Για τους ζωγράφους και τους γλύπτες η σπουδή του γυμνού σώματος αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι της ενασχόλησής τους με την τέχνη. Το αντίστοιχο συμβαίνει και με τους φωτογράφους μολονότι η γυμνή φωτογραφία, λόγω του ρεαλιστικού χαρακτήρα της, μπορεί εύκολα να παρερμηνευθεί ως πορνογραφία. Τα όρια είναι διακριτά; ποιος τα βάζει; είναι ο φωτογράφος ή ο θεατής που θα κρίνει αν το κορμί της φωτογραφίας θα τον ερεθίσει; Δεν ξέρω αν τα παραπάνω ερωτήματα έχουν στην πραγματικότητα απάντηση απλώς θα θέσω ένα ακόμη στο τραπέζι. Κι αν ερεθιστεί από το γυναικείο, γυμνό σώμα -είτε ο δημιουργός της φωτογραφίας, είτε ο αποδέκτης- τότε γιατί αυτομάτως να υποβιβάζεται το έργο από τέχνη σε πορνογράφημα; Η τέχνη μπορεί να σε αναστατώσει, να παίξει με το μυαλό και τις αισθήσεις σου. Εάν βρεθείς μπροστά σε μια φωτογραφία που απεικονίζει θάλασσα και μυρίσεις το ιώδιο και το αλάτι της τότε αυτή θα θεωρηθεί αριστούργημα. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και με τις γυμνές φωτογραφίσεις. Φτιάξε στο μυαλό σου τις αντιστοιχίες και απόλαυσε 15 αριστουργηματικές ασπρόμαυρες φωτογραφίες από 15 μοναδικούς φωτογράφους.
Και μόνο με τον τίτλο «Η προσευχή» ενώ βλέπουμε τα πέλματα, τα οπίσθια και τα χέρια μιας γυναίκας ο Man Ray έχει πετύχει το πρώτο σοκ. Ο Man Ray θαύμαζε τον Ντε Σαντ κι αυτή η φωτογραφία θα μπορούσε να θεωρηθεί ως φόρος τιμής προς αυτόν.
Η «Σπουδή Κίνησης» (1927) του Rudolf Koppitz αποτυπώνει όσο καμιά άλλη φωτογραφία την avant garde σκηνή της Αυστρίας την περίοδο του Μεσοπολέμου. Ο αισθησιασμός πηγάζει από την ιεροτελεστική σύνθεση τριών μαυροφορεμένων φιγούρων και μιας εντελώς γυμνής γυναικείας παρουσίας.
Ο Bellocq_E.J. αφιέρωσε τη ζωή του στο να φωτογραφίζει τις ιερόδουλες της Νέας Ορλεάνης και συγκεκριμένα όσες ζούσαν και εργάζονταν στην συνοικία Storyville. Η συγκεκριμένη φορά μόνο τις κάλτσες της και μια μάσκα, άγνωστο εάν προσπαθεί να κρατήσει την ανωνυμία της ή απλώς θέλει να δημιουργήσει μια πιο προκλητική εικόνα.
Η Γερμανίδα φωτογράφος Ruth Bernand ξεκίνησε να φωτογραφίζει γυναικείο γυμνό το 1934 κι από τότε ασχολήθηκε κυρίως με αυτό. Δημιούργησε, μεταξύ άλλων, μια σειρά φωτογραφιών όπου τα μοντέλα ήταν «ντυμένα» με see-through ύφασμα προκαλώντας έτσι μια ονειρική ατμόσφαιρα.
Ο θρύλος της φωτογραφίας Edward Weston φωτογραφίζει την ολόγυμνη ερωμένη του Charis Wilson στις αμμοθίνες του Σαν Φρανσίσκο. Ο ίδιος θεωρούσε τη σειρά αυτή των φωτογραφιών «πολύ ερωτική» για το κοινό θα επιτρέψει να εκτεθούν, όσο ήταν στη ζωή, μόνο δύο από αυτές.
Ο Τσέχος Jan Saudek έχει διακριθεί για τα γυμνά του που αποτίουν φόρο τιμής στην πορνογραφική φωτογραφία του 19ου αιώνα. Εάν και συχνά επιχρωμάτιζε τις φωτογραφίες του η συγκεκριμένη ακολουθεί τη τεχνική sepia.
Ο Lucien Clergue γεννήθηκε στο Arles της Γαλλίας στις 14 Αυγούστου του 1934. Ήταν παιδί του καλοκαιριού κι αυτό αποτυπώθηκε στον τρόπο που αιχμαλώτιζε το γυμνό σώμα μέσα από τον φακό του. Οι γυναίκες του λούζονται στο φως του ήλιου ή στο θαλασσινό νερό.
Η φωτογράφος Bunny Yeager ήταν η ίδια pin up μοντέλο πριν ξεκινήσει να φωτογραφίζει, γυμνά κυρίως, κορίτσια η ίδια. Ένα από τα αγαπημένα της θέματα ήταν η Bettie Page, η καριέρα της οποίας εκτοξεύτηκε χάρη στην Yeager και καθιερώθηκε ως η βασίλισσα των pin ups.
O Nobuyoshi Araki θεωρείται ένας από τους πιο παραγωγικούς φωτογράφους παγκοσμίως και σίγουρα ένας από τους πιο προκλητικούς καθώς κατά βάση στις φωτογραφίες του απεικονίζει γυμνά γυναικεία σώματα και τεχνικές του bondage ενώ κυρίαρχη στις εικόνες του είναι και η bdsm αισθητική.
Ο Ιάπωνας Daidō Moriyama αρέσκεται στο να φωτογραφίζει το γυμνό γυναικείο σώμα «ντύνοντας» το με καλσόν-δίχτυα δημιουργώντας εικόνες ψυχεδελικής παραίσθησης.
Ένα γυμνό κορίτσι και στον τοίχο ένα σουρεαλιστικό κολάζ φωτογραφιών που αποτελεί ταυτοχρόνως πολιτικό και κοινωνικό σχόλιο. Ο Sam Haskins με το «Κορίτσι του Νοεμβρίου» (1967) έθεσε τις βάσεις για τον πειραματισμούς της δεκαετίας του 1970.
Η Βρετανή Pamela Hanson τράβηξε 10 φωτογραφίες της γυμνής Carla Bruni, το 1994. Μία από αυτές πουλήθηκε σε δημοπρασία έναντι 19.600 δολαρίων.
Η avant garde μουσικός Diamanda Galas φωτογραφίζεται ημίγυμνη το 1992 από τον φακό της Annie Leibovitz, την πιο καταξιωμένη Αμερικανίδα φωτογράφο πορτρέτο της εποχής μας.
O Μεξικανός φωτογράφος Flor Garduño τονίζει στις λατίνες πρωταγωνίστριες του τη σχέση του γυναικείου κορμιού με τη φύση.
Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες του Helmut Newton ξεχείλιζαν από ερωτισμό και φετιχιστική διάθεση. Το 1961 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου δούλευε για την γαλλική Vogue και το Harper ‘s Bazaar. Εκεί καθιέρωσε το στιλ του: έντονος ερωτισμός και σαφείς αναφορές στον σαδομαζοχισμό και στον φετιχισμό. Το 1970 μια καρδιακή προσβολή τον έβγαλε προσωρινά εκτός δράσης αλλά το 1980 επανήλθε δυναμικά με μια σειρά γυμνών που έδινε έμφαση στον αστικό ερωτισμό. Φωτογράφιζε για το Playboy και έκανε πολλά πορτρέτα διασήμων ανδρών και γυναικών.