποψη απίθανη ιστορία».
Flotten / The Raft / Η Σχεδία
Σκηνοθεσία: Μάρκους Λίντεν (2018, Σουηδία / Δανία / ΗΠΑ / Γερμανία, 97′)
Το 1973, έξι γυναίκες και πέντε άνδρες σαλπάρουν πάνω σε μια σχεδία για να διασχίσουν αβοήθητοι τον Ατλαντικό, στο πλαίσιο ενός ριζοσπαστικού κοινωνιολογικού πειράματος πάνω στην ανθρώπινη επιθετικότητα, την σεξουαλική έλξη και το ένστικτο της επιβίωσης. Σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά, οι συμμετέχοντες συναντιούνται ξανά για να αναβιώσουν το πιο παράξενο ομαδικό πείραμα όλων των εποχών. Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο φεστιβάλ της Κοπεγχάγης.