Στο έργο του Γάλλου συγγραφέα, Jean-Luc Lagarce, παρατηρούμε πέντε γυναίκες να περιμένουν την επιστροφή του άντρα του σπιτιού. Μέσα από σκέψεις και εμμονές βλέπουμε αυτό που έχουν μάθει να κάνουν είναι μοναχά να περιμένουν. Ακόμη και όταν εκείνος, για κάποια ο αδερφός, για κάποια άλλη ο γιος γυρίζει και βυθίζεται στη σιωπή του εκείνες συνεχίζουν να περιμένουν. Όταν πια η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη βγαίνουν στην επιφάνεια αναμνήσεις, ενοχές, άλλοτε στιγμές που νομίζεις πως δεν μπορείς να πας παρακάτω κι άλλοτε στιγμές ελπίδας. Κάπου εκεί αφηγούνται οι μία στην άλλη τη ζωή που στην πραγματικότητα δεν έζησαν απλά αναγκάστηκαν να υπομείνουν.
