Η παράλληλη τηλεοπτική κάλυψη σε δύο ποδοσφαιρικά παιχνίδια, ακόμη και του Μουντιάλ, για μένα είναι σαν την παράλληλη σχέση. Δεν το ‘χω. Ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι, ακόμη και όταν δεν το παρακολουθείς για επαγγελματικούς λόγους απαιτεί την ολοκληρωτική σου προσοχή (εκτός αν πρόκειται για παιχνίδια της δικής μας Σούπερ Λίγκας). Μία γυναίκα είναι πολύ περισσότερο σύνθετη και δεν είναι παιχνίδι. Δεν μπορώ λοιπόν να έχω μία δεύτερη οθόνη για το άλλο παιχνίδι, έτσι πρέπει να επιλέξω.
Και η πρώτη επιλογή μου χθες ήταν η Αργεντινή. Για να είμαι πιο ακριβής, η Αργεντινή είναι πρώτη μου επιλογή, σε όλα τα Μουντιάλ από την εμφάνιση του Θεού και μετά. Του Ντιέγκο. Και από τον καιρό που ο Θεός αναλήφθηκε από τους αγωνιστικούς χώρους στους ουρανούς της μνήμης, ζω τα παγκόσμια κύπελλα σαν πιστός με την προσμονή της δευτέρας παρουσίας του. Που θα εμφανιστεί με την ασπρογάλαζη ριγωτή φανέλα της biancoceleste και το 10, το σημάδι του αληθινού Θεού, στην πλάτη.
Εδώ και 28 χρόνια ζω σαν χιλιαστής. Σε κάθε μουντιάλ, λέω ότι θα συμβεί η Δευτέρα Παρουσία και κάθε φορά τη μεταθέτω για το επόμενο. Φέτος, τα σημάδια υπάρχουν. Ο Μέσσι μπορεί να κάνει θαύματα, όπως ένας αληθινός Θεός. Μαθητές, έχει. Μένει μια προδοσία, η δοκιμασία της σταύρωσης και η ανάσταση.
Για την προδοσία, είμαι σίγουρος. Θα έρθει από την άμυνα. Φαίνεται. Ακόμη, όμως, δεν έχω καταλάβει ποιος αλήτης θα είναι ο Ιούδας. Όταν υπάρχει ανάγκη, άλλοι βάζουν πούλμαν. Εμείς, ούτε σχολικό νηπιαγωγείου. Σε αυτό το Μουντιάλ, πάντως, λέω ότι υπάρχουν όλες οι συνθήκες για τη Δευτέρα Παρουσία του Θεού, εν πλήρη δόξη. Γιατί, αυτό θα είναι ένα παγκόσμιο κύπελλο που θα σηκώσει ο Μέσσι, μέσα στο Μαρακανά.
Μία Δευτέρα Παρουσία εν πλήρη δόξη. Όπου ο Λίο, θα βρίσκεται πάνω από ένα τεράστιο σύννεφο στο σχήμα του Estadio “La Bombonera” που θα έχει αγκαλιάσει όλους όσοι φόρεσαν την ασπρογάλαζη ριγωτή φανέλα της μεγάλης, της αληθινής «Μαντόνας του futbol Rioplatense». Της Αργεντινής. Μέχρι τώρα τα παιχνίδια της Αργεντινής είναι σκληρές δοκιμασίες στο δρόμο για τη δόξα, που τις τελειώνει ο Θεός με ένα ή περισσότερα θαύματα, όπως χθες με τη Νιγηρία. Ακόμη και τον μεγάλο Αργεντίνο των γραμμάτων, τον Χόρχε Λούις Μπόρχες, αν τον ρωτούσες πώς του φαίνεται η Αργεντινή μέχρι τώρα, θα σου απαντούσε «χάρμα ιδέσθαι». Εγώ, όμως πιστεύω και ξέρω ποιος θα είναι ο νικητής του τελικού. Η τελευταία δοκιμασία είναι που θα μετρήσει, όπως στην πρώτη εμφάνιση του Θεού, το 1986.
Από τις ποδοσφαιρικές αιρέσεις της χθεσινής μέρας –γιατί άλλα θρησκευτικά δόγματα δεν είχε- αυτή η Γαλλία δεν μπορεί να διαδοθεί. Άμα δεν έχεις ένα μεγάλο προφήτη να διδάξει τη λατρεία της στρογγυλής Θεάς, ποιος να πιστέψει σε σένα; Α, και αυτός ο μάγος της Ελβετίας ο Σακίρι, ψευδοπροφήτης μου φάνηκε.
Ο Χρίστος Χαραλαμπόπουλος είναι αρθρογράφος της Sportday και παραγωγός του NOVASPORT FM. Συνεργάζεται με το περιοδικό HUMBA και είναι μεταφραστής βιβλίων ποδοσφαιρικού περιεχομένου.
